Masatsugu Kobori (1/2)Vader van Kobori Enshu, die beroemd was om zijn tuincreatie.

Zelfs tijdens de Sengoku-periode, die gevuld was met veldslagen, bloeide de bloem van de cultuur. Momoyama-cultuur. Culturele leiders waren onder meer Kano Eitoku, een schilder, en Sen no Rikyu, een theeceremoniemeester. In de voetsporen van Sen no Rikyu bloeide Seiichi Kobori (Enshu) op als talent tijdens de Edo-periode. Seiichi en zijn vader, Masatsugu Kobori, werden geboren in de provincie Omi en waren militaire commandanten die hun positie verstevigden door geografische en bloedbanden.
Deze keer wil ik graag een kijkje nemen bij Masatsugu Kobori en zijn zoon Seiichi.

Het vroege leven en de geschiedenis van Masatsugu Kobori

Masatsugu Kobori werd geboren in 1540 in het district Sakata, de provincie Omi (het huidige Nagahama City, prefectuur Shiga) als de oudste zoon van Masafusa Kobori. Hoewel hij opgroeide en door de mensen om hem heen Shinsuke werd genoemd, verliet hij het huis en werd hij monnik toen hij jong was.
Eén theorie is echter dat zijn vader, Masafusa Kobori, Isono Kasumune diende, die tot de familie Asai behoorde. Vanwege deze connectie keerde Shoji Kobori ook terug naar het seculiere leven, veranderde van monnik in samoerai en begon Kasumasa Isono te dienen, de zoon van Kasumune Isono en de heer van Sawayama Castle. Hij trouwde toen met de dochter van Kazumasa Isono.

Kazumasa Isono, die hem diende, werd echter in 1571 aangevallen door de familie Oda en gaf zich over. Masatsugu Kobori, die Kazumasa diende, accepteerde Kazumasa Isono niet, die de familie Azai had verlaten en zich bij de familie Oda had aangesloten, dus werd hij weer priester en monnik.

Masatsugu Kobori, die monnik werd, keerde echter terug naar het seculiere leven en keerde van monnik terug naar een samoerai. Hij diende Hidenaga Hashiba, de jongere broer van Hideyoshi Hashiba (later Hideyoshi Toyotomi), de heer van Nagahama Castle in de provincie Omi.
Toen de macht van zijn oudere broer Hideyoshi zich uitbreidde, verwierf Hashiba Hidenaga grondgebied in de provincie Kii (de huidige prefectuur Wakayama) en vervolgens de provincie Yamato (de huidige prefectuur Nara). Shoji werd bewonderd om zijn administratieve capaciteiten en begon Hidenaga Hashiba te dienen als landinspecteur. Bovendien diende hij na de dood van Hidenaga Hashiba zijn oudere broer Toyotomi Hideyoshi en werd hij benoemd tot provinciehoofd van de provincies Yamato, Izumi en Kii.

Terwijl hij monnik en samoerai werd, diende Masatsugu Kobori Kazumasa Isono, Hidenaga Hashiba en Hideyoshi Toyotomi als beheerder. Trouwens, met het oog op deze achtergrond, of zelfs iets verderop, zal Masatsugu Kobori zijn plaats- en bloedbanden blijven uitbreiden.

Masatsugu Kobori trouwde met de dochter van Kazumasa Isono.
In zijn latere jaren stopte Kazumasa Isono als samoerai en keerde terug naar de landbouw, maar zijn kinderen dienden Todo Takatora. Todo Takatora diende Todo Takatora een tijdlang nadat Masatsugu Kobori Kazumasa Isono verliet en monnik werd, en door deze connectie kwamen Kazumasa's kinderen Todo Takatora dienen.
Takatora Todo en Masatsugu Kobori dienden tegelijkertijd onder Hidenaga Hashiba, dus adopteerden ze de dochter van Takatora's neef, Yoshimasa Todo, en de oudste zoon van Masatsugu Kobori, Masakazu Kobori (Enshu).

