Zesendertig uitzichten op de berg FujiDe ukiyo-e-schilderijen van Hokusai vertegenwoordigen Japan

De Japanse ukiyo-e is populair in binnen- en buitenland, en 'Thirty-Six Views of Mount Fuji' van ukiyo-e kunstenaar Katsushika Hokusai is een meesterwerk dat zonder overdrijving een Japans icoon kan worden genoemd. In het bijzonder wordt 'De Grote Golf bij Kanagawa' gebruikt als ontwerp op paspoorten en biljetten van 1.000 yen, dus ik denk dat er bijna geen Japanners zijn die het niet hebben gezien. Deze keer leggen we de zesendertig gezichten op de berg Fuji uit, geschilderd door Hokusai, een zeldzame ukiyo-e-kunstenaar die de Edo-periode vertegenwoordigt.

Wat zijn de 36 uitzichten op de berg Fuji? Eigenlijk 46 keer bekeken!?

``Thirty-Six Views of Mount Fuji'' is een verzameling kleurrijke nishiki-e (veelkleurige ukiyo-e-prints) met als thema de berg Fuji, getekend door ukiyo-e-kunstenaar Katsushika Hokusai. 'Zesendertig gezichten op de berg Fuji' zou Hokusai's meesterwerk zijn, en er wordt gezegd dat Hokusai met deze verzameling werken de landschapsschilderkunst tot een genre van ukiyo-e heeft gemaakt. Bovendien verwijst ‘Futake’ naar de berg Fuji. Tegenwoordig zien we vaak de notatie ‘Zesendertig gezichten op de berg Fuji’, maar op het moment van publicatie werd ‘冨’, een variant van ‘富’, gebruikt.

Het werd gepubliceerd van ongeveer 1831 tot ongeveer 1834, en Hokusai was al 72 jaar oud toen het voor het eerst werd gepubliceerd. Aanvankelijk zou het worden aangevuld met 36 foto's, zoals de naam al doet vermoeden, maar Zesendertig uitzicht op de berg Fuji werd een explosieve hit en werd de een na de ander herdrukt.

Als reactie hierop besloot uitgever Nishimura Eijudo later 10 illustraties toe te voegen. Daardoor is het een beetje vreemd geworden dat er 46 views zijn terwijl het er 36 zijn, en het uithangbord lijkt te bedriegen. De eerste 36 weergaven worden ``Omote Fuji'' genoemd en de overige 10 weergaven worden ``Ura Fuji.'' genoemd.

De volgorde waarin "Zesendertig gezichten op de berg Fuji" is geschreven is onbekend, maar er is een onderscheid tussen "Omote Fuji" en "Ura Fuji". Zoals ik later in detail zal uitleggen, is degene met een indigo-omtrek Omote Fuji, en die met zwarte omtrek Ura Fuji.

Katsushika Hokusai, een populaire ukiyo-e-kunstenaar die 36 gezichten op de berg Fuji schilderde

Katsushika Hokusai (1760-1849) schilderde het blockbusterwerk "Zesendertig gezichten op de berg Fuji." Hij is al zo'n 70 jaar actief als kunstenaar en in die tijd heeft hij voortdurend de namen van zijn schilderijen veranderd, in totaal meer dan 30! Hij was een genie met geen gebrek aan interessante anekdotes, en had zelfs de bijnaam 'Art Madness', wat in zekere zin perfect bij hem paste.

Er wordt gezegd dat Hokusai nooit goed was in opruimen, dus verhuisde hij elke keer als er rommel was naar een nieuw huis, en verhuisde hij 90 keer in zijn leven. Het lijkt er echter op dat ze niet ver zijn getrokken, vooral rond de huidige wijk Sumida, Tokio.

Hokusai werd oorspronkelijk geboren in Honjo Warishita (het huidige Sumida Ward, Tokio) en was al op jonge leeftijd dol op schilderen. Zijn echte naam is Tetsuzo Kawamura, en op 19-jarige leeftijd werd hij leerling bij de ukiyo-e kunstenaar Shunsho Katsukawa, en het jaar daarop debuteerde hij als ``Shunro Katsukawa''. Hij was ongeveer 15 jaar actief als Katsukawa-schoolkunstenaar en creëerde een grote verscheidenheid aan schilderijen, waaronder illustraties van acteurs, mooie vrouwen, flora en fauna, gele omslagen, woordspelingen en andere werken, evenals shunga.

Daarna bestudeerde hij een breed scala aan schildertechnieken, waaronder de Kano-school, de Rinpa-school en de Nederlandse landschapsschilderkunst, en vestigde hij zijn eigen unieke stijl. In 1795 volgde hij Sori Tawaraya op, een afstammeling van de Rinpa-school, en nam de naam ``Sori'' aan.

