Hakodate-oorlog (2/2)De laatste slag van de Boshin-oorlog, Hijikata Toshizo, sterft

Bovendien diende hij, voordat Takeaki in Ezo landde, een petitie in bij de nieuwe regering. Toen het nieuwe regeringsleger het grondgebied van de familie Tokugawa terugbracht tot 700.000 koku in Suruga en Totomi, werd het moeilijk om de vazallen van de voormalige shogun te steunen, dus liet Takeaki de vazallen van de voormalige shogun zich in Ezo vestigen, Hokkaido ontwikkelen en zich verdedigen tegen Rusland. Ik wilde het dragen. Takeaki diende op 1 december ook een petitie in bij de nieuwe regering waarin hij verzocht om de ontwikkeling van Ezo-land, maar de nieuwe regering verwierp deze petitie.

Op 15 december richtte het voormalige shogunaatleger de Hakodate-regering op. De zogenaamde "Ezo-republiek" werd opgericht. De president is Takeaki Enomoto. Het voormalige shogunaatleger bestond uit voormalige feodale heren en voormalige shogunaathouders, waardoor de hiërarchische relatie ingewikkeld werd. Omdat het een verzameling kleine groepen was met een verscheidenheid aan ideeën, werd de president bepaald door middel van stemming. De kiezers waren echter officieren van het voormalige shogunaatleger en hoger, en inwoners van Hakodate namen niet deel. Als resultaat van de stemming werd Taro Matsudaira, een voormalige legermagistraat, benoemd tot vice-president. Ikunosuke Arai werd gekozen als marinemagistraat en Keisuke Otori werd gekozen als legermagistraat. Toshizo Hijikata was trouwens legermagistraat.

De Republiek Ezo werd niet uitgeroepen door het voormalige shogunaatleger, maar omdat buitenlanders zoals de Britten, Fransen en Amerikanen de uitdrukking ‘Republiek’ gebruikten, verspreidde deze zich later als een informele naam. Nadat Hakodate werd geopend als haven onder het Verdrag van Vrede en Vriendschap tussen Japan en de Verenigde Staten, ontwikkelde het zich als een internationale handelshaven en waren er diplomatieke ambassades van verschillende landen in Hakodate, waar buitenlanders waren gestationeerd.

Tijdens de Boshinoorlog namen landen als Groot-Brittannië, Frankrijk en Nederland het standpunt van ‘externe neutraliteit’ in, wat inhield dat zij geen partij kozen in de burgeroorlog. Om dit in stand te houden ontwikkelde Takeaki een buitenlands beleid en maakte daarbij gebruik van zijn ervaring met studeren in het buitenland in Nederland. Als gevolg hiervan kregen we een memorandum van overeenstemming van de twee landen Groot-Brittannië en Frankrijk, waarin hun neutraliteit werd verklaard en ‘Japan als een de facto regering werd erkend.’

Hakodate-oorlog ② Slag om Miyako Bay

Ondertussen stuurde het nieuwe regeringsleger, dat Hakodate had veroverd door het voormalige shogunaatleger, troepen naar Aomori en bereidde zich voor om Ezochi aan te vallen. Bovenaan staat Akiyoshi Yamada, die actief is geweest in eerdere veldslagen, waaronder de veldslagen van Toba en Fushimi. Vanwege de zware sneeuwval in de winter besloten ze te wachten tot de sneeuw in Aomori was ontdooid voordat ze Hokkaido aanvielen. Toen, op 9 maart, vertrokken de oorlogsschepen en transportschepen van de vloot van de nieuwe regering van de kust van Shinagawa en gingen op weg naar Aomori.

Toen het voormalige shogunaatleger hiervan hoorde, waren ze van plan de vloot van de nieuwe regering te stelen, dus gingen ze met drie oorlogsschepen naar Miyako Bay (centrale prefectuur Iwate), waar de vloot van de nieuwe regering zich bevond. Ze kregen echter te maken met een regenbui, één schip ontbrak en het andere had problemen met de stoommachine. Het overgebleven schip lanceerde een verrassingsaanval, maar werd verslagen door de tegenaanval van de nieuwe regering.

De nieuwe regeringsvloot arriveert dan in Aomori en bereidt zich voor om naar Hokkaido te vertrekken. Op 6 april vertrokken 1.500 nieuwe regeringstroepen onder leiding van Akiyoshi Yamada uit Aomori. Het zal op 9 april landen in Otobe (Otobe Town, Ershi District, Hokkaido). De belangrijkste slag van de Hakodate-oorlog is eindelijk begonnen in Hokkaido.

