Seinan-opstand (2/2)Het laatste gevecht van de samoerai: Takamori Saigo versus de regering

Het Satsuma-leger worstelde met ouderwetse uitrusting terwijl het zijn eigen troepen voorbereidde op het regeringsleger, dat was uitgerust met de nieuwste wapens en werd aangevallen. In man-tegen-man-gevechten versloegen de Satsuma Jigen-ryu de soldaten van het regeringsleger de een na de ander. Het regeringsleger reageert met sluipschutters, maar het is lastig om over de heuvel heen te komen. Er wordt gezegd dat er op één dag maar liefst 320.000 kogels op het gebied zijn neergeregend, en het toneel van de hevige strijd wordt beschreven in het volkslied ‘Tabaruzaka’, dat luidt: ‘Het regent, maar Jinba wordt nat. en Tabaruzaka is beter dan ooit.''

Het Satsuma-leger blijft worstelen, maar door de aanhoudende regen werken hun ouderwetse wapens niet goed en raken ze geleidelijk versleten. Bovendien organiseerde het regeringsleger, als tegenmaatregel tegen man-tegen-man-gevechten, de 'Metropolitan Police Department Battō-tai', bestaande uit voormalige samoerai-politieagenten die uitblonken in zwaardvechten. De leden waren samoerai uit de prefectuur Kagoshima die zich tijdens de staatsgreep van 1896 bij Okubo Toshimichi hadden aangesloten en bekwaam genoeg waren om op gelijke voet met het Satsuma-leger te vechten. Dankzij de inspanningen van de battō tai herwon het regeringsleger zijn kracht en lanceerde een felle aanval op het Satsuma-leger. Vervolgens lanceerden ze op 20 maart, onder dekking van de ochtendmist, een totale aanval op het Satsuma-leger. Ze verslaan het Satsuma-leger, dat verrast werd, en slagen er uiteindelijk in Tabaruzaka te doorbreken.

De Slag om Tabarazaka, waarbij aan beide kanten meer dan 13.000 mensen omkwamen, was een keerpunt in de Seinan-opstand, en vanaf dat moment vorderde de strijd in het voordeel van het regeringsleger.

Seinanoorlog ③ Takamori Saigo sterft in Shiroyama

Het Satsuma-leger, dat door Tabaruzaka was gebroken, trok zich geleidelijk terug. Op 14 april trok een deel van het regeringsleger het kasteel van Kumamoto binnen en Saigo Takamori hief de belegering van het kasteel van Kumamoto op en trok zich terug in Kagoshima. Bovendien zei Takamori over deze slag om Kumamoto Castle: 'Ik denk niet dat Oido heeft verloren van het regeringsleger, maar ik denk dat hij verloor van prins Kiyomasa.'

Daarna was het Satsuma-leger gestationeerd in de Hitoyoshi-regio in het zuidelijke deel van de prefectuur Kumamoto en vocht het tegen het regeringsleger, maar ze bleven verliezen van de ultramoderne uitrusting van het regeringsleger. Toen, op 15 augustus, tijdens de Slag om de Wadapas in Nobeoka, in het noorden van de prefectuur Miyazaki, vochten 3.500 Satsuma-troepen tegen ongeveer 50.000 regeringstroepen onder bevel van Aritomo Yamagata en werden verslagen. Vervolgens kondigde Takamori Saigo op 16 april de ontbinding van het leger aan. Door te zeggen: ‘Zij die zich overgeven moeten zich overgeven, zij die bereid zijn om in de strijd te sterven moeten blijven’, gaven veel mensen zich over, en er bleven slechts duizend mensen over.

Takamori Saigo vertrekt met de overgebleven elitesoldaten met een hoog moreel naar Kagoshima. Misschien dacht hij erover om zich naar zijn geboorteplaats te verspreiden, maar hij arriveerde op 1 september in Kagoshima en verschanste zich in Shiroyama in het centrale deel van de stad Kagoshima. Aanvankelijk slaagde het Satsuma-leger er, met de medewerking van de bewoners, in om het grootste deel van de stad Kagoshima over te nemen, maar het regeringsleger vocht terug en op 6 september werd Shiroyama omsingeld door het regeringsleger. Op dat moment was het Satsuma-leger afgenomen tot ongeveer 350 soldaten.

