Incident buiten Sakuradamon (1/2)Moordzaak Naosuke II

Op 3 maart 1860 was de wereld geschokt. De oudste Ii Naosuke werd buiten de Sakuradamon-poort van Edo Castle (het huidige Kasumigaseki, Chiyoda-ku, Tokio) vermoord door roni-samoerai uit het Mito-domein. Als gevolg van een incident dat bekend staat als het 'Sakurada Mongai-incident', stortte het gezag van het shogunaat in, wat leidde tot de burgeroorlogen aan het einde van de Edo-periode en de Meiji-restauratie. Deze keer zullen we een gemakkelijk te begrijpen uitleg geven over het Sakuradamongai-incident, dat een belangrijk keerpunt in de geschiedenis was en naar verluidt de oorzaak was van de Meiji-restauratie.

Waarom vond het incident buiten Sakuradamon plaats? Reden en achtergrond

Het Sakuradamon-incident was een groot incident waarbij Naosuke Ii, de leider van de shogunaatregering, werd vermoord voor het kasteel van Edo. Waarom vond dit incident plaats? De reden hiervoor was de toenmalige sociale situatie.

Aan het einde van de Edo-periode werd het shogunaat met twee grote problemen geconfronteerd. Eén daarvan was de kwestie van de opvolger van de 13e shogun, Tokugawa Iesada, die in slechte gezondheid verkeerde. Een andere kwestie was de kwestie van de externe betrekkingen, die begon met de komst van de Black Ships in 1853 en die betrekking had op de vraag hoe te reageren op de druk van andere landen om het land open te stellen en de handel te openen.

Wat betreft de kwestie van de opvolger: het was een één-op-één strijd tussen Yoshifuku Tokugawa (Iemochi), de heer van het Kii-domein die nauwe banden had met het shogunaat, en Yoshinobu Hitotsubashi, bekend als een wijze man (die feitelijk concurreerde met Iesada voor de positie van 13e generatie). De ‘Nanki-factie’, die Keifuku steunde, was een conservatieve en gematigde factie die het initiatief in de politiek had, en bestond voornamelijk uit Fudai Daimyo en mensen uit Ooku. Naosuke Ii, de heer van Hikone, die werd vermoord tijdens het Sakuradamon-incident, was lid van de Nanki-school. Aan de andere kant had de Hitotsubashi-factie, die Yoshinobu steunde, veel mensen die de opening van het land en de Joi-factie steunden, en dit waren voornamelijk Tozama Daimyo. De belangrijkste leden waren onder meer Nariaki Tokugawa, Yoshinobu's vader en de heer van het Mito-domein, en Nariaki Shimazu, de heer van het Satsuma-domein. Deze twee facties waren in conflict.

Wat de buitenlandse betrekkingen betreft, begon het shogunaat met het sluiten van het Verdrag van Vrede en Vriendschap tussen Japan en de Verenigde Staten in maart 1854, en opende het land door soortgelijke verdragen te ondertekenen met Groot-Brittannië, het Russische rijk en Nederland. De havens waren echter beperkt en handel was niet toegestaan. De Amerikaanse consul-generaal Townsend Harris riep echter op tot het starten van de handel tussen Japan en de Verenigde Staten en oefende druk uit op het shogunaat. Het shogunaat wilde een handelsverdrag sluiten, maar wat hem in de weg stond was keizer Komei, die bekend stond om zijn haat aan het buitenland. ‘Japanse betrekkingen’ waren toegestaan, maar ‘handel’ niet.

Ondertussen werd Ii Naosuke in april 1858 aangesteld als Tairo. Zonder toestemming van de keizer sluit Naosuke verdragen van vriendschap en handel met de Verenigde Staten, Nederland, het Russische rijk, Groot-Brittannië en Frankrijk. Bovendien werd in juni Tokugawa Keifuku gekozen als zijn opvolger.

De Hitotsubashi-factie was fel tegen deze stap. Daarom begint Naosuke degenen die tegen zijn beleid zijn, te onderdrukken, inclusief de Hitotsubashi-factie. Nariaki Tokugawa en anderen werden gestraft door hen te dwingen met pensioen te gaan, en dat gebeurde ookGrote gevangenis van Ansei”(zie apart artikel voor details).

