Siebold-incidentGedwongen terug te keren naar het land omdat hij de kaart had meegenomen

Siebold was een beroemde arts en natuuronderzoeker die actief was tijdens de Edo-periode. Hij staat bekend om het verspreiden van westerse medicijnen naar Japan, maar in 1828 werd ontdekt dat hij had geprobeerd 'Japanse kaarten naar het buitenland te brengen', wat door de overheid verboden was, en het jaar daarop werd ik gedeporteerd. Het zogenaamde ‘Siebold-incident’ leidde tot de bestraffing van ongeveer 50 betrokken mensen, maar waarom gebeurde dit? Deze keer zullen we het mysterieuze incident op een gemakkelijk te begrijpen manier uitleggen.

Wie is Siebold, de hoofdpersoon van het Siebold Incident?

Philipp Franz von Siebold (Siebold) kwam in de late Edo-periode naar Japan als arts verbonden aan een Nederlandse handelspost. Hoewel hij bekend staat om het openen van een privéschool genaamd Narutaki Juku in Nagasaki en het onderwijzen van westerse geneeskunde aan Japanners, kwam hij oorspronkelijk niet uit Nederland, maar oorspronkelijk uit Würzburg, een religieuze stad in Zuid-Midden-Duitsland.

Siebold werd in 1796 geboren in een aristocratische familie van artsen en studeerde geneeskunde, zoölogie, botanie en etnologie aan de Faculteit der Geneeskunde van de Universiteit van Würzburg. Er wordt gezegd dat Siebold vanaf die tijd geïnteresseerd raakte in het Oosten. Na zijn afstuderen werkte hij enige tijd als stadsarts, maar in 1822 werd hij benoemd tot 'Eerste Chirurg-Majoor in het Nederlands-Indische Leger'. Hij kwam in 1823 naar Japan en begon te werken als arts voor een Nederlandse handelspost in Dejima, Nagasaki.

Siebold was niet zomaar een dokter, maar een ‘majoor-chirurg’. Om deze reden bestaat er een theorie dat hij een geheime opdracht van Nederland heeft gekregen om Japan te onderzoeken. Het heet een spion.

Wat is de relatie tussen Siebold en Nederland?

Over Nederland gesproken voor en na de aankomst van Siebold: de heronafhankelijkheid ervan werd erkend als het "Verenigd Koninkrijk der Nederlanden" op het Congres van Wenen (*Japan was in Bunka 11-12), dat werd gehouden van september 1814 tot juni 1815. We waren net begonnen met een nieuw systeem. Het Congres van Wenen was een conferentie die werd gehouden met deelname van Europese landen om de orde in Europa te herstellen na de Napoleontische oorlogen. Als resultaat van de Napoleontische oorlogen werd Nederland samen met Nederlands-Indië (nu Indonesië) door Frankrijk geannexeerd, en een tijdlang bestond het enige land dat Nederland heette op Dejima, Nagasaki.

Hoewel Nederland erin was geslaagd de onafhankelijkheid te bereiken, was het dringend nodig om de financiën weer op te bouwen. Om deze reden hebben we overwogen de handel in Azië te heroverwegen en ons te concentreren op Japan, dat afgesloten is en geen handel drijft met andere Europese landen. Het idee was om Japan als handelsnatie te onderzoeken en tegelijkertijd westerse medische kennis en technologie aan Japan te leveren.

Ondertussen reisde Siebold vanuit Nederland naar Batavia (Jakarta), waar hij diende als militair chirurg en ook als natuurwetenschappelijk landmeter voor Oost-Indië. Tijdens zijn verblijf daar uitte hij tegenover de gouverneur-generaal van Nederlands-Indië zijn wens om Japan te studeren. Op deze manier vielen de bedoelingen van de Nederlandse kant en de wensen van Siebold samen en vertrok Siebold naar Japan. Hij arriveerde in augustus 1823 in Japan en werd arts bij de Nederlandse Handelspost in Dejima, Nagasaki.

Toen Siebold het land binnenkwam, werd het Japanse volk zelfs wantrouwend tegenover hem omdat zijn Nederlands een onnatuurlijk accent had. Siebold kwam er echter mee weg door te liegen en te zeggen: ``Ik kom uit de bergen van Nederland (=BergHollander), dus ik heb een accent.'' Het grootste deel van Nederland bestaat uit laaglanden onder de zeespiegel en er zijn bijna geen bergen, maar de Japanners kenden Nederland destijds niet en konden het dus verdoezelen.

