Slag bij Mikatagahara (1/2)Ieyasu poept onverwachts! ? "Slag om Mikatagahara" ~ Takeda Shingen VS Tokugawa Ieyasu

Tokugawa Ieyasu overleefde de Sengoku-periode en bouwde het Edo-shogunaat, dat 260 jaar stand hield. De strijd waarin Ieyasu bereid zou zijn te sterven, werd op 22 december 1573 (25 januari 1573) uitgevochten met Takeda Shingen bij Mikatagahara (Hamamatsu-stad, prefectuur Shizuoka). Het Tokugawa-leger werd verslagen en Ieyasu was zo bang dat hij poepen terwijl hij ontsnapte, maar nu wordt algemeen aangenomen dat dit verhaal vals is. In dit artikel zullen we de Slag om Mikatagahara in detail uitleggen, die veel mysteries kent omdat de inhoud varieert afhankelijk van de documenten.

Achtergrond van de slag om Mikatagahara

De slag om Mikatagahara werd op 22 december 1573 (25 januari 1573) uitgevochten door de gecombineerde krachten van Tokugawa Ieyasu en Oda Nobunaga tegen Takeda Shingen in Mikatagahara (Hamamatsu City, prefectuur Shizuoka). De situatie was destijds tijdens de zogenaamde "Tweede Nobunaga-belegering", toen Yoshiaki Ashikaga, de 15e shogun van het Muromachi-shogunaat, die in een diep conflict verkeerde met Nobunaga, de militaire commandanten opriep om Nobunaga te onderwerpen.

In die tijd viel Shingen de Imagawa-clan aan, die verzwakt was door de Slag om Okehazama in 1560, en in 1569 net de provincie Suruga (centrale prefectuur Shizuoka) had veroverd. Shingen dacht: ‘Vervolgens moeten we Mikawa (prefectuur Aichi) aanvallen, dat werd geregeerd door Ieyasu!’ Te midden van dit alles had de generaal gesproken over het belegeringsnetwerk van Nobunaga, dat als een rechtvaardige zaak kon worden beschouwd, dus het was een geweldige kans voor Shingen.

Bovendien was Shingen eerder in conflict geweest met de Hojo-clan, maar met de dood van Hojo Ujiyasu in 1571 herleefde hij zijn alliantie met de Hojo-clan. Bovendien maakte hij een einde aan zijn oude rivaal, de Uesugi-clan, door samen te werken met de Hongan-ji-tempel en een grootschalige Ikko-ikki-opstand te veroorzaken in Etchu (prefectuur Toyama). Nadat we de omgeving hadden gekalmeerd, begonnen we eindelijk met de 'Nishigami-operatie' om de gebieden van Tokugawa en Oda binnen te vallen.

Aan de andere kant, over Ieyasu gesproken, veroverde hij naast Mikawa ook Totomi (westelijke prefectuur Shizuoka) door Suruga binnen te vallen. Op dat moment had Ieyasu een samenwerkingsrelatie met Shingen, maar Shingen begon hem te wantrouwen omdat hij tekenen vertoonde van bemoeienis met de overname van Totomi. Ieyasu moet op zijn hoede zijn geweest voor het machtige grondgebied van Shingen in het buurland. Ondertussen viel Shingen aan.

Wat is Operatie Nishigami?

Wat was de ‘Nishigami-operatie’ van Takeda Shingen? Eerst verdeelde Shingen zijn leger in drie delen en viel Totomi, Mikawa en Mino (prefectuur Gifu) aan. Er zijn verschillende theorieën over de bedoeling, maar

1. Er werd aangenomen dat hij naar de hoofdstad zou verhuizen.
2. Het doel was om Totomi en Mikawa, die werden geregeerd door Tokugawa Ieyasu, tot bedaren te brengen.
3. Een strijd om Oda Nobunaga te verslaan met het uitgangspunt om naar Kyoto te gaan

De belangrijkste theorie is dat.
Omdat Shingen tijdens de operatie in 1573 stierf, is het onduidelijk wat hij van plan was, en het debat gaat door.