Op deze manier bouwden de Omi-samoerai, gecentreerd in het noordelijke deel van de provincie Omi, relaties op op basis van lokale banden, en breidden later hun bloedbanden uit om het tijdperk van de Strijdende Staten te overleven. Masatsugu Kobori breidde ook zijn bloedbanden uit door geografische banden en bouwde zijn positie op.

Als heer van Bitchu Matsuyama Castle

In 1598 overleed Toyotomi Hideyoshi. Nadat Hideyoshi stierf, benaderde Masatsugu Kobori Tokugawa Ieyasu.
De slag om Sekigahara vindt plaats in 1600. Masatsugu Kobori sloot zich aan bij het Oostelijke leger onder leiding van Tokugawa Ieyasu en nam deel aan de verovering van Aizu. Na de slag bij Sekigahara kreeg Bicchu Matsuyama 14.000 koku en werd hij een feodale heer. Tegelijkertijd werd hem ook het beheer van Tenryo toevertrouwd, het gebied onder directe controle van het shogunaat in Bicchu.
Daarna werd hij bewonderd vanwege het hoge niveau van bestuurlijke bekwaamheid dat hij aan de dag legde toen hij Hidenaga Hashiba diende, en kreeg hij de opdracht om te werken aan de bouw van het Fushimi-kasteel en om het grondgebied van het shogunaat in Bicchu en Omi te onderzoeken.
In 1604 stierf hij echter plotseling op weg naar Edo in Fujisawa. Masatsugu Kobori overleed op 64-jarige leeftijd.

Het landgoed van Masatsugu Kobori, Bicchu Matsuyama, werd geërfd door zijn oudste zoon, Seiichi Kobori (Enshu), en werd beheerd door de familie Kobori totdat Seiichi in 1619 werd overgebracht naar het Omi Komuro-domein.

Masatsugu's kind, Seiichi Kobori (Enshu)

Nu de familie Kobori waar Masatsugu Kobori is overleden. Bitchu Matsuyama Castle werd geërfd door Shoji's oudste zoon, Seiichi Kobori. Seiichi Kobori. Hij is algemeen bekend als Kobori Enshu, en Enshu is een andere naam voor de officiële rang van Seiichi, ‘Totomi no kami.’
Hij was de zoon van Shoji Kobori en de dochter van Kazumasa Isono in 1579, en zijn kindernaam was Sakusuke. Toen zijn vader, Masatsugu Kobori, Hidenaga Hashiba diende, verhuisde hij naar het Koriyama-kasteel in de provincie Yamato, dat werd geregeerd door Hidenaga.

Rond deze tijd nodigde Hidenaga de leerling van Sen no Rikyu, Soji Yamagami, uit in het kasteel van Koriyama en studeerde onder Sen no Rikyu, en Koriyama werd een plek waar de theeceremoniecultuur bloeide. Seiichi groeide op in een dergelijke omgeving en op aandringen van zijn vader Seiji ging hij naar de Haruya Soen van de Daitokuji-tempel om zen te beoefenen.
Nadat Hidenaga Hashiba stierf, werd hij de directe adviseur van Hideyoshi en verhuisde in 1595 naar Fushimi Castle. Het was hier dat Seiichi studeerde onder Furuta Oribe en de theeceremonie leerde.

In 1604, toen Seiichi 26 jaar oud was, stierf zijn vader, Shoji.
Vanaf dat moment kreeg hij van het shogunaat de opdracht om bijna elk jaar als Sakuji Bugyo te dienen en was hij verantwoordelijk voor projecten die verband hielden met het keizerlijke hof en het shogunaat, zoals de renovatie van de kasteeltoren van het kasteel Bicchu Matsuyama, de reparatie van Sunpu Castle, de bouw van de kasteeltoren van Nagoya Castle en het keizerlijke paleis Goyosei-in.
In 1619 werd hij overgebracht van Bitchu Matsuyama naar het Omi Komuro-domein, en kreeg hij ook de opdracht om te dienen als magistraat van de provincie Omi en Kyoto.