Siebold actief in Japan

Als arts verbonden aan de handelspost werkte Siebold aan het beheer van de gezondheid van het handelspersoneel, maar werd uiteindelijk beroemd als een uitstekende arts, en zijn naam werd bekend bij Shigekata Takahashi, de toenmalige magistraat van Nagasaki. Shigekata stond Japanse artsen en anderen toe naar Dejima te komen om onder Siebold te studeren. Ook maakte hij het voor Siebold mogelijk om gewone mensen te onderzoeken en geneeskrachtige kruiden buiten Dejima te verzamelen.

Om deze reden begon Siebold de westerse geneeskunde bij veel Japanners te introduceren. De door Siebold geïntroduceerde westerse geneeskunde omvatte vaccinatie tegen pokken en staaroperaties met behulp van belladonna. Het moet destijds voor de Japanners een reeks verrassingen zijn geweest.

Siebold gaf echter niet alleen kennis van de westerse geneeskunde door. Siebold, wiens doel het was om Japan te bestuderen, kreeg van zijn discipelen informatie over Japan, inclusief Japanse planten. Ongeveer drie maanden na aankomst in Japan schreef hij het boek 'Natuurlijke geschiedenis van Japan', richtte een geneeskrachtige kruidentuin op Dejima aan en wijdde zich aan onderzoek. Trouwens, in 1825 kreeg Dejima officieel toestemming om een botanische tuin te openen, en hij kweekte meer dan 1.400 plantensoorten totdat hij Japan verliet vanwege het Siebold-incident.

In 1824 gaf de magistraat van Nagasaki hem toestemming om onderwijs te geven buiten Dejima, en hij opende Narutaki Juku (Narutaki, Nagasaki City, Nagasaki Prefecture) in de buitenwijken van Nagasaki. Veel artsen en wetenschappers uit heel Japan kwamen hier bijeen. Vertegenwoordigers zijn onder meer Choei Takano, zijn eerste leerling en een Nederlandse geleerde, Genboku Ito, een Nederlandse arts die later arts werd in het Edo-shogunaat, Keisuke Ito, de eerste doctor in de wetenschappen van Japan, en Siebolds dochter en de eerste vrouwelijke arts van Japan. verloskundige). Keisaku Ninomiya staat bekend om het opvoeden van een zekere Ine Kusumoto.

Siebold-incident ① Het Edo-bezoek dat het Siebold-incident veroorzaakte

De aanleiding voor het Siebold-incident was een bezoek aan Edo in 1826. Siebold kreeg de opdracht om het hoofd van de Nederlandse handelspost (Capitan) te vergezellen tijdens zijn bezoek aan Edo. Dit was een evenement waarbij het hoofd van een handelspost Edo bezocht om audiëntie te hebben bij de shogun om zijn dankbaarheid voor de handel tussen Japan en Nederland te uiten, en werd destijds eens in de vier jaar gehouden. Buitenlanders mogen Nagasaki meestal niet verlaten, dus een bezoek aan Edo was een geweldige kans om Japan te verkennen.

Normaal gesproken was Edo Sanfu ongeveer 90 dagen, maar Siebold wilde lang blijven omdat hij Japan wilde onderzoeken, en als gevolg daarvan werd de 162e Edo Sanfu gehouden van 15 februari tot 7 juli, het duurde 143 dagen langste in de geschiedenis.

De reisroute omvatte een reis over land van Nagasaki naar Saga, Fukuoka en Shimonoseki, vervolgens aan boord van een schip en landen in Hyogo. Het zou via de Tokaido-route via Osaka en Kyoto in Edo aankomen. Gedurende deze periode verdiepte Siebold zich in de studie van de natuurlijke historie, en ging zelfs zo ver dat hij zijn draagstoel het ‘Zwevende Laboratorium’ noemde. Ook de stratigraaf Bürger als secretaris en Keiga Kawahara als schilder vergezelden de groep. Zijn leerling en arts Kourosai sloot zich ook aan bij Siebold en assisteerde hem bij zijn onderzoek.

Tijdens zijn reizen verzamelde Siebold een grote verscheidenheid aan dingen, waaronder planten, volkswerktuigen, handwerk, kalligrafie en schilderijen. In zijn aantekeningen staat dat hij de Straat van Kanmon bij Shimonoseki onderzocht. Onderweg voorzag hij ook veel Japanners van kennis van de westerse geneeskunde.

