Tadatsugu Sakai (1/2)Eerste van de Tokugawa Vier Hemelse Koningen

Het was Tokugawa Ieyasu die het tijdperk van de Strijdende Staten overleefde en het land overnam door Ishida Mitsunari te verslaan in de Slag om Sekigahara. Tokugawa Ieyasu had als kind veel ontberingen, en zelfs in zijn jeugd vormde hij een alliantie met Oda Nobunaga, waardoor het moeilijk voor hem werd om een leidende figuur te worden. Tokugawa Ieyasu, die werd gesteund door zulke Mikawa-samoerai, had vazallen die bekend stonden als de Tokugawa Vier Hemelse Koningen, die zich vooral onderscheidden door hun verdiensten, waarvan Tadatsugu Sakai de belangrijkste was. Deze keer wil ik een kijkje nemen in het leven van Tadatsugu Sakai.

Geboorte en jeugd van Tadatsugu Sakai

Hij werd geboren in 1527 in Ida Castle, Nukata District, Mikawa (nabij Shiroyama Park, Ida Town, Okazaki City, Aichi Prefecture) als de tweede zoon van Tadachika Sakai, een fudai vazal van de Matsudaira-clan, de voorloper van de Tokugawa-clan. Nadat hij meerderjarig was geworden, diende hij Hirotada Matsudaira, de vader van Tokugawa Ieyasu, en nam de naam Kogoro Sakai aan, later Saemon nojo.

Toen Takechiyo (Tokugawa Ieyasu) naar Sunpu zou gaan als gijzelaar voor Yoshimoto Imagawa, was hij de op een na oudste vazal na Masachika Sakai (destijds 23 jaar oud) die Takechiyo vergezelde.

Hierna diende hij als een ondergeschikte van Motonobu Matsudaira (Tokugawa Ieyasu) en woonde hij vanaf het vroege Koji-tijdperk in Fukutani Castle. In 1556, toen Fukutani Castle werd aangevallen door Katsuie Shibata met 2.000 ruiters, ging Tadatsugu het kasteel uit en vocht, en na een hevige strijd versloeg hij Katsuie, waarbij hij zelfs toen al blijk gaf van grote militaire bekwaamheid. Wat betreft de aanval en verdediging van het kasteel van Fukuya zijn er veel verhalen over Tokugawa Ieyasu's glorieuze militaire heldendaden tijdens zijn onderwerpingsperiode, zoals ``Tosho Gunkan'', ``Butoku Taiseiki'', ``Ietada Diary'', ``Okubo Tadakatsufu'', 'Abe Tadamasafu', 'Gonenfu' en 'Tokugawa Miki'. Er wordt gezegd dat het was opgenomen in veel van de archieven die door de familie Tokugawa werden bijgehouden.

Na de slag om Okehazama in mei 1560 werd hij de belangrijkste vazal van de familie Tokugawa, en tijdens de Mikawa Ikko Ikki in 1563 kozen veel leden van de Sakai-clan, waaronder Tadayao Sakai, de kant van de Ikko Ikki. alleen Tadatsugu volgde Ieyasu.

In 1564 diende hij als voorhoede bij de aanval op Yoshida Castle, waarbij hij de verdediger, Shizumi Obara, dwong zich terug te trekken en een bloedeloze overgave van het kasteel bereikte. Als beloning werd hij na de oorlog benoemd tot heer van Yoshida Castle.
Als gevolg hiervan kreeg Tadatsugu de rol van het controleren van de familie Moromatsudaira en Kokunin in het oostelijke deel van Mikawa als leider van Oost-Mikawa (Ienari Ishikawa in West-Mikawa).

Eind 1569 viel Takeda Shingen uit de provincie Kai Imagawa Ujizane's territorium Suruga binnen (Suruga-invasie), maar de Tokugawa-clan sloot aanvankelijk een bondgenootschap met de Takeda-clan en sloot een overeenkomst om het Imagawa-territorium af te staan. Tadatsugu speelt een belangrijke rol en heeft onder meer de leiding over de onderhandelingen met Takeda.

Van de vroege volwassenheid tot de latere jaren

Bij de Slag om Anegawa in 1570 nam hij posities in langs de Anegawa-rivier en stormde samen met de troepen van Nobuoki Ogasawara het Asakura-leger binnen en speelde de rol van het openen van het vuur. Bovendien bevond hij zich tijdens de Slag om Mikatagahara in 1573, een van Tokugawa Ieyasu's meest kritieke momenten in zijn leven, op de rechtervleugel, waarbij hij in botsing kwam met het Nobushige Oyamada-leger van de vijand en deze versloeg.

Later, tijdens de Slag bij Nagashino in 1575, leidde hij een detachement in een aanval vanuit het Tobisuyama Fort, dat zich achter Takeda Katsuyori bevond. Naast het veroveren van het Tobisuyama Fort en het redden van Nagashino Castle, behaalde hij ook grote militaire heldendaden door Katsuyori's oom Nobuzane Kawakubo en anderen te verslaan, en door de Takeda-tak van Ariumi Village te verslaan.

