Harunobu Arima (2/2)Christian Daimyo die hard werkte in de handel

Commandant Peaso zal het jaar daarop naar Japan komen. Peaso rapporteert het incident in Macau aan Fujihiro Hasegawa, de magistraat van Nagasaki. Fujihiro Hasegawa, de magistraat van Nagasaki, was ontevreden over de handelspraktijken tot dan toe, en ook de Portugezen, waaronder Peaso, waren ontevreden over Japan. Fujihiro Hasegawa en Peaso hadden een moeilijke relatie.

Harunobu Arima, wiens zeeman vorig jaar was vermoord, dacht er ook aan wraak te nemen op Peaso. Fujihiro Hasegawa, die ontevreden was over de Portugezen zoals Peaso, steunde Harunobu Arima en smeedde een plan om Peaso te veroveren en koopvaardijschepen te veroveren.
Peaso voelde gevaar en verschanste zich in zijn eigen schip, Da Graça, en bereidde zich voor om uit te varen met zijn lading nog aan boord. Daar viel Harunobu Arima het schip van de commandant aan met de medewerking van Fujihiro Hasegawa. De commandant stak het kruitmagazijn in brand en bracht de da Graça tot zinken.

Als gevolg van dit incident nam de Japanse handel met Portugal af en begonnen christenen zoals de Sociëteit van Jezus hun invloed te verliezen. In plaats daarvan was het Engeland onder William Adams, dat het vertrouwen had gewonnen van Tokugawa Ieyasu, die actief handel dreef met Japan. Bovendien had Arima Harunobu een moeilijke handelsrelatie met Fujihiro Hasegawa, de magistraat van Nagasaki die hem had gesteund.

Daihachi Okamoto-incident en het einde ervan

Het verhaal speelt zich af na het incident met Nosa Senhora da Graça.
Arima Harunobu vroeg Tokugawa Ieyasu om drie van zijn voormalige territoria, die tot Nabeshima Naoshige hadden behoord, terug te geven aan Tokugawa Ieyasu. In 1612 stuurde Honda Masazumi zijn vazal Okamoto Daihachi naar Arima Harunobu om onderzoek te doen. Daihachi Okamoto zei tegen Harunobu: ‘Als ik het geld heb, zal ik bemiddelen tussen het shogunaat en het kabinet en proberen het voormalige territorium te herstellen’, en ‘Ieyasu heeft ook een speciaal oog voor Arima Harunobu’, en bereidde nep voor. documenten over Ieyasu. Als gevolg hiervan overhandigde Harunobu Arima 600 zilverstukken als campagnegeld.
Uiteraard werden de campagnegelden verduisterd door Daihachi Okamoto.

Harunobu Arima, die het geld overhandigde, heeft echter niets gehoord, hoe lang hij ook wacht. Harunobu ondervroeg de eigenaar van Daihachi Okamoto, Masazumi Honda, en de fraude werd ontdekt. Daihachi wordt gevangengezet.
Okamoto Daihachi, die gevangen zat, begint echter te zeggen dat Arima Harunobu probeerde de Nagasaki-magistraat Fujihiro Hasegawa te vermoorden, met wie hij ruzie had. Het lijkt erop dat het moordplan waar was en dat Harunobu Arima zichzelf niet kon verdedigen.
Tijdens de Sengoku-periode verloor Arima Harunobu, die succesvol was onder verschillende feodale heren, zijn positie bij de familie Tokugawa. Harunobu werd verbannen naar de provincie Kai en gedwongen zelfmoord te plegen. Harunobu Arima overleed op 45-jarige leeftijd.
Er wordt gezegd dat Arima Harunobu zelfmoord pleegde als samoerai omdat hij een christen was, en dat hij zijn vazallen liet onthoofden, omdat hij vanwege de christelijke leerstellingen geen zelfmoord kon plegen.

Latere familie Arima

Harunobu Arima werd gedwongen seppuku te plegen vanwege het Okamoto Daihachi-incident, maar Harunobu's zoon Naozumi Arima trouwde met Tokugawa Ieyasu's geadopteerde dochter Kunihime (de kleinzoon van Tokugawa Ieyasu en de kleinzoon van Honda Tadakatsu). Op die manier kun je voorkomen dat je betrokken raakt. Bovendien werd hij, aangezien hij een vrouw uit de familie Tokugawa nam, behandeld als een Junfudai.

Naozumi voldeed aan het verbod op het christendom van het Edo-shogunaat, en zijn beleid werd extreem hardvochtig, waarbij hij iedereen, van zijn familieleden tot zijn vazallen en de mensen in zijn territorium, aanspoorde afvallig te worden. Naozumi zelf werd het verbod op het christendom geleidelijk beu en verzocht het shogunaat hem naar Nobeoka, in de provincie Hyuga, te verhuizen.
Na Naozumi verhuisde de familie Arima naar het Echigo Itoigawa-domein en het Echizen Maruoka-domein, en bereikte het begin van de Meiji-restauratie.