Later, in 1798, droeg hij Sori over aan zijn discipelen en werd onafhankelijk als Tatsumasa Hokusai, en van 1805 tot 1809 stond hij bekend als Katsushika Hokusai I. Rond deze tijd werkte hij samen met bestverkopende auteurs als Kyokutei Bakin en Tobesha Ikku om illustraties te maken voor het lezen van boeken.

Op een gegeven moment had Hokusai maar liefst 200 discipelen. Voor de opvoeding van zijn discipelen liet hij talloze ‘Picture Handbooks’ (schilderinstructieboeken) achter. In 1814 verscheen de eerste editie van Hokusai Manga, een verzameling ontwerpen met verschillende motieven vanuit verschillende invalshoeken en composities, en ook dit boek had de kenmerken van een beeldmodel.

Van 1820 tot 1833 werkte hij onder de schildernaam 'Tameichi' en begon op 72-jarige leeftijd met het publiceren van 'Zesendertig gezichten op de berg Fuji'. In 1834, op 75-jarige leeftijd, publiceerde hij Honderd gezichten op de berg Fuji, waarin de nadruk nog meer op de berg Fuji lag.

In zijn latere jaren bleef hij meesterwerken van handgetekende schilderijen publiceren, en blijkbaar was hij ook geïnteresseerd in olieverfschilderijen. Hij bleef werken maken totdat hij in 1849 op 90-jarige leeftijd ziek werd, en toen hij zich realiseerde dat hij op het punt stond te sterven, zei hij: 'Als ik mijn leven vijf jaar bij Tenga kan houden, zal ik een echte kunstenaar worden. schilder.'' Met andere woorden, zei hij: 'Als ik nog vijf jaar had geleefd, had ik een echte schilder kunnen worden.' Zelfs in zijn latere jaren bleef Hokusai werken zonder tevreden te zijn met zijn schilderijen, en er kan worden gezegd dat hij een persoon is die werkelijk het idee belichaamt om zijn hele leven actief te zijn.

Zesendertig uitzichten op de berg Fuji ① Het thema is de berg Fuji, die destijds erg populair was.

Laten we terugkeren naar ‘Zesendertig gezichten op de berg Fuji’. De berg Fuji, het motief van 'Zesendertig gezichten op de berg Fuji', is sinds de oudheid een voorwerp van aanbidding voor Japanners en heeft een grote invloed gehad op de Japanse cultuur. Er worden nog steeds veel kunstwerken gemaakt met als thema de berg Fuji, en in 2013 werd het geregistreerd als cultureel werelderfgoed, ``Mt. Fuji - Object van geloof en bron van kunst.''

De reden dat Katsushika Hokusai de berg Fuji als motief gebruikte, kan zijn dat hij zelf geïnspireerd was door de berg Fuji, maar deze was ook diep verbonden met de cultuur, gewoonten en spiritualiteit van de mensen uit de Edo-periode.

Tijdens de Edo-periode werd de berg Fuji diep aanbeden door mensen. De berg Fuji barstte herhaaldelijk uit, maar toen de uitbarstingen afnamen, begonnen ascetische asceten er voet op te zetten, en uiteindelijk werd er een bergpad aangelegd en werd het een doelwit voor religieuze bergbeklimmen. Dit geloof werd populair en gepopulariseerd in de vroege Edo-periode.

Tijdens de Edo-periode werd ‘Fujiko’, een groep die de berg Fuji beklom en aanbad, populair onder het gewone volk. Fujizuka, bergen en heuvels in de vorm van de berg Fuji, werden ook voornamelijk in Edo gecreëerd, en de berg Fuji is inmiddels verankerd. Deze hausse in de aanbidding van de berg Fuji via Fuji-ko was een van de redenen waarom ``Zesendertig uitzicht op de berg Fuji'' een grote hit werd.

Zesendertig uitzichten op de berg Fuji ② De prachtige blauwe kleur van “Bello Ai” is aantrekkelijk

Een andere reden waarom ``Zesendertig uitzicht op de berg Fuji'' een hit was, was de prachtige indigokleur die in de ukiyo-e werd gebruikt. Rond 1752 werd 'Bello indigo (Berlijns indigo, Pruisisch blauw)' geïmporteerd uit Nederland, en in ukiyo-e werd een ander, transparant blauw gebruikt.

Vero Ai is een afkorting voor "Berlin Ai", en zoals de naam al doet vermoeden, is het een verf die ontdekt is in Berlijn. Wetenschappers ontdekten het bij toeval tijdens het maken van rode verf. Tijdens de Edo-periode, tijdens de periode van nationaal isolement, was Nederland het enige Europese land dat openstond voor Japan, en dus werd het via Nederland in Japan geïntroduceerd. In feite kwamen ze in 1747 naar Japan, maar om de een of andere reden werden ze destijds allemaal teruggestuurd.