Siebold-incident ② Het verkrijgen van een verboden kaart van Japan in Edo

In Edo had hij audiëntie bij shogun Ienari Tokugawa en had hij contact met artsen en wetenschappers. Op dat moment gaf Tokunai Mogami, een Ezo (Hokkaido) ontdekkingsreiziger, hem in het geheim een schematische kaart van de Zee van Ezo en het eiland Sakhalin, en ze bleven met elkaar communiceren. Hij had ook contact met Kageyasu Takahashi, een astronoom, en Juzo Kondo en Rinzo Mamiya, die Ezochi en Noord-Ezochi (Sakhalin en Sakhalin) verkenden.

Tijdens dit verblijf in Edo sloot Siebold een deal met Kageyasu Takahashi. Dit betrof het uitwisselen van Japanse kaarten met documenten en kaarten die Siebold had, zoals de Circumnavigation of the World van de Russische marine-admiraal en ontdekkingsreiziger Krusenstern en een nieuwe kaart van Nederlands-Indië. Destijds was het ten strengste verboden om Japanse kaarten mee te nemen naar het buitenland, maar Keiyasu besloot de kaart uit te wisselen, in de overtuiging dat de onbekende punten van Sakhalin waren verduidelijkt in zijn boek Circumnavigation of the World, en dat het verkrijgen van een kaart van Nederlands-Indië in de eerste plaats zou zijn. het nationaal belang. Ik ben vastbesloten.

Bovendien beweren sommige onderzoekers dat Kageyasu Takahashi van plan was de kaart van Japan in Nederland of Batavia op koperplaten af te drukken, en de kaart aan Siebold liet zien om het afdrukken te bestellen. Dit is gebaseerd op het dagboek van de directeur van de Nederlandse Handelspost.

Op 15 mei geeft Takahashi Kageyasu Siebold een smokkelwaarkaart van Japan. In het briefje van Siebold staat: 'Globius (Kageyasu Takahashi) kwam en liet me een prachtige kaart van Japan zien.' De kaarten van Japan die hem destijds werden overhandigd waren Tadataka Ino's "Dainippon Marikochi Kochi Complete Map" (verkleinde kaart) en een kopie van de kaart van Sakhalin. Daarnaast leent Keiyasu op verzoek van Siebold ook boeken van Rinzo Mamiya uit.

Toen Siebold na zijn verblijf in Edo terugkeerde naar Nagasaki, was de verzameling spullen die hij tijdens zijn tijd als Edo-adviseur had verworven enorm. Deze spullen zijn in het najaar vanuit Nagasaki over zee naar Nederland verzonden.

Siebold-incident ③Het incident vond plaats vlak voordat hij terugkeerde naar Japan.

In 1827 kreeg Siebold een dochter, Ine Kusumoto, met zijn Japanse vrouw, Taki Kusumoto, met wie hij trouwde nadat hij naar Japan was gekomen. De Siebolds waren erg blij, maar in september besloot het Nederlands-Indische bestuur Siebold terug te sturen naar Batavia. Siebold besloot in 1828 terug te keren naar Batavia. Vlak daarvoor wordt ontdekt dat Siebold een verboden kaart van Japan naar het buitenland probeert te brengen.

Eigenlijk zijn er verschillende theorieën over waarom dit gebeurde. De conventionele wijsheid is dat de kaart werd ontdekt nadat een schip op weg naar Nederland in september 1997 tijdens een enorme storm verging. Een deel van de lading die uit het schip stroomde, spoelde aan op een Japans strand, waaronder een kaart van Japan die door het shogunaat verboden was. Het shogunaat verzocht Siebold om de kaart terug te geven, maar Siebold weigerde, dus schortte het shogunaat zijn vertrek uit Japan op en werd Siebold uiteindelijk uit Japan verdreven.

De afgelopen jaren heeft een nieuwe theorie die deze algemene theorie weerlegt echter de aandacht getrokken. Volgens het dagboek van Meiran, destijds directeur van Dejima Dutch Trading Company, was er op het moment van de stranding alleen maar ongeveer 30 ton koper aanwezig, dat als gewicht (ballast) was gebruikt dat het niet gedaan is.