De aanleiding voor het incident buiten Sakuradamon: “The Secret Edict of Bogo”

De oorzaak van de Ansei Grote Gevangenis, die aanvankelijk de straf beperkte tot de betrokken topfunctionarissen, werd ernstiger, en een van de factoren die tot het Sakuradamongai-incident leidde was het ‘Bogo no Mitsu Edict’ van de keizer. Keizer Komei was diep boos dat het shogunaat zonder toestemming een verdrag van vriendschap en handel had gesloten. In het bijzonder was zijn woede jegens de leider van het shogunaat, Naosuke Ii, zo diep dat hij afstand wilde doen van de troon en wilde protesteren tegen het shogunaat. In feite was Naosuke tegen het sluiten van een verdrag van vriendschap en handel zonder de toestemming van de keizer, maar dit feit werd niet aan keizer Komei overgebracht.

Op 8 augustus stuurde de keizer, woedend op het shogunaat, een keizerlijk edict dat via de Kanpaku, Hisatada Kujo, naar het shogunaat had moeten worden gestuurd, rechtstreeks naar het Mito-domein, zonder via de Kanpaku te gaan, en gaf opdracht om het door te geven. naar de verschillende domeinen. De inhoud van het keizerlijke edict, bekend als de ‘Bougo no Mitsukyoku’, omvatte sterke kritiek op het sluiten van een handelsverdrag zonder de goedkeuring van de keizer, aandacht voor de topleiders van de Mito- en Owari-domeinen die gedwongen waren met pensioen te gaan en in afzondering leven, en de drie belangrijkste families en andere domeinen. Het idee was om samen te werken met het shogunaat en de situatie aan te pakken op een manier waarop andere landen niet zouden neerkijken via een ‘komu-gatai’-systeem waarin het keizerlijke hof en het shogunaat één werden. Bovendien werden er ook ‘kopieën’ doorgegeven aan de Choshu- en Satsuma-clans via verwante hofedelen.

Het keizerlijke edict werd ook twee dagen na het Mito-domein aan het Shogunaat afgegeven, maar het grootste probleem was dat het vóór het Shogunaat aan het Mito-domein werd meegedeeld. Dit komt omdat het shogunaat het aanspreekpunt was voor het keizerlijke hof, en de regel was dat het shogunaat meldingen naar de verschillende clans stuurde. Er bestond een vermoeden dat de Mito-clan het Shogunaat probeerde te vervangen. Er is ook een lek dat de reden achter het geheime edict de invloed was van de Mito-clan, dus Naosuke zoekt en straft grondig degenen die betrokken zijn bij het Bogo no Mito-edict. Nariaki Tokugawa werd gedwongen lange tijd in gevangenschap te leven, en Tateto Yasushima, een van de belangrijkste leden van de Mito-clan, werd gedwongen seppuku te plegen.

Op deze manier strafte Naosuke degenen die betrokken waren bij de geheime edicten van het Mito-domein de een na de ander, waardoor de Grote Gevangenis van Ansei werd geïntensiveerd. De mensen die in die tijd werden onderdrukt varieerden van patriotten tot daimyo, edelen van het hof en leden van de keizerlijke familie, en meer dan honderd mensen kregen een of andere vorm van straf. Bovendien vroeg het shogunaat het Mito-domein om het geheime edict terug te geven.

Incident buiten Sakuradamon ① Diepe woede van de Mito-clan

De Hitotsubashi-factie, vooral de Mito-clan, was erg boos op Ansei's Grote Gevangenis, en ze begonnen wrok te koesteren tegen Naosuke Ii. Oorspronkelijk was het Mito-domein verdeeld in twee groepen: de son-no-joi-school en de gematigde groep die de relatie tussen het shogunaat waardeerde. Te midden hiervan eiste het shogunaat de terugkeer van het geheime keizerlijke edict, en er ontstond een geschil tussen de gematigde voorstanders van de terugkeer en de tegenstanders die de sonno-joi wilden afdwingen. Onder hen kwam de extremistische factie van Sonno-joi-ha verschillende keren bijeen en smeedde plannen om het geheime keizerlijke edict naar verschillende domeinen te verspreiden. De centrale figuur is Jiro Kinzoku, de leider van het Sakuradamongai-incident.

