Imabari-domeinDe basis gelegd voor de productie van Imabari-handdoeken

Het Imabari-domein was een domein dat het hele Imabari City-gebied van de prefectuur Ehime regeerde, met Imabari Castle als domeinkantoor. Imabari staat bekend om zijn ‘Imabari-handdoek’, maar de katoenteelt is sinds de Edo-periode populair in Imabari. De heer Matsudaira Hisamatsu, die regeerde over het Imabari-domein, moedigde de katoenteelt aan als industrie voor het domein, wat de basis legde voor de textielindustrie van Imabari. Laten we de geschiedenis van de Imabari-clan ontrafelen.

Tijdperk van de familieheerschappij van Todo

Het Edo-shogunaat ontstond en de eerste persoon die over Imabari regeerde was Todo Takatora. Hij stond bekend als een meester in de kasteelbouw, en hoewel hij een buitenstaander was, had hij een sterk vertrouwen in Tokugawa Ieyasu en ontving hij 120.000 koku in Imabari als beloning voor zijn diensten in de Slag om Sekigahara. Todo Takatora bouwde het Imabari-kasteel, een van de drie belangrijkste water- (zee)kastelen van Japan, en verstevigde de fundamenten van zijn heerschappij over Imabari, maar in 1609 werd Todo Takatora overgebracht naar het Tsu-kasteel in de provincie Ise. De 20.000 koku van Imabari bleven echter als een enclave onder de controle van de familie Todo, en Todo Takatora's geadopteerde zoon Takayoshi Todo ging het kasteel van Imabari binnen. Takayoshi is de derde zoon van Nagahide Niwa.

Nadat hij door Takatora Todo was geadopteerd, werd hij de leider van de clan en speelde hij een actieve rol in het kamp in Osaka. Toen zijn adoptievader Takatora Todo echter overleed, beschouwde Takatora's biologische zoon Takatsugu Todo hem als gevaarlijk, en Takayoshi kon naar verluidt de begrafenis van zijn adoptievader niet bijwonen. Vervolgens werd hij in 1635 overgebracht naar Ise-Nagashima, ter vervanging van Sadafusa Matsudaira, en stierf daar. Er zijn vandaag de dag nog steeds nakomelingen over.

Hisamatsu Matsudaira-familieheerschappij

Sadafusa Matsudaira, die Takayoshi Todo verving als heer van Imabari, was de vijfde zoon van Sadakatsu Matsudaira, een halfbroer van Tokugawa Ieyasu. Nadat Sadafusa Matsudaira de heer van het Imabari-domein werd, regeerde de familie Hisamatsu Matsudaira het domein vanaf dat moment tot aan de Meiji-restauratie. Vanaf de vroege Edo-periode tot aan de Meiji-restauratie kwam het zelden voor dat een domein zijn territorium niet veranderde.

Hoewel de opeenvolgende feodale heren geen bijzonder opmerkelijke prestaties hebben nagelaten, concentreerden ze hun inspanningen op het verbouwen van zout en katoen als speciale producten van het domein. Het vruchtbare land dat werd aangevoerd door de Sosha-rivier die door Imabari stroomde, was geschikt voor de katoenteelt.

Als gevolg hiervan waren de financiën van het domein relatief comfortabel, en toen het einde van de Edo-periode naderde, concentreerden de domeinheren hun inspanningen op culturele politiek. De laatste feodale heer, Matsudaira Teiho, koos de kant van de Satsuma-cho en was een fudai daimyo, maar tijdens de Boshin-oorlog bewaakte hij het keizerlijk paleis als lid van het nieuwe regeringsleger.

Imabari en katoenteelt

Er wordt gezegd dat katoen tijdens de Heian-periode in Japan werd geïntroduceerd. Katoen is een gemakkelijke plant om te kweken, afgezien van zijn gevoeligheid voor kou, en de teelt ervan was vooral populair in West-Japan. Er wordt gezegd dat de vruchtbare grond van de Sosha-rivier geschikt was voor de katoenteelt, en de katoenteelt werd rond de 17e eeuw populair in Imabari. Het katoen dat in Imabari werd verbouwd, werd Iyo-katoen genoemd en was populair in Osaka, Kyoto en andere gebieden.

Gedurende deze periode waren het de vrouwen van Imabari die katoen in katoenen stoffen veranderden. Kooplieden geven de geoogste katoen aan vrouwen om stoffen te weven. Vrouwen kregen de helft van de stof die ze weefden als loon.

Daarom werd een deel van de belastinginkomsten van de Imabari-clan gedekt door katoenen stoffen. Tijdens de Edo-periode probeerden veel feodale domeinen die onder financiële moeilijkheden leden, industrieën op te starten die contante inkomsten konden genereren. Het Imabari-domein had het geluk dat er sinds de oprichting van het domein een industrie bestond die 'katoenen stof' heette.

Toen het naburige Iyo-Matsuyama-domein zich concentreerde op de ontwikkeling van zoutvelden en deze industrialiseerde, ontwikkelde het Imabari-domein bovendien een haven om zout te transporteren en bloeide het op als scheepvaartstad. Als er een mooie haven was waar schepen in en uit konden komen, zouden scheepsbouwers zich verzamelen en zou de stad zich ontwikkelen. Bovendien stimuleerde de tweede heer van het Imabari-domein, Sadatoki Matsudaira, de ontwikkeling van zoutvelden, en ook zout is een specialiteit van het domein.

Het Imabari-domein werd gesteund door katoen en zout (scheepvaart), en er waren geen grote opstanden tot het einde van de Edo-periode, en afgezien van het veelvuldig optreden van natuurrampen aan het einde van de Edo-periode, was het vredig. De 7e heer van het domein, Sadatake Matsudaira, bouwde de domeinschool Katsumeikan en promootte de promotie van literatuur en vechtsporten, de discipline van samoerai en de verspreiding van onderwijs onder de mensen van het domein.

In de Meiji-periode ging het Iyo-katoen geleidelijk achteruit, omdat de markt werd overgenomen door goedkoper katoen dat in andere regio's werd geproduceerd. Een man genaamd Shichisaburo Yano uit Imabari leerde echter in Wakayama hoe je ‘katoenflanel’ moest maken waarbij slechts één kant van de stof pluizig was, verbeterde het in Imabari en maakte het vervolgens populair. Deze oefening werd populair onder de naam 'Iyo Nell', en de textielindustrie bloeide opnieuw in Imabari. Later, in 1910, begon Heisuke Abe, een producent van katoenflanel, met de productie van handdoeken, en Imabari werd een beroemd handdoekenproductiegebied.

Samenvatting van het Imabari-domein

Hoewel het Imabari-domein net als andere domeinen werd geplaagd door natuurrampen, was het sinds de vroege Edo-periode ook een gezegend domein met een bloeiende katoenteelt en de ontwikkeling van zoutvelden. Het waren zakenlieden van Meiji die Imabari-handdoeken creëerden, die nog steeds in gebruik zijn, maar het waren de opeenvolgende kasteelheren van de familie Hisamatsu Matsudaira die de katoenteelt aanmoedigden, wat de basis vormt van Imabari-handdoeken.