Nu, op 29 september, vertrok Yamagata Masakage (5000) als opmarsmacht en viel Mikawa aan. Van dat leger scheidde een vrijstaande strijdmacht (2.500-5.000 man) onder leiding van Torashige Akiyama (Nobutomo) zich af en marcheerde Higashi Mino binnen, waarbij ze Iwamura Castle veroverde, dat werd geregeerd door Otsuya, de tante van Nobunaga.

De slag om Iwamura Castle was een belegeringsslag. Otsuya wacht op de versterkingen van Nobunaga, maar Nobunaga kan vanwege andere veldslagen niet helpen. Uiteindelijk stelde Torashige een bloedeloze overgave van het kasteel voor op voorwaarde dat hij met Otsuya zou trouwen, en Otsuya stemde toe en gaf het kasteel op 14 november over.

Ondertussen vertrok de hoofdmacht (20.000 tot 22.000 man) onder leiding van Shingen op 3 oktober en viel op 10 oktober Totomi binnen. Ze gingen verder met het veroveren van de kastelen aan de Tokugawa-kant, en op de 13e vochten ze tegen het Tokugawa-leger dat bij Hitotsu-zaka kwam verkennen. Het Takeda-leger won deze strijd, bekend als de ‘Slag om Hitotokozaka’, die zou kunnen worden beschouwd als een opmaat naar de Slag om Mikatagahara. Ieyasu keerde met de hulp van Honda Tadakatsu terug naar Hamamatsu Castle. Bovendien werd na deze strijd een kyōka populair: ``Er zijn twee mensen die beter zijn dan Ieyasu, en het hoofd van de Tang-dynastie is Honda Heihachi (= Tadakatsu).''

Na het winnen van de Slag om Hitotozaka belegerde het Takeda-leger Futamata Castle, een belangrijke basis voor Ieyasu in het noordelijke deel van Totomi. Ze sluiten zich aan bij de vrijstaande strijdmacht van Yamagata Masakage en vallen het kasteel aan, maar kunnen het niet veroveren. De strategie die Shingen bedacht was de "Water Cut" -strategie. Futamata Castle had geen waterput, dus werd er met een visfles water uit de nabijgelegen Tenryu-rivier gehaald, maar deze voorziening werd verwoest en het water werd afgesloten. Deze strategie was succesvol en de Tokugawa-kant gaf zich over en gaf het kasteel op 19 december over. Shingen verliet Yoda Nobaba als zijn commandant in het kasteel en vertrok op 22 december naar Hamamatsu Castle. De slag om Mikatagahara is eindelijk begonnen.

Slag om Mikatagahara ① Het Takeda-leger passeert het kasteel van Hamamatsu! ?

Na de Slag om Futamata Castle dacht Tokugawa Ieyasu dat Shingen als volgende zijn thuisbasis Hamamatsu Castle zou aanvallen, dus versterkte hij de verdediging van het kasteel. Er waren 3.000 versterkingen gearriveerd uit Oda Nobunaga, en Ieyasu bereidde zich gestaag voor op de strijd. Op weg naar Hamamatsu Castle veranderde Takeda Shingen echter van koers bij Mikatagahara en zette koers richting Lake Hamana. Het was een provocerende daad die dreigde het kasteel van Hamamatsu te omzeilen en Mikawa aan te vallen.

Ieyasu besloot als reactie op deze provocatie oorlog te voeren. Het Tokugawa-leger telde ongeveer 11.000, inclusief versterkingen, en het Takeda-leger telde ongeveer 27.000 (sommigen zeggen dat het 30.000 of 40.000 waren). Wij waren duidelijk in het nadeel. Ieyasu besloot ten strijde te trekken, waarbij hij zijn vazallen die zich tegen zijn vertrek verzetten, van zich afschudde en zei: 'Shingen moet met rust gelaten worden.'

Waarom ging Ieyasu in zo’n nadelige situatie ten strijde?
Er zijn verschillende theorieën, maar de volgende vier theorieën zijn de belangrijkste.