Een nieuwe theorie stelt dat het incident begon toen Rinzo Mamiya het shogunaat op de hoogte bracht van een pakket dat hij van Siebold had ontvangen. Hoewel Rinzo Mamiya een sterk imago heeft als ontdekkingsreiziger, was hij feitelijk een geheim agent voor het shogunaat.

Het incident begon toen Siebold Kageyasu Takahashi een brief stuurde gericht aan Kageyasu en een brief/geschenk gericht aan Rinzo. Volgens de kopie van de brief van Siebold deed hij dit in de hoop Kageyasu te vragen tussenbeide te komen bij Rinzo om een monster te verkrijgen van het Ezo-land dat eigendom was van Rinzo. Kageyasu stuurde de informatie gehoorzaam door naar Rinzo, maar Rinzo dacht dat het uitwisselen van persoonlijke spullen met buitenlanders door de overheid verboden zou zijn en rapporteerde dit aan zijn superieuren in het shogunaat. Kageyasu rapporteerde zijn relatie met Siebold echter niet aan het shogunaat, en het shogunaat werd achterdochtig over de nauwe relatie tussen de twee en begon een onderzoek.

Als gevolg van een huiszoeking in Keiho's woning werden vier delen van Krusensterns Circumnavigation of the World en een koperplaatkaart van Japan en Nederland in beslag genomen. Bovendien wordt Kageyasu gearresteerd en wordt ontdekt dat hij de kaart aan Siebold heeft doorgegeven.

Om deze reden gaf het shogunaat het Magistraatkantoor van Nagasaki opdracht om Siebold te ondervragen en zijn huis te doorzoeken. Er werd ook een kaart ontdekt. Siebold weigerde echter de kaart terug te geven en verklaarde dat zijn doel alleen voor academisch onderzoek was. Als reactie daarop ontsloeg het shogunaat Siebold niet van de spionagebeschuldigingen, nam de kaart in beslag en beval hem het land uit te zetten en hem te verbieden opnieuw te reizen. Siebold was eigenlijk van plan om drie jaar later terug te keren naar Japan, maar dat plan ging niet door en hij moest terugkeren naar Nederland, zijn vrouw en zoon achterlatend.

Ondertussen werd Kageyasu gearresteerd en opgesloten in de Tenmacho-gevangenis, waar hij in maart 1829 stierf. Het lijk werd gezouten en vervolgens onthoofd. Bovendien arresteerde en bestrafte het shogunaat ongeveer 50 Japanse mensen die verwant waren aan Siebold, waaronder Keisaku Ninomiya, Korosai, Narutaki Juku-functionarissen, Keiga Kawahara en zelfs tolken. Siebold ontkende hun verantwoordelijkheid en kwam tussenbeide, en bood hen zelfs toestemming om zich als Japanner te naturaliseren en de rest van hun leven in Japan te blijven, maar het shogunaat accepteerde dit niet. Hij verliet Japan op 30 december 2012 en liet zijn vrouw en dochter achter.

Na het Siebold-incident: publicatie van de Japanse kaart en Siebold's terugkeer naar Japan

De kaart van Japan werd door het shogunaat in beslag genomen, maar Siebold had er in het geheim een kopie van gemaakt. In 1840 publiceerde hij een kaart van Japan in Leiden, Nederland, en een kopie ervan werd onlangs ontdekt bij een afstammeling van Siebold en werd een veelbesproken onderwerp van discussie.

Daarnaast publiceerde hij zijn belangrijkste werk 'NIPPON' in 13 delen over een periode van twintig jaar, beginnend in 1832, op basis van zijn verzameling, inclusief zijn verblijf in Japan en de exemplaren die hij naar Nederland stuurde. Er wordt gezegd dat 'NIPPON' zelfs door Commodore Perry als referentie werd gebruikt toen hij Japan bezocht.

Na zijn terugkeer in Nederland bleef Siebold brieven uitwisselen met zijn vrouw. Ongeveer dertig jaar later, op 14 augustus 1859, keerde Siebold terug naar Japan als adviseur van een Nederlandse handelsmaatschappij. Dit kwam doordat ze waren vrijgesteld van straf op grond van het Japans-Nederlandse Verdrag van Vriendschap en Handel dat vorig jaar werd ondertekend. Siebold begon te dienen als diplomatiek adviseur van het shogunaat, maar werd ontslagen nadat hij actief informatie over Japan aan andere landen had verstrekt. Hoewel hij Japan teleurgesteld verliet, bleef zijn interesse in Japan zijn hele leven groot.