Hakodate-oorlog ③ Hakodate-landingsgevecht

De voormalige shogunaattroepen hoorden van de landing van de nieuwe regering en stuurden troepen om deze te voorkomen, maar werden verslagen door aanvallen van de landingstroepen en de marine van de nieuwe regering. De voormalige shogunaattroepen in Esashi werden ook gebombardeerd door de marine van de nieuwe regering, en hoewel ze in de tegenaanval gingen, bereikten hun granaten de vijandelijke schepen niet. Het verschil in wapenspecificaties was duidelijk. Het voormalige shogunaatleger trok zich terug in het dorp Ishizaki (stad Kaminokuni, district Hiyama, Hokkaido).

Na de verovering van Esashi ontving het nieuwe regeringsleger versterkingen van legerstaf Kiyotaka Kuroda en anderen, en verplaatste het leger naar Matsumae (zuiden langs de kust), Kikonai (iets zuidelijk, vervolgens over de bergen en westwaarts), Futamataguchi (het leger zal in drie delen worden verdeeld (in westelijke richting). Van 10 tot 25 april vinden op verschillende locaties hevige gevechten plaats, maar de voormalige shogunaattroepen trekken zich terug vanwege schade door versterkingen van de nieuwe regeringstroepen en bombardementen van marinevloten. Op 17 april verliet het voormalige shogunaatleger het kasteel van Matsumae en vluchtte naar Shiranai. Op 20 april werd het voormalige shogunaatleger in Kikonai aangevallen door het nieuwe regeringsleger en trok zich terug uit Kikonai. Daarna heroverden versterkingen van het voormalige shogunaatleger Kikonai, maar uiteindelijk verlieten ze Kikonai vanwege hun geografische voordeel. Daarna verenigden de Matsumae- en Kikonai-eenheden van de nieuwe regeringstroepen zich en vielen Yafurai op 29 april aan. Het voormalige shogunaatleger verloor 160 soldaten als gevolg van zeegeweervuur van het nieuwe regeringsleger en begon naar Hakodate te vluchten.

Hijikata Toshizo was met 300 soldaten gelegerd in Futamataguchi en vocht tegen 500 nieuwe regeringstroepen. Op 14 april werd na een hevige strijd het nieuwe regeringsleger verslagen. Het team van Hijikata bleef hun geweren afvuren in de regen, en er wordt gezegd dat ze in 16 uur tijd maar liefst 35.000 kogels hebben afgevuurd. Daarna sloeg het leger van Hijikata herhaalde aanvallen van het nieuwe regeringsleger af, maar nadat het voormalige shogunaatleger bij Yafurai was verslagen door het nieuwe regeringsleger, bestond het risico dat de terugtrekkingsroute zou worden afgesneden, dus trokken ze zich terug richting Hakodate. .

Hakodate-oorlog ④ Goryokaku valt tijdens de totale aanval op Hakodate

De nieuwe regeringstroepen bereidden zich voor op een totale aanval op de voormalige shogunaat-troepen die zich hadden teruggetrokken in Goryokaku in Hakodate. De voormalige shogunaattroepen voerden nachtelijke aanvallen uit, maar die mislukten allemaal. Toen, op 11 mei, begonnen de nieuwe regeringstroepen een totale aanval op Hakodate, zowel vanaf het land als vanaf de zee.

Bij de aanval vanaf land omsingelde het nieuwe regeringsleger Goryokaku vanuit drie richtingen. Bovendien lanceerde een eenheid onder leiding van Kiyotaka Kuroda, die in het geheim achter de berg Hakodate was geland, in de vroege ochtenduren een verrassingsaanval en bezette de berg Hakodate. Aan de andere kant trok het voormalige shogunaatleger, gestationeerd op Kaap Benten Daiba tegenover Hakodate Bay, naar het zuiden en probeerde de berg Hakodate te heroveren, maar had het moeilijk. Met steunvuur van de vloot van de nieuwe regering vanuit Hakodate Bay werd Kaap Benten Daiba bijna volledig verwoest, en de meeste voormalige shogunaattroepen trokken zich terug naar Ippongi Kanmon en vervolgens naar Goryokaku.

