Uitzettingsbevel Bateren (2/2)Hideyoshi's christelijke beperkingsbevel

• Christen zijn moet afhangen van je hart.
• Het gebied wordt geregeerd door Daimyo, maar het is onredelijk en schandelijk van hen om het christendom op te leggen aan de tempels en boeren in het gebied.
• Het hebben van een Daimyo-heerschappij over een gebied is tijdelijk, en zelfs als de Daimyo wordt vervangen, blijven de boeren hetzelfde. Soms zijn de dingen onredelijk, en als een daimyo iets schandaligs zegt, kan hij met de boeren doen wat hij wil.
• Daimyo met 200 steden of meer dan 2.000 kans op land heeft toestemming van Kogi (Hideyoshi) nodig om christen te worden.
• Als de chigyochi lager is, hangt het af van de wil van het individu, net als in elke sekte van het boeddhisme.
• Ik heb gehoord dat de Ikko-sekte meer overeenkomsten heeft met christenen dan de Ikko-sekte, maar de Ikko-sekte vestigt tempelsteden in de provincies, betaalt geen jaarlijkse schatting aan de daimyo, en in de provincie Kaga worden de mensen van het gebied volgelingen. Het kan niet worden verborgen dat Hideyoshi een obstakel wordt voor zijn vermogen om het land te regeren door de Togashi-clan, de heerser van het land, te verdrijven en door monniken van de Ikko-sekte Kaga te laten regeren, en zelfs te proberen controle over de provincie Echizen.
• Monniken die volgelingen zijn van de Hongan-ji-tempel mogen een tempel in Tenma stichten, maar de Ikko-sekte mag dat al een tijdje niet meer doen.
• Het is onwaarschijnlijker dat een feodale heer met een provincie of territorium het christendom aan zijn vazallen zal opleggen dan dat een Honganji-discipel een tempelgebied zal vestigen. Omdat ze een belemmering vormen voor het regeren van de wereld, zouden zulke roekeloze mensen gestraft moeten kunnen worden.
• Of een nederig persoon christen wordt, hangt af van zijn of haar wil, en dat is geen probleem, net als bij een boeddhistische sekte.
• Het is schandalig om Japanners te verkopen aan Great Tang (China), Nanban en Goryeo (Korea). Verbiedt het kopen en verkopen van mensen in Japan.
• Het is een schande om koeien en paarden te kopen, verkopen en eten.

Het christelijk geloof wordt getolereerd en er is geen sprake van handel tussen de twee landen. Wat bekering tot het christendom betreft, zijn er beperkingen voor feodale heren vanwege de omvang van hun territorium, maar voor gewone mensen, waarbij de Ikko-sekte als voorbeeld wordt gebruikt, mogen ze doen wat ze willen, zolang het niet wordt gedwongen. Van bijzonder belang is het verbod op de verkoop en aankoop van Japanners aan het einde, waaruit blijkt dat Hideyoshi zich zorgen maakte over de slavernij van Japanners.

Na een gesprek met Coelho was het document dat op 19 juni werd gepubliceerd de ``Matsuura Family Documents''.

• Japan is een goddelijk land, en het is een schande voor een christelijk land om ‘slechte wetten’ te geven.
• Het was ongehoord dat de lokale bevolking christen werd en dat tempels en heiligdommen werden vernietigd. Het feit dat grondgebied wordt gegeven aan feodale heren en samoerai is tijdelijk, en ze worden verondersteld zich te houden aan de wetten van het land (Hideyoshi), maar het is onvergeeflijk als ze dat niet doen.
• Hideyoshi geloofde dat christelijke missionarissen door hun wijsheid de vrijwillige bekering van gelovigen konden bewerkstelligen, maar het is jammer dat ze het Japanse boeddhisme op eigen kracht vernietigen. We kunnen de zendelingen in Japan niet achterlaten, dus bereid u alstublieft voor en keer binnen twintig dagen vanaf vandaag terug naar Japan. Degenen die zich gedurende die tijd onredelijk gedragen tegenover de zendelingen, zullen worden gestraft.
• Aangezien zwarte schepen (Nanban-schepen) hier voor zaken komen, moeten ze apart worden behandeld en zaken blijven doen.
• Vanaf nu zullen mensen van en naar christelijke landen mogen reizen, zelfs als ze geen kooplieden zijn, zolang ze zich maar niet met het boeddhisme bemoeien.