Als feodale heer die zich bezighield met Sakuji Bugyo, demonstreerde hij zijn talent als architect en tuinman, en stond hij in latere generaties ook bekend als theemeester en kalligraaf, en zelfs na Seiichi's dood bleef zijn gevoel voor schoonheid in de Edo-periode bestaan. Het is door de eeuwen heen constant gebleven en heeft zelfs het bloemschikken beïnvloed.

Kobori Enshu en de cultuur van de vroege Edo-periode

Er wordt aangenomen dat Seiichi Kobori Furuta Oribe ontmoette rond de tijd dat hij direct adviseur werd van Toyotomi Hideyoshi.
Furuta Oribe was een feodale heer van de families Toyotomi en Tokugawa, maar hij was ook een cultureel figuur die zijn inspanningen wijdde aan het maken van theegerei, kaiseki-gebruiksvoorwerpen, architectuur en tuinieren, en studeerde onder Sen no Rikyu. Hij werd later geteld als een van de ‘Zeven Filosofen van Rikyu’.　

Oribe ontwikkelde de theeceremonie samen met Sen no Rikyu tijdens de Azuchi-Momoyama-periode, en na de dood van Rikyu creëerde hij een enorme trend genaamd ‘Oribe-smaak.’ Terwijl Sen no Rikyu rust zocht in zijn waarden, streefde Oribe Furuta naar nieuwigheid door gereedschappen te creëren met een dynamische ‘schoonheid van discontinuïteit’.
Seiichi Kobori studeerde onder Oribe Furuta, en in de Edo-periode, nadat Oribe overleed, erfde en ontwikkelde hij de culturele waarden gecreëerd door Sen no Rikyu en Oribe Furuta.

De culturele waarden van Seiichi Kobori komen tot uiting in de wereld van de theeceremonie, en hij drukte ze uit met de term ‘kireisabi.’ Door de eeuwenoude dynastieke cultuur op te nemen in de wereld van de theeceremonie, opgericht door Rikyu en anderen, zocht hij naar waarden in een heldere, genereuze en luchtige richting.
Dit gevoel van waarde is ook terug te zien in de werken van Seiichi, waar hij voorstander is van het gebruik van prachtig cloisonnewerk. Cloisonné, dat traditionele ontwerpen gebruikt zoals bloemen, vogels en landschappen, getekend met behulp van geavanceerde technieken zoals hamerhameren, in gedempte kleuren, werd gebruikt voor het meubilair van gebouwde gebouwen en voor het verbergen van spijkers.
Bovendien beperken de door Seiichi Kobori vastgestelde waarden zich niet tot de bouw- en theeceremonies, maar worden ze tot op de dag van vandaag doorgegeven, ook in het bloemschikken na zijn dood.

Bitchu Matsuyama-kasteel

Bitchu Matsuyama Castle is een bergkasteel in de stad Takahashi, in de prefectuur Okayama. Het wordt ook wel Takahashi Castle genoemd, maar om verwarring te voorkomen met Matsuyama-kastelen met dezelfde naam op verschillende plaatsen, waaronder Matsuyama Castle in de prefectuur Ehime, wordt het Bitchu Matsuyama Castle genoemd.
Het is een van de twaalf bestaande kasteeltorens die tot op de dag van vandaag bewaard zijn gebleven, en de kasteeltoren, de dubbele toren en een deel van de aarden wal zijn aangewezen als belangrijk cultureel bezit. Het wordt ook beschouwd als een van de drie belangrijkste bergkastelen van Japan (Iwamura Castle (Iwamura-cho, Ena City, prefectuur Gifu), Takatori Castle (Takatori-cho, prefectuur Nara), Bitchu Matsuyama Castle (Takahashi City, prefectuur Okayama)), en werd ook geselecteerd als een van de 100 beroemde kastelen van Japan. Het is een beroemd kasteel.