Het Satsuma-leger houdt het een tijdje vol, maar wordt verslagen. Op 19 september deden Issuke Yamanoda en Shuichiro Kono een beroep op het leven van Saigo Takamori, waarbij ze tegen Takamori logen dat ze ‘zijn voornemen uitlegden om een leger op te richten’, en Takamori’s familielid, Sumiyoshi Kawamura, als militair gezant stuurden. bron en werd gevangengenomen. Toen Takamori hiervan hoorde, kondigde hij op de 22e aan dat Shiroyama vastbesloten was te sterven. Hij verklaarde dat het doel van het zenden van de twee mannen was om ‘de vastberadenheid van onze bondgenoten om te sterven aan het vijandelijke kamp over te brengen’, en dat zij ‘van plan waren voor de zaak te sterven’. Hij moedigde het Satsuma-leger aan en uitte zijn vastberadenheid om in de strijd te sterven door te zeggen: ‘We moeten dit kasteel als ons kussen gebruiken om een beslissende strijd te voeren. We moeten nog gemotiveerder zijn en met vastberadenheid vechten en geen schaamte overlaten aan toekomstige generaties. '' Bovendien ontving Takamori een brief van Aritomo Yamagata waarin hij hem vroeg zelfmoord te plegen vóór een grootschalige aanval, maar Takamori negeerde deze.

Toen begon in de vroege ochtend van 24 september de laatste totale aanval van het regeringsleger. Terwijl militaire leiders de een na de ander vallen, raakt Takamori Saigo ook gewond door een kogel. Hij zei tegen Shinsuke Beppu, die Takayoshi tot het einde had gevolgd: "Shindon, het gaat goed met mij hier", en bereidde zich voor om seppuku te plegen. Shinsuke riep: 'Het spijt me', en kwam tussenbeide bij Takamori. Zo beëindigde Takamori zijn leven op 51-jarige leeftijd.

Shinsuke pleegde ter plekke seppuku nadat hij werd bijgestaan door Saigo Takamori. De overige leidinggevenden, waaronder Toshiaki Kirino, zetten de oorlog voort en stierven in de strijd of pleegden zelfmoord. Zo kwam er een einde aan de Seinan-oorlog en werd het Satsuma-leger bijna volledig vernietigd, met uitzondering van enkelen, zoals Beppu Kuro, die erop hadden aangedrongen dat hun voornemen om een leger op te richten voor de rechtbank moest worden bevestigd.

Het lichaam en het hoofd van Saigo Takamori werden zorgvuldig begraven, maar hij bleef verheven tot de officiële rang als commandant van het rebellenleger. Veel van de regeringsleiders die Takamori vijandig gezind waren, waaronder Kiyotaka Kuroda, hebben echter spijt van zijn persoonlijkheid, en zelfs keizer Meiji zei: 'We hebben een groot man verloren.' Na de oorlog werd een beweging gelanceerd om de eer van Takamori te herstellen, en in 1889 werd Takamori gepromoveerd tot Shosanmi.

Samurai en de Vrijheids- en Burgerrechtenbeweging na de Seinan-oorlog

Het einde van de Seinan-oorlog had een grote impact op de ontevreden samoeraistammen. Met andere woorden, het verspreidde het besef dat ‘het onmogelijk is om met geweld tegen de regering te zijn.’ De samoerai profiteerde van de Seinan-opstand en besloot met behulp van de kracht van meningsuiting tegen de regering te vechten.

De persoon die ik hier graag in de spotlight wil zetten is Taisuke Itagaki, die tegelijkertijd junior was als Takamori Saigo. Hij was betrokken bij de Freedom and People's Rights Movement, die streefde naar het recht van gewone mensen om vrijuit te spreken en deel te nemen aan de politiek, en de regering uitdaagde door middel van toespraken. Taisuke diende in 1874 een petitie uit waarin hij verzocht om de oprichting van een door het volk gekozen parlement, en daarna verspreidde het idee van vrijheid en burgerrechten zich door het hele land. Ook de ontevreden samoeraistammen kwamen deze beweging voor vrijheid en burgerrechten steunen.