Aanvankelijk was Belo-indigo erg duur omdat het een geïmporteerd product was, maar in de tweede helft van het Bunsei-tijdperk (1818-1830) begon goedkope Belo-indigo uit China te worden geïmporteerd, en het werd op grote schaal gebruikt in ukiyo-e .

Sterker nog, vóór Vero Ai werd blauw voornamelijk gemaakt van plantaardige kleurstoffen, maar ze hadden het nadeel dat ze geen diepe kleuren konden produceren en dat de kleuren na verloop van tijd zouden vervagen. Er was ook blauw, dat was afgeleid van mineralen, maar het had het nadeel dat het te duur was om door gewone mensen in ukiyo-e-afdrukken te worden gebruikt.

De ukiyo-e-kunstenaars waren echter dolblij omdat Vero Ai relatief goedkoop was, zijn levendige kleuren behield en gemakkelijk tinten van licht en schaduw kon creëren. Er was zelfs een nishiki-e genaamd ``Aizuri-e'', gemaakt met uitsluitend indigotinten. In 1829 publiceerde de ukiyo-e-kunstenaar Keisai Eisen een waaierschilderij in Vero-indigo, en Vero-indigo werd erg populair, vooral in Edo. ‘Zesendertig uitzichten op de berg Fuji’ profiteerden van deze hausse.

In de advertentie voor "Zesendertig gezichten op de berg Fuji" staat: "Eén indigoafdruk, één weergave op elke pagina", wat aangeeft dat het oorspronkelijk bedoeld was als een serie indigoafdrukken. In feite bevat ``Zesendertig gezichten op de berg Fuji'' ongeveer tien indigoafdrukken, waaronder ``Koshu Ishibansawa'', ``Changshu Ushibori'' en ``Shinshu Suwa Lake''.

Daarnaast is er een indigoversie van ``Gaifu Clear Weather'' (algemeen bekend als ``Red Fuji''), een van de drie representatieve illustraties (drie rollen) van ``Zesendertig uitzicht op de berg Fuji''. '', en het heet ``Blauwe Fuji''. Er zijn nog maar een paar stuks over in de wereld, maar je kunt zien hoeveel Aizuri-e geliefd was.

Bovendien zijn de omtrek, de titel en de afbeeldingsnaam van de 36 illustraties van ``Omote Fuji'' indigo. Ukiyo-e wordt gecompleteerd door een kunstenaar die verantwoordelijk is voor de schets van de afdruk, een beeldhouwer die de houtsnede uitsnijdt, en een drukker die deze op washi-papier afdrukt, maar de ‘hoofdeditie’ die alleen de omtrek afdrukt was indigo-afdrukken. Aan de andere kant gebruikt de 10e illustratie van ``Ura Fuji'' inkt, dus misschien was de rage rond die tijd gekalmeerd.

Drie rollen in de 36 uitzichten op de berg Fuji ① “The Great Wave off Kanagawa”

``Zesendertig gezichten op de berg Fuji'' heeft drie representatieve werken, de zogenaamde Sanyaku-werken. Eén daarvan is 'The Great Wave off Kanagawa', een ukiyo-e-afdruk die in het buitenland liefkozend bekend staat als 'The Great Wave'. Dit schilderij toont een tafereel voor de kust van Kanagawa, met aan de linkerkant grote, golvende golven die een indrukwekkende indruk geven, de berg Fuji in het midden, en aan de rechterkant een schip dat verse vis vervoert van drie schepen die verse vis naar Edo vervoeren Dahatcho-koepelboot is afgebeeld.

De schilderijen kenmerken zich door het gebruik van perspectief en het gebruik van passers en linialen om geometrische composities te creëren. Een kompas in de Edo-periode? Je denkt misschien van wel, maar het heette "Bunmawashi" en werd gebruikt. Hokusai gebruikte een beeldmodel om te laten zien hoe je met een kompas tekent, en je kunt zien hoe hij het gebruikte bij het tekenen van ukiyo-e. Een ander belangrijk kenmerk is dat de curve van de grote golf een ‘gouden spiraal’ is, gecreëerd op basis van de gulden snede (1:1,618).

Bovendien zijn de illustraties getekend vanuit een perspectief dat vanaf een lage plek naar de golven kijkt, en vanuit een perspectief dat van bovenaf op het schip neerkijkt, en deze meerdere perspectieven voegen ook diepte toe aan ``The Great Wave off Kanagawa''. .

