Amakusa Shiro (1/2)Christenen verspreidden zich tijdens de Shimabara-opstand

Aan het einde van de periode van de Strijdende Staten en het land verenigd was, mocht het christendom zijn religie verspreiden, hoewel zijn zendingswerk beperkt was, maar in de Edo-periode werden de beperkingen strenger en werden christenen uiteindelijk onderdrukt.

Tegen de tijd dat zendingswerk en religie verboden werden, waren er echter veel andere christenen dan samoerai, en brak er als reactie op de onderdrukking een grootschalige opstand uit in Shimabara, Kyushu. Maak kennis met Amakusa Shiro, die naar verluidt de Shimabara-opstand heeft geleid.

Over de naam Amakusa Shiro

Amakusa Shiro zou rond 1621 geboren zijn. Hij was een vrome christen en zou een centrale figuur zijn geweest in het opstandleger tijdens de Shimabara-opstand.

Zijn echte naam is Tokisada Masuda. Zijn christelijke doopnaam was aanvankelijk ‘Geronimo’, maar veranderde later in ‘Francisco.’ In dit artikel wordt de algemeen bekende naam verenigd met Amakusa Shiro.

Van kindertijd tot de vooravond van de Shimabara-opstand

Shiro Amakusa is geboren en getogen in Ebe Village, Uto District, Higo Province, Kyushu (het huidige Asahi Town, Uto City, Kumamoto Prefecture), en vlak voordat de Shimabara-opstand uitbrak, vergezelde hij zijn vader om bij familieleden in Oyano te gaan wonen. Dorp.

Dat hij in Higo geboren is, kan ook bevestigd worden uit de aantekeningen van Duarte Collete.

Hij bezocht Nagasaki verschillende keren voor een academische opleiding en zou vlak voor de Shimabara-opstand met zijn vader naar Amakusa zijn verhuisd. Er wordt aangenomen dat hij in Nagasaki tot het christendom is toegetreden, maar de details zijn onbekend.

Een minder betrouwbare theorie is dat Shiro in Hamacho, Nagasaki, woonde en dat de ruïnes van zijn landhuis tot later op de 'Nagasaki Place Meiko' bleven staan, maar dit is waarschijnlijk een soort folklore.

Er wordt gezegd dat hij met charisma is geboren. Omdat hij opgroeide in een economisch bevoorrechte omgeving, raakte hij bovendien al op jonge leeftijd vertrouwd met leren en lijkt hij een uitstekende opleiding te hebben genoten.

Er wordt aangenomen dat hij werd beschouwd als een redder onder voormalige aanhangers van de Konishi-clan en christenen, en geleidelijk werd vergoddelijkt.
Er zijn ook anekdotes dat hij verschillende wonderen heeft verricht, net als Jezus Christus, zoals het aanraken van een blind meisje en het onmiddellijk terugkrijgen van haar gezichtsvermogen, moeiteloos over de zee lopen en een duif uit zijn hand voortbrengen.

Veel van deze legenden en anekdotes staan echter nog steeds in de vier evangeliën van het Nieuwe Testament als wonderen verricht door Jezus Christus, en het is waarschijnlijk dat Shiro naar Japan kwam met het doel zijn charisma en roem te vergroten, en dat de wilde verhalen verzonnen waren. Er wordt aangenomen dat dit werd uitgebazuind.

Overzicht van de Shimabara-opstand

De Shimabara-opstand brak uit in het gebied Shimabara / Amakusa van 25 oktober 1637 (11 december 1637) tot 28 februari 1638 (12 april 1638) en werd voornamelijk uitgevochten door boeren en christenen tegen het Edo-shogunaat. Het wordt ook wel de ‘Shimabara-Amakusa-opstand’ of de ‘Shimabara-Amakusa-opstand’ genoemd, maar schoolboeken en andere documenten noemen het over het algemeen de ‘Shimabara-opstand’. Ook in dit artikel zullen we ons verenigen met de Shimabara-opstand.

De bewoners van het Hizen Shimabara-schiereiland, de thuisbasis van het Shimabara-domein geregeerd door Katsuie Matsukura, en de Higo-Amakusa-eilanden, een enclave van het Karatsu-domein geregeerd door Kentaka Terasawa, werden gedwongen te lijden onder de mishandeling van boeren, de zware last van de jaarlijkse belastingen, en het risico levend verbrand te worden als ze niet konden betalen. Dit zou het gevolg zijn van een opstand tegen beide domeinen vanwege de zware straffen die ze hebben ondergaan, waaronder ernstige vervolging van christenen (katholieken) door het domein, en de. gevolgen van hongersnood.
De mensen die deelnamen aan de opstand waren niet alleen boeren, maar ook stadsmensen en Ronin die betrokken waren bij de visserij, industrie en handel, waardoor het een zeer diverse groep mensen was.

Shimabara was een territorium van de christelijke feodale heer Arima Harunobu, en het christelijke geloof van het volk was ook populair, maar in 1614 droeg de Arima-clan het gebied over en werd vervangen door Shigemasa Matsukura van Yamato Gojo.