1. Hoewel hij wist dat het een provocatie was, durfde hij oorlog te voeren om de trots van de samoerai te beschermen.
2. Omdat hij dit als een kans zag om de achtervolging in te zetten, besloot hij het Takeda-leger van achteren aan te vallen.
3. Omdat een groot leger onder leiding van Nobunaga richting Mikawa trok, had hij geen andere keuze dan ten strijde te trekken om te voorkomen dat hij door Nobunaga in de steek zou worden gelaten.
4. Een schermutseling tussen de verkenners escaleerde in een gevecht.

In ieder geval moet de situatie zodanig zijn geweest dat hij ten strijde moest trekken, ook al was hij bereid te verliezen.

Slag om Mikatagahara ② Visschubkamp VS Kraanvleugelkamp

Nu, als reactie op het vertrek van het Tokugawa-leger, deed het Takeda-leger alsof het ‘zoals gepland’ was en wachtte op hen in het ‘Uoscale-kamp’ in Mikatagahara. Een visschubbenformatie is een driehoekige formatie waarvan het midden uitsteekt als de vorm van vissenschubben, waarbij de top van de driehoek de vijand raakt. Het is geschikt voor een plaatselijke aanval en er wordt gespeculeerd dat het doel was om het hoofd van Tokugawa Ieyasu te veroveren.

Ieyasu daarentegen zet een ‘Tsuru-gevleugeld kamp’ op. Dit omvat het rangschikken van soldaten in een V-vorm die zich wijd van links naar rechts uitstrekt, wat lijkt op de vleugels van een kraanvogel. Geschikt om de vijand naar binnen te lokken en de vleugels te sluiten om hem te omsingelen. Omdat ze in de eerste plaats in de minderheid waren, denk ik niet dat het inzetten van de Crane Wings veel effect zou hebben gehad, maar Ieyasu was in de veronderstelling dat de hoofdmacht van het Takeda-leger al was vertrokken, of dat hij een kans had. Er wordt gezegd dat ze verspreid waren om het te laten lijken alsof er veel soldaten midden in een lege strijd waren, en om het gemakkelijker te maken om te ontsnappen in geval van nood.

Rond 16.00 uur begon de strijd opnieuw met een nieuwe provocerende daad van het Takeda-leger. Terwijl het Takeda-leger stenen naar het Tokugawa-leger begint te gooien, vallen enkele militaire commandanten van Tokugawa, waaronder Tadayo Okubo, op en vallen het Takeda-leger aan zonder op bevelen te wachten.

Aanvankelijk kreeg het Tokugawa-leger momentum en had het de overhand, maar geleidelijk raakte het in de minderheid en in de minderheid, en uiteindelijk stortte het leger in. In slechts twee uur tijd leed het Tokugawa-leger een verpletterende nederlaag. Volgens één theorie had het Tokugawa-leger 2.000 slachtoffers, vergeleken met 200 voor het Takeda-leger. Ieyasu rende wanhopig weg en slaagde erin te ontsnappen naar het kasteel van Hamamatsu door Natsume Yoshinobu en anderen te vervangen door de Yamagata Shokei-troepenmacht van het Takeda-leger.

Nadat hij bij het kasteel van Hamamatsu was aangekomen, voerde Ieyasu het ‘hemelkasteelplan’ uit, waarbij hij alle poorten van het kasteel opende en vreugdevuren aanstak. Dit was een psychologische truc om de vijand opzettelijk uit te nodigen in zijn eigen kamp, waardoor de vijand achterdochtig werd en zich afvroeg: ‘Misschien is dit een valstrik?’ ‘Zijn er versterkingen?’ Het was een strategie die had kunnen resulteren in totale vernietiging als deze mislukte, maar het werkte perfect en de Shokeitai trokken zich terug.

Slag bij Mikatagahara ③ Ieyasu poept! ?

Misschien wel de meest bekende aflevering van de Slag om Mikatagahara is dat Tokugawa Ieyasu uit angst poepen terwijl hij op de vlucht was voor het Takeda-leger. Het verhaal gaat dat zijn vazal Tadashin Okubo, nadat hij bij het kasteel van Hamamatsu was aangekomen, erop wees dat hij aan het poepen was, en hij verzon een zwak excuus door te zeggen: 'Dit is miso.'