Marugame-domein (2/2)geregeerd door drie huizen

De tweede heer van het domein, Takatoyo Kyogoku, had een diepgaande kennis van kunst en had interacties met pottenbakker Ninsei Nonomura en anderen. Takatoyo. In 1688 bouwde hij een daimyo-tuin in het dorp Shimokanakura in het Marugame-domein en noemde deze 'Banshoen'. Deze tuin bestaat nog steeds en het Marugame Art Museum is aan de site verbonden. Het is ook een van de drie belangrijkste kusttuinen van Japan.

De Marugame-clan had een warm klimaat en weinig rampen, en een van de belangrijkste inkomstenbronnen was het toerisme voor bezoekers aan het Kotohira-heiligdom, dus het had relatief comfortabele financiën.

De eerste clanbankbiljetten werden uitgegeven in 1705 (Hoei 2e jaar).
Nadat de 6e heer, Takaaki Kyogoku, in 1811 heer van het kasteel werd, werden de financiën krap, dus moedigde hij zijn vazallen aan om fans te maken als bijbaan, wat goed werd ontvangen. Tegenwoordig zijn Marugame-fans nog steeds populair als speciaal product van Marugame.
Bovendien was Takao Kyogoku een zeer intelligent persoon, dus opende hij Shugikan, een domeinschool, in de Edo-domeinresidentie. Om mensen aan te moedigen zuinig en zuinig te zijn, hebben ze bovendien tien wetten aangenomen die zich richten op soberheid en goede zeden.
Er kan worden gezegd dat hij de persoon is die de financiën van de Marugame-clan, die in rep en roer was, opnieuw heeft opgebouwd.

De laatste heer van het domein, Kyogoku Kotetsu, was de vijfde zoon van Kyogoku Takashi, de jongere broer van de vijfde heer, Kyogoku Takaka, en werd geadopteerd door de zesde heer van het domein, Kyogoku Takaro, en werd geboren in 1844. Hij werd heer van het domein.

Hij erfde het politieke beleid van zijn adoptievader en hervormde het bestuur van het domein door zuinige edicten uit te vaardigen, de industrie aan te moedigen, de import te beperken en fraude streng te bestraffen.

Aan het einde van de Edo-periode trad hij op als koningsrespecteur, en in de Slag om Toba-Fushimi in 1868 werd het aangrenzende domein Takamatsu een vijand van het keizerlijke hof, dus kreeg hij van de regering van Meiji de opdracht om te verhuizen aan Takamatsu samen met het Tosa-domein.Hij was ook verantwoordelijk voor de herdenkingsdienst voor de clan.
Later werd hij echter door Yoritsune Matsudaira, de heer van het Takamatsu-domein, gevraagd om te bemiddelen met de nieuwe regering, en hij stemde toe. Dankzij de inspanningen van Akotetsu Kyogoku kreeg Yoritsune Matsudaira gratie.

In 1869 was hij de eerste in het domein die de teruggave van het grondbezit aanvroeg en werd hij benoemd tot gouverneur van het Marugame-domein. Als gouverneur van het domein zal hij het bestuur van het domein aanpassen, zodat de bevolking onder het nieuwe systeem vreedzaam kan leven.

In 1871, toen de prefectuur Marugame werd gecreëerd door de afschaffing van feodale domeinen en de oprichting van prefecturen, werd hij de eerste gouverneur van de prefectuur Marugame en bleef hij regeren.
Hij trad echter na slechts vier maanden af als gouverneur van de prefectuur en verhuisde naar Tokio, waar hij een einde maakte aan zijn leven.

samenvatting

Het Marugame-domein is een klein domein in Shikoku, maar bleef gedurende de Edo-periode bloeien als een relatief kalm en welvarend domein, zonder grote rampen of hongersnood.

Dit is waarschijnlijk te wijten aan het feit dat de belangrijkste industrie van de Marugame-clan het toerisme was.
Daarnaast is het maken van waaiers, wat begon als bijbaan, inmiddels een specialiteit van Marugame geworden.
Zelfs nu, als je door het kasteelstadje Marugame City loopt, kun je nog steeds de overblijfselen van het stadsbeeld uit de Edo-periode voelen.