Ryukyu-invasie (1/2)Satsuma en de Shimazu-clan namen de controle over Ryukyu over.

In 1609 leidde de heer van het Satsuma-domein, Tadatsune Shimazu (Iehisa) zijn leger om het Ryukyu-koninkrijk aan te vallen en de controle over te nemen. Dit was een incident dat bekend staat als de "Ryukyu-invasie." Als gevolg van dit incident, bekend als het Shimazu-invasie-incident, Shimazu's intrede in de Ryukyus en de Ryukyu-verzending, werd het Ryukyu-koninkrijk, terwijl het zijn status als een 'koninkrijk' behield, feitelijk onder de controle van de Edo gebracht. shogunaat en het Satsuma-domein. Deze keer zal ik de Ryukyu-invasie in detail uitleggen, waarbij ik de belangrijke factor aanroer: de handel tussen Japan en Ming.

Wat is het Ryukyu-koninkrijk, het doelwit van de “Ryukyu-invasie”?

Om over de Ryukyu-invasie te praten, moet je iets weten over het Ryukyu-koninkrijk. Vanaf ongeveer de 14e eeuw waren drie koninkrijken, Kitayama, Nakayama en Nanzan, met elkaar in oorlog op het hoofdeiland Okinawa. Het Ryukyu-koninkrijk werd opgericht in 1429 toen Sho Hashi, de koning van Nakayama, hen verenigde. De hoofdstad werd gevestigd in Shuri Castle en de handelsbasis werd verplaatst naar Naha.

Ze voerden ook handel met het vasteland van Japan, de Ming-dynastie (China), het Koreaanse schiereiland, het koninkrijk Malakka en andere Zuidoost-Aziatische landen. De Ming-dynastie, die een maritiem verbodsbeleid voerde, was vergelijkbaar met andere Aziatische landen in die zin dat ze eerbetoon moesten sturen aan de keizer om gehoorzaamheid te tonen, de keizer hem als de monarch moesten laten erkennen en geschenken van de keizer moesten ontvangen in het kader van de zijrivierhandel. systeem.” werd uitgevoerd. Het hoofdeiland Okinawa valt sinds de periode van de Drie Koninkrijken in de 14e eeuw onder een sakufu-systeem, en dit werd geërfd door het Ryukyu-koninkrijk.

Het Ryukyu-koninkrijk kreeg op handelsgebied een aanzienlijke voorkeursbehandeling van de Ming-dynastie. Normaal gesproken was de handel beperkt tot eens in de drie jaar en stonden de te bezoeken havens ook vast, maar het Ryukyu-koninkrijk is flexibeler dan andere landen, waardoor bezoekers één of twee keer per jaar een bezoek kunnen brengen en toegang krijgen tot andere havens dan de aangewezen havens, we konden handel drijven. De reden hiervoor had te maken met Wakou (piraten en smokkelgroepen), die de Ming-dynastie moeilijk onder controle had. De Ming-dynastie positioneerde het Ryukyu-koninkrijk als handelspartner voor de Wakō en wilde de schade veroorzaakt door de plundering van de Wakō verminderen. Bovendien was het idee om het Ryukyu-koninkrijk te gebruiken als een plaats om informatie over de Wokou te verzamelen en als een plaats om met Japan te onderhandelen.

Op basis van deze achtergrond ontwikkelde het Ryukyu-koninkrijk zich als een intermediaire handelsbasis die de Oost-Chinese Zee en de Zuid-Chinese Zee met elkaar verbond. Tussenhandel is de zogenaamde wederverkoop van goederen verkregen in de Ming-dynastie en opnieuw geëxporteerd naar Japan. Diverse goederen zoals peper, zwavel, paarden en zwaarden kwamen en gingen in de Ryukyus.

Toen de Ming-dynastie echter geleidelijk haar zijrivierhandel verminderde en West-Europese landen, waaronder Portugal, zich uitbreidden naar Zuidoost-Azië, begon de estafettehandel van het Ryukyu-koninkrijk in de 16e eeuw af te nemen. Als gevolg hiervan zal de relatie met Japan, dat tot nu toe een handelspartner is geweest, veranderen in een relatie van ondergeschiktheid.

Wat is de relatie tussen het Ryukyu-koninkrijk en de Shimazu-clan?

Er zijn verschillende theorieën over hoe de Shimazu-clan interactie begon te krijgen met het Ryukyu-koninkrijk, maar er wordt gezegd dat het rond de tweede helft van de 14e eeuw was, toen ze via het Ryukyu-koninkrijk handel dreven met Korea en probeerden hulde te brengen aan de Ming-dynastie. Dynastie. Bovendien werd in 1471, met toestemming van het Muromachi-shogunaat, een regel gecreëerd dat handelsschepen die niet over een "Ryukyu Tokai Shuinjo" beschikten, uitgegeven door de Shimazu-clan, het land niet mochten doorkruisen, en het Ryukyu-koninkrijk kreeg ook een Shuinjo. Wij verzoeken dat schepen zonder een dergelijke certificering de toegang tot de haven wordt geweigerd. De Shimazu-clan wilde de handel tussen Japan en de Ryukyus monopoliseren.