Op deze manier controleerden de nieuwe regeringstroepen Hakodate en lanceerden een aanval op de Ippongi-barrière. Ondertussen leidde Toshizo Hijikata een groep van het voormalige shogunaatleger om Kaap Benten Daiba te redden. Toen hij echter de Ippongi-barrière binnenging en de Ikoku-brug passeerde, werd hij geraakt door een kogel van het nieuwe regeringsleger en viel van zijn paard, waarbij hij zijn leven verloor (er zijn verschillende theorieën). Hij was 34 jaar oud toen hij overleed. Daarna probeerde vice-gouverneur Taro Matsudaira Hakodate te heroveren, maar uiteindelijk werd hij gedwongen zich terug te trekken naar Goryokaku.

Tegelijkertijd lanceerden de nieuwe regeringstroepen ook een aanval op Shiryokaku, die ongeveer 2 km ten noordoosten van Goryokaku was gevestigd, en het voormalige shogunaatleger werd op de vlucht geslagen en trok zich terug naar Goryokaku.

In de strijd op zee vochten drie schepen van het voormalige shogunaatleger en zes schepen van het nieuwe regeringsleger. Hoewel het voormalige shogunaatleger hun oorlogsschip Chiyodagata door het shogunaat had veroverd, lieten ze Kaiten aan de grond lopen op de stroomversnellingen en gebruikten het als een drijvende kanonbatterij. Bovendien bracht Banryu de Asahi van de nieuwe regering tot zinken, maar Banryu raakte beschadigd en werd onbruikbaar. De zeeslag eindigde met een overwinning voor de nieuwe regeringstroepen.

De nieuwe regeringstroepen, die de controle over de zee hadden verworven, begonnen vanaf 12 mei Goryokaku te bombarderen. Hoewel het artillerievuur van Goryokaku de schepen niet bereikte, was het artillerievuur van de schepen behoorlijk krachtig en raakten de granaten de trommelkoepel van het kantoorgebouw van de magistraat in Goryokaku. Daarna, op 15 mei, gaf Kaap Benten Daiba zich over aan de nieuwe regeringstroepen omdat hun voorraden opraakten. In Chiyogatai Jinya, een buitenpost van Goryokaku, bood Saburosuke Nakajima, die op één lijn stond met de Hakodate-magistraat, wanhopig verzet, maar werd verslagen en gedood.

Vanaf 12 mei, toen de strijdkrachten van de nieuwe regering een algemene trend konden zien, adviseerden ze Takeaki Enomoto zich over te geven. Takeaki weigerde en zei dat tenzij de ontwikkeling van Ezo-land door de familie Tokugawa werd goedgekeurd, hij zich niet zou overgeven, maar als reactie op de overgave van Kaap Benten Daiba, enz., besloot hij zich op 16 mei over te geven. Op dit moment neemt hij de verantwoordelijkheid voor de nederlaag en probeert seppuku te plegen om te pleiten voor de levens van zijn ondergeschikten, maar wordt tegengehouden door zijn ondergeschikten.

Vervolgens meldden Takeaki, Taro Matsudaira en anderen zich op 17 mei bij de Kameda-verkenningspost bij Goryokaku, ontmoetten Kiyotaka Kuroda van het nieuwe regeringsleger en stemden ermee in zich over te geven. Goryokaku werd op de 18e om 12.00 uur overgegeven. Dit maakte een einde aan de Hakodate-oorlog en maakte een einde aan de twee jaar durende Boshin-oorlog.

Na de Hakodate-oorlog werd Takeaki Enomoto gevangengezet in Tokio, maar in 1872 kreeg hij amnestie (Meiji 5) en werd hij vrijgelaten uit de gevangenis. Nadat hij onder Kiyotaka Kuroda als ontwikkelingsgezant hard had gewerkt om Hokkaido te ontwikkelen, werd hij gepromoveerd tot vice-admiraal en concentreerde hij zich op diplomatie als buitengewoon en gevolmachtigd minister voor Rusland. Het Sakhalin-Chishima-uitwisselingsverdrag werd gesloten. Na de vorming van het kabinet was hij minister van Communicatie, Onderwijs, Buitenlandse Zaken en Landbouw en Handel. Vervolgens stierf hij op 26 oktober 1908 (Meiji 41) wegens ziekte. Hij overleed op 73-jarige leeftijd.