Samoeraiwetten (1/2)Edo-periode feodale heercontrolewetten, waaronder de Genwa Rei

Tijdens het zomerbeleg in Osaka in 1615 vernietigde het Edo-shogunaat de familie Toyotomi. Onmiddellijk daarna vaardigde de tweede shogun, Hidetada Tokugawa, een reeks van dertien artikelen uit, genaamd 'Samurai-wetten', aan feodale heren in het hele land. De eerste wet die de regels voor Daimyo vastlegde, werd vanaf het moment dat deze werd uitgevaardigd ook wel 'Genwa Rei' genoemd. Daarna werd het in principe elke keer uitgegeven als de shogun veranderde, en het werd verschillende keren herzien. De wettelijke regulering van feodale heren tijdens de Edo-periode was een van de redenen waarom het Edo-shogunaat 260 jaar lang bleef bestaan. Deze keer zal ik de ‘Samurai-wetten’ op een gemakkelijk te begrijpen manier uitleggen.

Wat is ‘Buke Shodo’? Achtergrond en Doel

Samoeraiwetten waren wetten uitgevaardigd door het Edo-shogunaat om de feodale heren te controleren. Hoewel het werd afgekondigd door Hidetada Tokugawa, stond Tokugawa Ieyasu erachter.

Zelfs nadat het Oostelijke leger onder leiding van Ieyasu de Slag om Sekigahara had gewonnen, het land verenigde en het Edo-shogunaat vestigde, bleef de familie Toyotomi aan de macht en bleef de regering onstabiel. Als gevolg van de Osaka Winter Siege en Summer Siege stortte de hoofdfamilie van Toyotomi echter in mei 1615 in. Onmiddellijk daarna begon Ieyasu wetten te formuleren om de Daimyo onder controle te houden. De jaartelling veranderde op 13 juli van hetzelfde jaar van Keicho in Genwa.

Waarom ging Ieyasu door met het invoeren van de wet? Dit komt doordat zij, in ruil voor het verlenen van het recht om over verschillende delen van Japan te heersen, de feodale heren aan de wet bonden en hun macht beperkten om een stabiel overheidsmanagement te behouden. Hoewel de hoofdfamilie van Toyotomi was gevallen, waren er nog steeds feodale heren die de voorkeur gaven aan Toyotomi, vooral in West-Japan.

Voordat Ieyasu verschillende samoeraiwetten uitvaardigde, vaardigde hij de ‘Eén land, één kasteel Rei’ uit (Spring 13 juni). Hij beval de feodale heren van de westelijke regio om alle kastelen in het land, met uitzondering van hun woningen, te vernietigen. Hoewel dit geen wet was, volgden de feodale heren deze en verspreidde deze zich geleidelijk over het hele land.

De volgende wet die werd uitgevaardigd was Samurai-wetten, een maand later, op 7 juli. Het heet ``Genwa Rei'' omdat het tijdperk onmiddellijk daarna werd veranderd. Terwijl verschillende feodale heren zich verzamelden in het kasteel van Fushimi, las Suden Konchiin, een monnik van de Rinzai-sekte die het ontwerp had opgesteld, het hardop voor. Suden was het geesteskind van Ieyasu en was verantwoordelijk voor alles, van het opstellen van wetsvoorstellen en het buitenlands beleid tot het controleren van religie, wat hem de bijnaam ‘premier in het zwart’ opleverde. Er wordt ook gezegd dat het verband hield met het ‘Hokoji Bell Incident’, dat leidde tot de Winterbelegering in Osaka.

Wat is de inhoud van de eerste samoeraiwet "Genwa Rei"?

De Genwa Rei bestond uit 13 artikelen, waaronder 3 eden van feodale heren door Ieyasu en Hidetada Tokugawa in 1611, en 10 artikelen opgesteld door Suden Konchiin. De inhoud is als volgt. Bij elk artikel waren annotaties opgenomen.

1. Hard werken op het pad van literatuur, vechtsporten en boogschieten (zowel literaire als vechtsporten)
2. Om verslaafd te raken aan alcohol, toe te geven aan ontucht en verveeld te raken bij spelletjes zoals gokken.
3. Verberg wetsovertreders niet
4. Als er verraders of moordenaars in het land zijn, verdrijf ze dan onmiddellijk
5. Laat geen mensen uit andere landen op uw grondgebied wonen
6. Bij het repareren van kastelen in diverse landen, meld dit zeker. Nieuwbouw is ten strengste verboden.
7. Als er sprake is van verontrustende bewegingen in de buurlanden of van bewegingen om een kliek te vormen, moet dit zo snel mogelijk aan het shogunaat worden gemeld.
8. Huwelijken zonder toestemming van het shogunaat zijn verboden.
9. Regelgeving met betrekking tot etiquette voor sankin kotai (aantal personen etc.)
10. kleed je passend bij je status
11. Mensen met een lage sociale status mogen niet in draagstoelen rijden.
12. Samurai in verschillende landen streven ernaar zuinig en zuinig te zijn.
13. De heerser van het land moet iemand kiezen die overheidszaken kan afhandelen.