Tadatsugu had een diep vertrouwen van Ieyasu. In 1579, toen hij door Nobunaga Oda werd ondervraagd over Ieyasu's oudste zoon, Nobuyasu Matsudaira, werd hij samen met Tadayo Okubo naar Azuchi Castle gestuurd om excuses te maken.

Op dit moment wordt er gezegd dat Tadatsugu niet in staat was Nobuyasu adequaat te verdedigen en te voorkomen dat Nobuyasu seppuku pleegde. Er zijn echter nog steeds veel onnatuurlijke en twijfelachtige punten met betrekking tot deze populaire theorie van Nobuyasu's seppuku. De laatste jaren is de theorie dat Nobuyasu's seppuku de bedoeling van Ieyasu was populair geworden, zoals vermeld in de ``Ki''.
Als bewijs hiervan bleef hij Ieyasu dienen als senior vazal.

Na het Honnoji-incident dat plaatsvond op 2 juni 1582, probeerde Ieyasu de controle over Kai en Shinano over te nemen, de Takeda-gebieden die vrij waren gekomen nadat Nobunaga was verslagen (Tensho Migo-oorlog). Op 27 juni van hetzelfde jaar werd Tadatsugu naar Shinano gestuurd om te proberen de bevolking van Shinano te sussen. Tadatsugu viel Shinano binnen via Okumikawa en Ina, maar dat mislukte vanwege het overlopen van Suwa Yoritada en Ogasawara Sadayoshi.
Hij nam ook deel aan alle grote veldslagen van Ieyasu, waaronder het verslaan van Mori Nagayoshi in de Slag om Haguro in de Slag om Komaki en Nagakute in 1584.

Nadat Kazumasa Ishikawa, die tevens de herbergier van Ieyasu was, in 1585 was weggelopen, werd hij behandeld als de belangrijkste vazal van Ieyasu, en op 24 oktober 1586 werd hij gepromoveerd tot Jushi, het hoogste lid van de familie. rang van Saemon no kō.
In oktober 1588 droeg hij het hoofdschap van zijn oudste zoon, Ietsugu, over en ging met pensioen. Hoewel veroudering een factor was bij zijn pensionering, wordt er ook gezegd dat hij aan een oogziekte leed en nauwelijks kon zien.

Hij woonde in Kyoto, en Toyotomi Hideyoshi gaf hem een landhuis in Sakurai, Kyoto, een vrouw om voor hem te zorgen, en 1.000 koku voor zijn verblijf in Kyoto, en er is een anekdote dat hij rond deze tijd het boeddhisme binnenging en de naam ``Ichichi.'' Hij stierf op 28 oktober 1596 in de Sakurai-residentie in Kyoto. Overleden op 70-jarige leeftijd. Zijn graf bevindt zich in de subtempel van de Chion-in-tempel, de Sengu-in-tempel, en zijn graf bevindt zich op de begraafplaats aan de kant van de berg van de Chion-in-tempel.

Genealogie van de familie Sakai

De Sakai-clan zou een broer zijn van Oyaji, de oprichter van de Matsudaira-clan. (Er is ook een theorie dat ze broers zijn door huwelijk)

Bovendien is hij niet alleen de oudste shuro in de Matsudaira-familie, bekend als de Ansho Fudai, maar heeft Tadatsugu ook diepe bloedbanden met de Matsudaira-clan. Tadatsugu's wettige echtgenote was prinses Usui, de dochter van Ieyasu's grootvader, Kiyoyasu Matsudaira, en zijn vrouw, Otomi. Otomi was de wettige echtgenote van Tadamasa Mizuno voordat ze de wettige echtgenote van Kiyoyasu werd, en was ook de biologische moeder van Ieyasu's moeder, Odai. Daarom is Tadatsugu de echtgenoot van Ieyasu en de oom van Ieyasu's jongere zus. Kinderen zoals Ietsugu en Yasutoshi Honda werden geboren bij prinses Usui, en Ietsugu, die het hoofdschap van de familie erfde, ging van 30.000 koku in het Shimousa-Usui-domein naar 100.000 koku in het Echigo-Takada-domein, en zijn nakomelingen kwamen terecht in 17 jaar lang het Dewa-Shonai-domein en werd een van de belangrijkste spelers in de geschiedenis van Mangoku en Fudai.

Daarnaast richtte een tak van de clan drie clans op in Dewa. Bovendien bleef de afstamming van Yasutoshi, die de Ina Honda-clan erfde, voortduren tot het einde van de Edo-periode, dus er kan worden gezegd dat de nakomelingen enorm voorspoedig waren.

Tadatsugu's favoriete wapen

Tadatsugu Sakai was 15 jaar ouder dan Tokugawa Ieyasu. Hij was de oudste van de vier zogenaamde Tokugawa Vier Hemelse Koningen (naast Tadatsugu, Tadakatsu Honda, Yasumasa Sakakibara en Naomasa Ii), maar hij nam vaak de leiding in veldslagen en viel de vijand aan met zijn favoriete speer. de moed om ervoor te gaan.