De originele versie van dit schilderij zou een ukiyo-e-schilderij zijn genaamd 'Oshiokuri Hatou Tsusen nozu', dat Hokusai rond de leeftijd van 45 schilderde. De composities van golven en schepen zijn vergelijkbaar, en er wordt gezegd dat dit werk werd beïnvloed door westerse schilderijen.

Drie rollen van de 36 uitzichten op de berg Fuji ② “Zonnige wind en heldere luchten”

Het is niet duidelijk waar hij het landschap schilderde voor ‘Gain Wind and Clear Weather’, algemeen bekend als ‘Red Fuji’, dat algemeen bekend staat als het representatieve werk van ‘Zesendertig gezichten op de berg Fuji’. .'' Er zijn verschillende theorieën, waaronder Fujiyoshida City, Fuji City en het gebied rond het Kawaguchiko-meer, maar er lijkt in ieder geval geen twijfel over te bestaan dat dit het uitzicht is vanuit de buurt van de berg Fuji.

Hokusai zou dit schilderij hebben geschilderd nadat hij de berg Fuji rood had zien schijnen in de ochtendzon op een zonnige ochtend van zomer tot herfst. Dit is een prachtig werk met een mooi contrast tussen de sardientjeswolken die zich door de lucht verspreiden, de rode berg Fuji en de sneeuw op de top. De onscherpte aan de voet van de berg is ook elegant.

Drie rollen van de 36 uitzichten op de berg Fuji ③ “Yamashita White Rain”

De resterende illustratie van Sanyaku is een ukiyo-e genaamd ‘Yamashita White Rain’, die de top van de berg Fuji op een heldere zomerdag, een cumulonimbuswolk en een regen- en donderbui aan de voet van de berg weergeeft. . Terwijl ‘Kafu Kaisei’ ‘Rode Fuji’ wordt genoemd, wordt deze ‘Zwarte Fuji’ genoemd omdat de voet van de berg zwart is. Ook het onweer rechtsonder is hevig.

De composities van ``Gaifu Kaisei'' en ``Yamashita White Rain'' zijn vrijwel hetzelfde. Vergeleken met het rustige en gemoedelijke ``Gaikaze, Clear Weather'', geeft ``Yamashita White Rain'' vakkundig de verschillende weersomstandigheden weer, zowel stil als dynamisch, met heldere luchten op de top en regen.

Hokusai's zesendertig gezichten op de berg Fuji zijn ook in het buitenland erkend.

De ukiyo-e-schilderijen van Katsushika Hokusai zijn nog steeds geliefd over de hele wereld. Het is bekend dat ukiyo-e-afdrukken aan het einde van de Edo-periode werden gebruikt als verpakkingsmateriaal bij de export van aardewerk en in het buitenland verloren gingen, maar westerlingen waren gefascineerd door hun levendige kleuren.

Er wordt gezegd dat ukiyo-e bekend werd op de Wereldtentoonstelling van Parijs in 1867, de eerste deelname van Japan, en dat de wereldtentoonstelling een kans werd voor Japanse kunst en ambachten om populair te worden. De hausse die 'Japonisme' wordt genoemd, heeft ook een grote invloed gehad op westerse kunstenaars; 'The Great Wave', ook bekend als 'The Great Wave off Kanagawa', zou bijvoorbeeld Claude Debussy's werk hebben beïnvloed. beroemd lied ``De zee.''. De hoes van de eerste editie van de bladmuziek voor ``Umi'' was een reproductie van de golven uit ``The Great Wave off Kanagawa.''

Daarnaast creëerde de Franse schilder en graficus Henri Rivière een serie prenten genaamd ‘Zesendertig gezichten op de Eiffeltoren’, gebaseerd op het motief ‘Zesendertig gezichten op de berg Fuji.’ Bovendien werden Vincent van Gogh, Edouard Manet en Emile Gallé ook sterk beïnvloed door Hokusai en weerspiegelden dit in hun werken.

De invloed van Hokusai wordt ook in het buitenland erkend, en in 1998 was hij de enige Japanner die werd opgenomen in de lijst van ‘100 mensen van over de hele wereld die de afgelopen duizend jaar grote prestaties hebben geleverd’, georganiseerd door het tijdschrift Life in de Verenigde Staten geselecteerd. Overigens werden ook Leonardo da Vinci en Pablo Picasso geselecteerd.

Katsushika Hokusai en “Thirty-Six Views of Mt. Fuji” blijven zowel in eigen land als internationaal geliefd. In 2024 is het 175 jaar geleden dat Hokusai overleed, maar nog steeds worden er over de hele wereld tentoonstellingen gehouden en blijven verschillende kunstenaars werken maken gebaseerd op Hokusai's ukiyo-e-motieven.