Het verbod op reparatie en nieuwbouw van kastelen zonder toestemming in 6 is vergelijkbaar met de Wet Eén Land, Eén Kasteel, maar het is een wet om te voorkomen dat de feodale heren hun militaire macht vergroten. Bovendien bestond dezelfde regel met betrekking tot het ‘verbod op huwelijken zonder toestemming van het shogunaat’ in punt 8 tijdens het Toyotomi Hideyoshi-tijdperk. Na de dood van Hideyoshi overtrad Ieyasu de regels en ging herhaaldelijk politieke huwelijken aan om zijn factie te versterken, en Ieyasu verbood dit waarschijnlijk omdat hij zich terdege bewust was van de invloed ervan.

Er wordt ook melding gemaakt van sankin kotai, maar dit is op dit moment niet verplicht. De hier genoemde sankin kotai was niet bedoeld voor Edo, maar lijkt gebaseerd te zijn op Kyoto sankin.

Wat gebeurt er als je de samoeraiwetten overtreedt?

De samoeraiwetten vormen de basis van de wetten en voorschriften van het shogunaat, en er worden straffen opgelegd als deze worden overtreden. Concreet werden er straffen opgelegd, zoals de verwijdering van grondgebied, de verkleining van grondgebied en de overdracht van grondgebied, en de verwijdering van grondgebied en het gedwongen worden van land te veranderen.

Onder de militaire commandanten die werden gestraft voor het overtreden van deze samoeraiwetten, is Masanori Fukushima beroemd. In die tijd was hij de heer van het domein van Hiroshima, dat 500.000 koku omvatte in de provincie Aki (de huidige prefectuur West-Hiroshima) en de provincie Bingo (de prefectuur Oost-Hiroshima).

Hiroshima staat erom bekend dat het in de herfst werd beschadigd door tyfonen, maar in 1618 kwam er ook een tyfoon aan land. Op dat moment werd het kasteel van Hiroshima beschadigd, dus rapporteerde Masanori aan het shogunaat dat het kasteel gerepareerd moest worden. Het is echter moeilijk om ernaar te luisteren. Masanori, die het niet kon verdragen dit te zien, begon zonder toestemming het kasteel te repareren, en zonder toestemming de Honmaru, Ninomaru, Sannomaru en stenen muren te repareren. Het lijkt erop dat ze erover dachten om de zaak achteraf aan het shogunaat te melden.

Toen het shogunaat hiervan hoorde, veroordeelde het de schending van de samoeraiwetten. De hervorming werkte echter niet meteen, en hij probeerde het te laten werken door Masanori te vragen de gerepareerde onderdelen behalve de Honmaru te vernietigen, maar Masanori vernietigde alleen de Honmaru en liet de andere gerepareerde onderdelen zoals ze waren. Bovendien was Hidetada Tokugawa woedend vanwege aanhoudende schendingen, zoals het uitstellen van het vertrek van gijzelaars die naar Edo hadden moeten worden gestuurd. Uiteindelijk liet Masanori zijn 500.000 koku in de provincies Aki en Bingo in beslag nemen en overgebracht naar het Takai-district (prefectuur Nagano) van de vier districten Kawanakajima in de provincie Shinano en het district Uonuma in de provincie Echigo (prefectuur Niigata).

“Kuge Shōdo” uitgegeven op hetzelfde moment als “Genwa Rei”

Samurai shoho was bedoeld voor daimyo, maar op dat moment was degene die tegelijkertijd met de Genwa Rei werd uitgegeven 'Kuge shoho' (later omgedoopt tot Kinchu-nami kuge shoho) voor hofedelen. Het werd uitgevaardigd door het Edo-shogunaat om controle te krijgen over het keizerlijke hof en de edelen van het hof, en werd opgesteld door Tokugawa Ieyasu in Konchiin Suden. Op 17 juli, na de jaarwisseling, werd het uitgegeven in Nijo Castle met de mede-ondertekeningen van Ieyasu, de tweede shogun, Hidetada Tokugawa, en de tweede Kanpaku, Akizane Nijo. Het bestaat uit 17 artikelen en is gedurende de Edo-periode vrijwel onveranderd gebleven.