Eén land Eén kasteelbestelling (1/2)De Daimyo-controlemaatregelen van het shogunaat leidden tot de verdwijning van meer dan 2.000 kastelen.

Nadat Tokugawa Ieyasu het Edo-shogunaat had opgericht na het winnen van de Slag bij Sekigahara, vaardigde het shogunaat in 1615 het 'Eén Land, Eén Kasteel Rei' uit om de feodale heren onder controle te houden. Zoals de naam doet vermoeden, was het een bevel voor elk land (regimeland) om alle bijkastelen te vernietigen, behalve de kastelen waarin zij woonden, en er wordt gezegd dat als gevolg hiervan het aantal kastelen oorspronkelijk 3.000 bedroeg, maar teruggebracht tot ongeveer 170. Het werd afgekondigd om de feodale heren onder controle te houden door het shogunaat, en het werd strikt nageleefd omdat zoveel kastelen werden verwoest! Hoewel vaak wordt gedacht dat dit het geval is, waren er in werkelijkheid veel uitzonderingen op deze één-land-één-jo-wet. Deze keer zal ik de One Country One Castle Rei op een gemakkelijk te begrijpen manier uitleggen.

Wat is de One Country One Castle Order?

Zoals de One Country, One Castle Order stelt: ‘Het is mijn hoogste wens dat u Nakai Castle in uw provincie verlaat en alle andere kastelen vernietigt’, wat betekent dat alle kastelen in Japan, behalve uw woonplaats, met rust gelaten moeten worden. heren kregen te horen dat ze het moesten vernietigen. De kennisgeving werd gedaan op 13 juni 1615, onmiddellijk na de val van de familie Toyotomi tijdens de ‘Osaka Zomercampagne’ die plaatsvond van april tot mei van het 20e jaar van het Keicho-tijdperk (1615). Sinds juli is de jaartelling veranderd in ``Genwa'', vandaar dat het ook wel ``Genwa, Eén Land, Eén Kasteel'' wordt genoemd. Er wordt gezegd dat het werd besteld door Hidetada Tokugawa, de tweede shogun van het Tokugawa-shogunaat, maar het was eigenlijk gepland door Ieyasu Tokugawa.

Hoewel het "One Country One Castle" wordt genoemd, is het uitgegeven door Toshikatsu Doi, Shigenobu Ando en Tadayo Sakai van het Edo-shogunaat, en strikt genomen is het geen wet. Er wordt gezegd dat het een van de maatregelen van het shogunaat was om de feodale heren onder controle te houden, maar aangezien het onmiddellijk na het zomerbeleg in Osaka werd uitgevaardigd, was de bewoording zorgvuldig geformuleerd, misschien om de onrust onder de feodale heren te onderdrukken. Er is ook een theorie dat hij in plaats van gezaghebbende wetten en verordeningen zachte briefjes uitvaardigde via hosho en de reacties van de feodale heren controleerde. Als het om ‘vernietiging’ gaat, wordt er niet gespecificeerd in hoeverre het kasteel vernietigd moet worden, en afhankelijk van het perspectief van elke Daimyo waren er gevallen waarin het kasteel volledig verwoest werd, en andere keren dat het kasteel eenvoudigweg verwoest werd. verwoest door slechts een stenen muur.

Toen de Wet Eén Land, Eén Kasteel voor het eerst werd afgekondigd, richtte deze zich zelfs op Daimyo in West-Japan, zoals Kinai, Sanyo en San'in, maar het lijkt erop dat deze zich geleidelijk door het hele land heeft verspreid. Bovendien werden kastelen in het oosten van Japan verwoest tijdens de Oshu Shioki van juli tot augustus 1590 tijdens het tijdperk van Toyotomi Hideyoshi, dus er werd niet veel aandacht aan besteed.

Waarom werd het One Country One Castle Order uitgevaardigd?

De reden waarom het Edo-shogunaat de One Country, One Castle Order uitvaardigde, was om de macht in het shogunaat te centraliseren en tegelijkertijd de macht van de feodale heren te verminderen. West-Japan was een regio met veel Tozama Daimyo's die afhankelijk waren van Toyotomi, dus het lijkt erop dat het shogunaat zijn militaire bases wilde verkleinen.