Plaats gerelateerd aan Harunobu Arima

Overblijfselen van de woning van Arima Harunobu

Harunobu Arima kreeg het bevel te worden opgesloten vanwege het Okamoto Daihachi-incident. Harunobu kreeg 35 vazallen toevertrouwd aan Tanimura, Tsuru District, provincie Kai, de belangrijkste vazal van Tadanaga Tokugawa, de heer van het kasteel in de provincie Suruga. Daarna kreeg hij van het shogunaat het bevel zelfmoord te plegen en stierf. Er wordt gezegd dat Harunobu destijds seppuku pleegde, maar omdat hij een christen was, kon hij geen zelfmoord plegen, dus liet hij zijn dienaren hem bij zijn hoofd vermoorden.
``Arima Harunobu's Residence Site'' is de plaats waar Harunobu gevangen zat in de provincie Kai en is gehandhaafd als een historische plek.

Martelaarschapsplaats in de Arima-rivier

Harunobu Arima steunde het christendom. Toen Harunobu's zoon, Naozumi Arima, echter het hoofd van de familie werd, onderdrukte het shogunaat het christendom en verbood het het christendom binnen het grondgebied. Veel van de vazallen van de familie Arima waren echter christenen. Sommige van deze vazallen accepteerden de afvalligheid van het christendom niet.
Deze drie vazallen en hun families werden in 1613 verbrand en gemarteld in aanwezigheid van meer dan 20.000 gelovigen. In 2009 werd een herdenkingsmis en -viering gehouden om de voltooiing van het bedevaartsoord aan de Arima River Martyrdom Site te vieren, waar de verbranding werd uitgevoerd, en de acht mensen die op de brandstapel stierven, werden zalig verklaard en er werd een martelaarschapsmonument opgericht ter ere van zij, dat ben ik.

Arima Christian Heritage-herdenkingshal

De stad Minamishimabara in de prefectuur Nagasaki werd geregeerd door Harunobu Arima. Het christendom bloeide in dit gebied en de eerste christelijke school van Japan, het Arima Seminary, was hier gevestigd. In de Edo-periode was er echter een verbod op het christendom, en tijdens de Shimabara-opstand beoefende het gebied 250 jaar lang in het geheim het christendom.
Het museum biedt een gemakkelijk te begrijpen introductie tot de geschiedenis van de familie Arima en de christelijke cultuur.

Hinoe-kasteel

Hinoe Castle was een kasteel gelegen in het Takagi-district, in de provincie Hizen (de huidige stad Minamishimabara, prefectuur Nagasaki).
Aan het begin van de Kamakura-periode werd Hinoe Castle gebouwd door Fujiwara Tsunesumi, een afstammeling van Fujiwara Sumitomo. Nadat het kasteel was gebouwd, veranderde Fujiwara Tsunesumi zijn achternaam in Arima.
De familie Arima was slechts één macht op het schiereiland Shimabara, maar in de late Muromachi-periode controleerde Takasumi Arima verschillende machten op het schiereiland en groeide uit tot een grote macht.
Tijdens het tijdperk van Arima Haruzumi werd het het grootste gebied, maar het kwam onder druk te staan door de toenemende macht van de Ryuzoji-familie. Haruzumi's zoon, Harunobu Arima, werd een christelijke daimyo en bouwde een seminarie (christelijke school) in de kasteelstad, en werd beïnvloed door de westerse cultuur.

Hinoe Castle werd het domeinkantoor van de familie Arima in de Edo-periode, maar het werd overgedragen tijdens het tijdperk van Harunobu's zoon Naozumi Arima, waarmee een einde kwam aan de ongeveer 400 jaar durende heerschappij van de familie Arima.
Nadat de familie Arima was vertrokken, verhuisde Shigemasa Matsukura naar het kasteel en vond Hinoe Castle lastig, dus bouwde hij Shimabara Castle, maakte er het domeinkantoor van en verliet Hinoe Castle.
Hattengu (een grote tengu die in de Japanse folklore voorkomt) werd verankerd in de kasteelruïne en het gebied werd ontwikkeld tot een boomgaard en velden. Momenteel zijn de ruïnes van het Hinoe-kasteel aangewezen als nationaal historische plek.

Shimabara-kasteel

Shimabara Castle bevond zich in de stad Shimabara, in de prefectuur Nagasaki.
In 1616 werd Naozumi Arima overgebracht naar het Nobeoka-domein en Shigemasa Matsukura verhuisde daarheen.
Shigemasa begon in 1618 met de bouw van het kasteel van Shimabara, deels omdat het kasteel van Hinoe te klein was. Het kasteel werd voltooid in 1624.
In 1630 stierf plotseling de feodale heer Shigemasa Matsukura. Daar werd zijn zoon Katsuie Matsukura de tweede heer van het domein. Katsuie legde echter meedogenloos zware belastingen op aan de mensen in zijn gebied. In het 14e jaar van Kanei (1637) konden de mensen in het gebied de harde heerschappij niet langer verdragen en begonnen ze een opstand genaamd de Shimabara-opstand. Als gevolg van deze opstand werd de familie Matsukura vernietigd. Katsuie werd onthoofd door het shogunaat, maar gedurende de Edo-periode was hij de enige daimyo die werd onthoofd in plaats van seppuku te plegen. De Shimabara-opstand was zo'n schok voor het shogunaat.

Daarna verhuisden verschillende families als feodale heren naar Shimabara. Shimabara Castle bleef het domeinkantoor tot het Meiji-tijdperk, toen het werd verlaten. Momenteel zijn de kasteelruïnes door de prefectuur Nagasaki aangewezen als historische plek en zijn de kasteeltoren en andere kenmerken herbouwd. Tegenwoordig wordt het gebruikt als kasteelruïnepark.