Shigemasa nam de rol van ambtenaar op zich voor de wederopbouw van Edo Castle, plande onafhankelijk een expeditie naar het eiland Luzon en stuurde een voorhoedeteam, en bouwde Shimabara Castle, en om de kosten te dekken ontving hij buitensporige jaarlijkse belastingen van de bevolking van het territorium. Ik heb het verzameld.

Er begon ook een ernstige onderdrukking van christenen, en er zijn nog steeds gegevens bewaard in de archieven van Nicolas Kookebakker, hoofd van de Nederlandse handelspost, en van Portugese kapiteins, die christenen die weigerden zich te bekeren en boeren die hun jaarlijkse belasting niet betaalden, op brute wijze martelden en executeerden.

Katsuie Matsukura, die Shigemasa opvolgde, erfde het politieke standpunt van Shigemasa en voerde dezelfde harde handhavingsmaatregelen uit. De Shimabara-opstand was een grootschalige opstand en burgeroorlog in de vroege Edo-periode, en er kan worden gezegd dat het de grootste burgeroorlog was sinds de belegering van de Toyotomi-familie in Osaka, met uitzondering van de turbulente periode aan het einde van de Edo-periode. .

De betekenis van het land Amakusa

Amakusa was oorspronkelijk het grondgebied van Yukinaga Konishi, een christelijke Daimyo.

Na de slag om Sekigahara sloot Hirotaka Terasawa zich bij de groep aan, en tot de tijd van de volgende generatie, Kataka, ging dezelfde onderdrukking en onderdrukking van christenen als in Shimabara door.

Uit gelijktijdige documenten zoals de ‘Hosokawa Ikeki’ en de ‘Amakusajima Kagami’ blijkt dat de oorzaak van de opstand het innen van te veel jaarlijkse belasting was, maar Katsuie Matsukura, de heer van het Shimabara-domein, erkende zijn wanbeheer. Er wordt gezegd dat deze opstand een christelijke opstand zou zijn, omdat de rebellen het christendom als kern van eenheid hadden.

Het Edo-shogunaat gebruikte de Shimabara-opstand ook als excuus om christenen te onderdrukken, en de Shimabara-opstand wordt algemeen gezien als een ‘christelijke rebellie (religieuze oorlog).’

Omdat bij deze opstand echter ook Ronin betrokken was, die de families Arima en Konishi dienden, en ook de regerende partijen van de oorspronkelijke inheemse feodale heren, de clans Amakusa en Shiki, werd er gewoonlijk naar verwezen als een ‘christelijke religieuze oorlog’. is slechts één aspect van rebellie.
Misschien om deze reden worden christenen die deelnamen aan het rebellenleger tot op de dag van vandaag niet als martelaren erkend.

Luzon-invasieplan gepland door Shigemasa Matsukura

In 1630 stelde Matsukura Shigemasa het Shogunaat voor om het eiland Luzon binnen te vallen.
Hoewel de derde shogun, Tokugawa Iemitsu, ervan afzag een vaste toezegging te doen om Japanse troepen naar Manilla te sturen, stond hij Shigemasa toe de mogelijkheid te onderzoeken en militair materieel voor te bereiden.

Op 14 december 1630 stuurde Shigemasa, met de medewerking van de Nagasaki-magistraat Shigeyoshi Takenaka, twee van zijn volgelingen, Kuroemon Yoshioka en Gonojo Kimura, naar Manilla om de Spaanse verdediging te onderzoeken.

Vermomd als kooplieden reisden ze naar Luzon onder het voorwendsel om de handelsontwikkeling te bespreken. Elk van hen werd vergezeld door tien ashigaru, maar alle tien mannen van Kimura stierven op de terugweg in een storm. De opmars van Manilla keerde in juli 1631 terug naar Japan, maar de Spaanse zijde was tot juli 1632 zeer alert.

Shigemasa zou 3.000 bogen en lontslotgeweren hebben verzameld voor zijn bewapening. Deze strategie werd gedwarsboomd door de plotselinge dood van Shigemasa Matsukura, de commandant van de invasie, en zijn zoon Katsuie Matsukura overwoog in 1637 zelfs een Japanse invasie van de Filippijnen.

De Nederlanders geloofden aanvankelijk dat Tokugawa Iemitsu degene was die in 1637 het plan had geïnitieerd om de Filippijnen binnen te vallen, maar in werkelijkheid waren het Sakakibara Tokinao en Baba Toshishige, en niet de generaal.

Hoewel het expeditieleger namens de shogun moest worden geleverd door feodale heren zoals Matsukura Katsuie, wordt er gezegd dat het expeditieleger naar verwachting 10.000 mensen zou tellen, twee keer zoveel als Shigemasa Matsukura had gepland. Katsuie Matsukura was de meest waarschijnlijke commandant die de Filippijnen zou veroveren, maar de Shimabara-opstand die in hetzelfde jaar plaatsvond, bracht een fatale klap toe aan het expeditieplan.

Shimabara-opstand

De bevolking van Shimabara, die de harde jaarlijkse belastinginning niet langer kon verdragen, organiseerde zich onder de vazallen van de voormalige Arima-clan, die een leidende positie in de regio bekleedden, en plande in het geheim een opstand.