We hebben de neiging te denken: ‘Waren er zoveel kastelen dat de One Country One Castle Order werd uitgevaardigd? De oorlogen zijn in de Edo-periode gekalmeerd, toch?’ Maar in feite was er tijdens de Keicho-periode een ‘rush om kastelen te bouwen’. tijdperk rond de tijd van de Slag om Sekigahara. Tijdens de slag om Sekigahara vond er een grootschalige herschikking van Daimyo plaats, inclusief toevoegingen en wijzigingen. Bovendien bleef de hoofdfamilie van Toyotomi bestaan, ook al had het westerse leger verloren, en ging het conflict tussen de feodale heren die Toyotomi betuttelden en de Tokugawa-factie door. Om deze reden werden er veel zijkastelen gebouwd langs grenzen die vatbaar waren voor oorlog. Volgens gegevens uit die tijd werden in 1609 in één jaar tijd 25 kasteeltorens gebouwd. Dit zorgt ervoor dat je het aantal kastelen wilt verminderen, zelfs als je geen Ieyasu bent.

Daarom hadden de feodale heren geen andere keus dan de kastelen te vernietigen waar ze zo hard aan hadden gewerkt onder de Wet Eén Land, Eén Kasteel, maar het lijkt erop dat dit niet alleen maar een nadeel was. Als algemene regel betekende de beperking tot één kasteel per Ritsuryo-land dat de vazallen van de feodale heren geen kastelen konden bezitten, zodat het voor vazallen niet langer mogelijk was om macht te verwerven en aan te vallen. Dit had ook het voordeel dat het voor Daimyo gemakkelijker werd om hun vazallen te controleren.

Talloze ‘uitzonderingen’ op de One Country One Castle Order

Uit de naam blijkt dat er maar één kasteel per land was, maar er waren eigenlijk nogal wat uitzonderingen. In de eerste plaats specificeerde het shogunaat niet in detail wanneer, hoe en in welke mate het kasteel gesloopt moest worden, en bracht het hen alleen op de hoogte via de eerder genoemde medeondertekende brief. Sommige feodale heren renden weg door te zeggen: 'Dit is een fort, geen kasteel', en anderen vernietigden meer kastelen dan nodig was, misschien omdat ze zichzelf voorliepen of toegaven aan het shogunaat. Als we uitzonderingen tot op zekere hoogte classificeren, kunnen ze in verschillende patronen worden verdeeld, dus laten we ze allemaal één voor één bekijken.

Uitzondering op de regel van één land, één kasteel ① Wanneer één land wordt geregeerd door meerdere Daimyo

Er was slechts één kasteel per ryosei-land, maar als een land werd geregeerd door meerdere Daimyo, werd er een uitzondering gemaakt en werden er net zoveel kastelen geplaatst als het aantal Daimyo. In de provincie Iyo (prefectuur Ehime) hadden verschillende feodale heren bijvoorbeeld hun eigen kastelen, zoals Imabari Castle voor de Todo-clan, Uwajima Castle voor de Date-clan, Ozu Castle voor de Wakisaka-clan en Matsuyama Castle voor de Kato-clan. Het Tokugawa-shogunaat wilde waarschijnlijk geen onnodige conflicten veroorzaken.

Uitzondering op de One Country One Castle-regel ② Wanneer een Daimyo over meerdere landen regeert

Het tegenovergestelde van ① is het geval waarin een Daimyo eigenaar is van en heerst over meerdere Ritsuryo-staten. Het Tsu-domein van de Todo-clan is bijvoorbeeld eigenaar van de provincie Ise (noordelijk centraal deel van de prefectuur Mie, delen van de prefecturen Aichi en Gifu) en de provincie Iga (prefectuur westelijk Mie), dus Anotsu Castle in de provincie Ise en Anotsu Castle in de provincie Iga. twee koninkrijken toegekend in Ueno Castle.

Uitzondering op de One Country One Castle Order ③ Wanneer meerdere kastelen zijn toegestaan vanwege de overweging van het shogunaat

De wet 'Eén land, één kasteel', die geen strikte regels kende, stond een land onder het One Rei-systeem toe meerdere kastelen te hebben in plaats van slechts één kasteel, afhankelijk van zijn relatie met het shogunaat.