Samenvattend verbiedt het christelijk zendingswerk en draagt het christelijke missionarissen op om het land binnen twintig dagen te verlaten. De handel tussen China en China gaat door, en zolang het boeddhisme er niet door wordt verstoord, is het oké om te komen en te gaan. In tegenstelling tot de wet van 18 juni wordt echter zeer krachtige taal gebruikt, waarbij het christendom = “kwade wet” wordt genoemd, en worden de missionarissen ook gelast het land binnen twintig dagen te verlaten. Om de een of andere reden wordt er geen melding gemaakt van het verbod op kopen en verkopen door Japanners.

Het lijkt alsof Hideyoshi zijn houding ten opzichte van het christendom in slechts één dag heeft verhard, maar algemeen wordt aangenomen dat het memorandum van 18 juni bedoeld was voor huishoudelijk gebruik, terwijl het familiedocument van Matsuura bedoeld was voor de Sociëteit van Jezus. Volgens deze theorie kan een van de redenen waarom de inhoud van het aan de jezuïeten afgegeven document zo streng was, te maken hebben met het gesprek met Coelho vlak daarvoor.

Was het uitzettingsbevel effectief?

Vanwege bovengenoemde omstandigheden vaardigde Toyotomi Hideyoshi een bevel uit om Battelen te verdrijven, maar dat had uiteindelijk niet veel effect. Dit komt omdat Hideyoshi de handel met Nanban niet verbood. De missionarissen die Japan moesten verlaten, waren ook handelaars. Hierdoor konden de missionarissen herstellen.

Maar toen het voor het eerst werd uitgebracht, waren zelfs de zendelingen verrast en ongerust. Coelho deed een beroep op Hideyoshi dat het moeilijk zou zijn om het land binnen slechts twintig dagen te verlaten vanwege de komst van schepen, en Hideyoshi stond de missionarissen toe in Hirado te blijven. Zendelingen kwamen in Hirado bijeen om toekomstige reacties te overwegen. Uiteindelijk besloot hij zijn zendingswerk in het geheim voort te zetten. Coelho ondernam overigens agressieve acties, zoals het aanmoedigen van christelijke feodale heren om zich tegen Hideyoshi te verzetten en het verzoeken om militaire hulp van de Filippijnen, maar dat mislukte uiteindelijk.

Ondertussen verwoestte Hideyoshi de Nanbanji-tempel in Kyoto, inclusief de kerk en aanverwante faciliteiten, en nam Nagasaki in beslag, waardoor het onder zijn directe controle kwam. Hideyoshi, die groot belang hechtte aan de handel met Zuid-Korea, ging echter niet zo ver dat hij het christendom verbood, en bleef uiteindelijk het christendom tolereren. In 1593 had Pedro Baptista, een franciscaanse missionaris uit de Filippijnen, audiëntie bij Hideyoshi en kreeg toestemming om te prediken.

Daarna verhardde Hideyoshi zijn houding ten opzichte van het christendom vanwege het San Felipe-incident in 1596. Dit incident vond plaats toen de Portugezen, die in oorlog waren met Spanje, een Spaans galjoen valselijk beschuldigden dat tijdens een storm aan land was gedreven, door te zeggen: 'Spanje is piraten, en ze kwamen hier om Japan te onderzoeken met de bedoeling het te veroveren.' ', uitte een bemanningslid dat onder verdenking stond een gewaagde verklaring, zeggende: 'Spanje verovert verschillende plaatsen terwijl het het christendom bekeert, en Japan komt onder zijn controle.' Als reactie hierop vaardigde Hideyoshi een edict uit waarin het christendom werd verboden, en in december 1597 werden in Nagasaki in totaal 26 franciscaanse missionarissen en Japanse christenen geëxecuteerd.

Nadat hij de Edo-periode was binnengegaan, tolereerde Tokugawa Ieyasu aanvankelijk het christendom, maar hij was betrokken bij een fraude-incident waarbij christenen betrokken waren dat plaatsvond van 1609 tot 1612. In de nasleep van de '8 incidenten' werd een verbod op het christendom uitgevaardigd. Ze verbieden zendingswerk en proberen zendelingen het land uit te zetten. De volgende Tokugawa Hidetada nam ook een standpunt in tegen het christendom, en christenen werden onderworpen aan ernstige onderdrukking en vervolging, wat leidde tot de ‘Shimabara-opstand’ die plaatsvond in Shimabara en Amakusa in 1637.