In de late Sengoku-periode kreeg de Shimazu-clan echter de controle over alle andere gebieden dan Kitakyushu, en verzette zich tegen de Otomo-clan met als doel Kyushu te verenigen. Toyotomi Hideyoshi wachtte hier echter op en de ‘Kyushu-verovering’ (ook bekend als de Kyushu-verovering of Shimazu-verovering) vond plaats van juli 1586 tot april 1587. Als gevolg hiervan werd de Shimazu-clan verslagen door Hideyoshi en kwam onder de controle van Hideyoshi.

Daarna verzocht Hideyoshi het Ryukyu-koninkrijk om zich ook aan Kyoto te onderwerpen. In 1588 stuurde Yoshihiro Shimazu een brief naar het Ryukyu-koninkrijk met het verzoek een gezant te sturen om Hideyoshi's benoeming tot Kanpaku te vieren. Als reactie daarop stuurde koning Shonei van het Ryukyu-koninkrijk het jaar daarop een boodschapper. Hoewel het Ryukyu-koninkrijk zijn onderwerping niet expliciet erkende, besloot Hideyoshi eenzijdig dat ‘Ryukyu werd onderworpen.’

Ryukyu-koninkrijk en “Invasie van Korea”

Daarna, toen Toyotomi Hideyoshi Korea binnenviel (Bunroku-Keicho-oorlog), dwong hij Satsuma en het Ryukyu-koninkrijk, dat als vazalstaat was gepositioneerd, om de last van de militaire dienst te dragen. In 1591 vertelde de Shimazu-clan, op bevel van Hideyoshi, het Ryukyu-koninkrijk dat in totaal 15.000 mensen uit Satsuma en het Ryukyu-koninkrijk in het leger moesten dienen, maar het Ryukyu-koninkrijk had geen ervaring in de strijd, dus het was moeilijk om recruteer militair personeel. Wij vragen niet om de uitzending van personeel.'' In ruil daarvoor gaf ik opdracht tot de levering van 7.000 mensen en een voorraad voor tien maanden.

Aan de andere kant beschikte het Ryukyu-koninkrijk niet over veel financiële middelen, aangezien het in de tijd was dat ze gezanten ontvingen van de Ming-dynastie. Als bovendien zou blijken dat Japan de Japanse kant bevoordeelde, is de kans groot dat de betrekkingen met de Ming-dynastie zouden verslechteren. Wij willen onze relatie met Ming, een belangrijke handelsnatie, graag behouden. Om deze reden was het Ryukyu-koninkrijk slechts verantwoordelijk voor de helft van de militaire taken. De resterende helft werd gedragen door de Satsuma-clan, dus het Ryukyu-koninkrijk kwam in de schulden terecht bij de Satsuma-clan.

Op dat moment zweeg de Shimazu-clan over de Koreaanse invasie in andere landen, maar het Ryukyu-koninkrijk stuurde een boodschapper naar de Ming-dynastie om verslag uit te brengen over de bewegingen van Hideyoshi. Na het einde van het Bunroku-tijdperk in 1593 versterkten ze hun standpunt ten opzichte van de Ming-dynastie.

De Keicho-oorlog, die begon in 1597, eindigde met de dood van Hideyoshi in het daaropvolgende jaar (1598). Na de dood van Hideyoshi werd Tokugawa Ieyasu de leider van de Vijf Oudsten, en na de Slag om Sekigahara kwam het Tokugawa-Edo-shogunaat om Japan te regeren.

Het Edo-shogunaat vroeg het Ryukyu-koninkrijk om te bemiddelen in de handel tussen Japan en Ming.

Tokugawa Ieyasu, die in 1603 het Edo-shogunaat oprichtte, wilde de handel met de Ming-dynastie hervatten. De sleutel tot het herstel van de handel was het Ryukyu-koninkrijk, dat een zijrivierrelatie had met de Ming-dynastie. In 1602 spoelde zelfs een Ryukyu-schip aan op het grondgebied van Date Masamune in Tohoku, en in die tijd behandelde Ieyasu de gestrande mensen respectvol en beval de Shimazu-clan hen te vergezellen. Door gunsten aan te bieden aan het Ryukyu-koninkrijk hoopten ze dat het Ryukyu-koninkrijk zou helpen bemiddelen in de Ming-dynastie.