Als gevolg van de Ansei Taigoku-straf wendde de meerderheid van het Mito-domein zich tot het bevorderen van de terugkeer van de keizerlijke clan, maar degenen die tegen de terugkeer waren weigerden koppig en de oppositiebeweging werd heviger. Het begon op een burgeroorlog te lijken, waarbij leden van de Denno-factie werden vermoord en aangevallen. De Mito-clan probeert de situatie te kalmeren, maar de extremisten zijn van plan Naosuke Ii te vermoorden en onder te duiken. Uiteindelijk hield ik de vonk binnenin.

Incident buiten Sakuradamon ② Was de Satsuma-clan in het begin nauw betrokken?

De belangrijkste daders van de moord op Naosuke Ii waren de samurai-samoerai van het Mito-domein, maar het Satsuma-domein was aanvankelijk ook erg enthousiast over het moordplan. Shimazu Nariakira, die werd gestraft aan het begin van de Grote Gevangenis van Ansei, is van plan om uit protest 5.000 clansoldaten naar Kyoto te brengen! Hij stierf echter kort daarna. Er wordt gezegd dat hij stierf als gevolg van cholera, maar er is ook een theorie dat hij vanwege het tijdstip vergiftigd is.

Als reactie hierop begonnen jonge patriotten in het Satsuma-domein te werken om de erfenis van Nariakira voort te zetten. De extremistische groepering die later bekend werd als de ‘Seitagumi’ was van plan Naosuke Ii te vermoorden. Onder deze groep bevonden zich Toshimichi Okubo en Takamori Saigo, die zich schuilhielden op Amami Oshima in een poging te ontsnappen uit de grote gevangenis van Ansei. Ze noemen de moord op Naosuke Ii ‘prominent’ en gaan gestaag vooruit met de voorbereidingen. Ongeveer 40 mensen steunden het evenement en de voorbereidingen waren in volle gang. In de laatste fase informeerde hij Shigehisa Shimazu (Tadayoshi), die Nariakira opvolgde als de heer van Satsuma, over zijn vastberadenheid om zich los te maken van het domein.

Het Satsuma-domein maakte echter een einde aan de Seitada-gumi. Shigehisa's vader, Hisamitsu Shimazu, die aan het roer stond, was bezorgd dat het slecht zou zijn voor een jonge man om op dit moment roekeloos te handelen. De woorden van de feodale heer Shigehisa overtuigen hem ervan af te zien van bekendheid. Hij prees de ‘prominente’ planners als ‘Seitada no Shishi’ (de oorsprong van de ‘Seituda-gumi’) en verklaarde dat hij Nariakira’s wil zou uitvoeren en ‘loyaal zou zijn aan het keizerlijke hof’. ' ter gelegenheid van de komst van de Grote Verandering. Dit weerhield de Seitada-gumi ervan om Naosuke Ii te vermoorden. De moordcomplotters keerden terug naar het Satsuma-domein, maar de broers Yusuke Arimura en Jizaemon keerden niet terug naar het domein en bleven deelnemen aan het plan.

Incident buiten Sakuradamon ③ Moord op Naosuke Ii

Vervolgens vond op 3 maart 1860 het Sakuradamongai-incident plaats. Deze dag was Kamishi no Sekku, nu bekend als Doll's Festival, en was een officiële gebeurtenis voor het shogunaat. Daimyo bezocht Edo Castle elk jaar om de shogun te begroeten, en veel gewone mensen kwamen bijeen om de parade van Daimyo te zien die Edo Castle bezocht. Het officiële evenement was een geweldige kans voor Mito Roshi en zijn groep die Naosuke wilden vermoorden, omdat ze op konden gaan in de menigte en dichter bij de processie konden komen.