Elektrische Teru (2/2)Gennai Hiraga herstelt de statische elektriciteitsgenerator "Erekiteru"

De imitatie leek niet goed te werken, maar Gennai was nog steeds woedend. Ik heb een klacht ingediend bij de kantonrechter. Deze rechtszaak zou de eerste geregistreerde rechtszaak over intellectueel eigendom in Japan zijn. Destijds bestond er geen patentsysteem, dus er kan worden gezegd dat Gennai zeer vooruitstrevend handelde.

Bovendien stierf Yashichi in een tijdelijke gevangenis nadat hij was gevangengenomen. Als gevolg hiervan werd er geen uitspraak gedaan over de rechtszaak.

Is Gennai Hiraga een uitvinder? Westerse schilderijen en Joruri

Gennai Hiraga heeft naast Elekiteru diverse onderzoeken uitgevoerd en resultaten opgeleverd. We hebben bijvoorbeeld een niet-brandbaar doek gemaakt, genaamd Hiekatsufu, op basis van asbest gevonden in de bergen van Nakatsugawa, Chichibu. Hij was op verschillende terreinen actief, waaronder het succesvol imiteren van een in Nederland gemaakte tarmometer (thermometer) en de productie van het eerste Japanse meetinstrument (stappenteller).

Bovendien was Gennai een kunstenaar, die kleurrijk aardewerk maakte genaamd 'Gennai ware' en de eerste westerse schilderijen van Japan schilderde, gebaseerd op de kennis die hij in Nagasaki had opgedaan. Gennai gaf westerse schildertechnieken door aan Naotake Odano en Yoshiatsu Satake (Akebonoyama), de heer van het Akita-domein, van wie Naotake Odano de leiding had over de originele illustraties voor de illustraties in Kaitai Shinsho.

Daarnaast is hij actief als toneelschrijver en joruri-schrijver, en zijn toneelstukken omvatten 'Nenan Shigusa' en 'Furyu Shidokenden', en zijn joruri-werken omvatten 'Shinrei Yaguchi Watari.' Later werd het een kabuki-theater. .

“Doyou no Ushi no Hi” was het idee van Gennai Hiraga!?

Een bekende theorie is dat het idee om paling te eten op ‘Doyou no Ushi no Hi’ het idee van Gennai Hiraga was. Oorspronkelijk werd paling in de zomer gegeten vanwege de hoge voedingswaarde, maar pas in Gennai kwam de paling beschikbaar om te worden gegeten op de ossendag van de zomerdoyo (ongeveer 18 dagen vlak voor de eerste dag van de lente, de eerste zomerdag). , eerste herfst en eerste winter). Dankzij jou. Er zijn echter geen documenten gevonden die deze theorie ondersteunen.

Er zijn verschillende versies van de populaire theorie, maar om samen te vatten, toen een palingwinkel aan Gennai Hiraga vroeg: 'We zitten in de problemen omdat we in de zomer geen paling kunnen verkopen, kunnen we iets doen?' 'Doyo no Ushi no Hi is de dag voor paling.' Hij suggereerde dat als ze een bord voor de winkel zouden plaatsen en er reclame voor zouden maken, het beter zou verkopen. Dit werd een grote hit en andere palingrestaurants begonnen het te kopiëren, wat een hausse veroorzaakte die tot op de dag van vandaag voortduurt. De reden waarom deze dag werd gekozen als de dag van de os was dat het destijds gebruikelijk was om op de dag van de os voedsel te eten met de letter ‘u’ om geluk te brengen en om te voorkomen dat je in de zomer moe zou worden. .

Bovendien zou Gennai de eerste copywriter van Japan zijn, omdat hij een slogan creëerde voor een flyer voor een tandpasta genaamd 'Soseki Kaori' en liedjes schreef en componeerde voor PR. De paling op de dag van de os is een perfecte aflevering voor Gennai.

De verrassende doodsoorzaak van Gennai Hiraga

Hiraga Gennai was op verschillende terreinen actief, maar in zijn latere jaren werd hij ondanks zijn mislukkingen in de mijnbouw als een ‘charlatan’ behandeld, ook al was hij een bekend figuur. Ondertussen veroorzaakte Gennai in 1779 een groot incident. Verrassend genoeg vond er een moord plaats in zijn huis.

Er zijn twee theorieën over het incident. De eerste is dat Gennai, die in zijn huis logeerde, de dag na een drinkpartij over de tuinaanleg van de feodale heer verkeerd begreep dat de plannen en schattingsdocumenten voor de tuin waren gestolen , zou hij haar met een zwaard hebben gesneden. Bij het andere incident kreeg hij ruzie met twee vrienden die bij hem thuis logeerden, en doodde een van hen door ze met een zwaard te snijden.

Gennai gaf zichzelf aan en werd opgesloten in een gevangenis in Denmacho, waar hij ongeveer een maand later, op 18 december, stierf. De meest waarschijnlijke doodsoorzaak is tetanus, maar er bestaat ook de theorie dat hij zelfmoord heeft gepleegd door verhongering. Hij overleed op 51-jarige leeftijd.

Het lichaam werd begraven in de Asakusa Sosenji-tempel (Hashiba, wijk Taito, Tokio) door vrienden als Genpaku Sugita, en naast het graf schreef Genpaku: 'O, hij was een buitengewoon persoon, hij hield van buitengewone dingen, en zijn daden waren buitengewoon. Er werd een grafsteen opgericht met de inscriptie ‘Ik zal sterven.’ Hoewel de Sosenji-tempel vanwege de grote aardbeving in Kanto werd verplaatst naar de wijk Itabashi, Tokio, blijft het graf van Hiraga Gennai op het oude tempelterrein staan.

Overigens bestaat er ook een legende dat Gennai daadwerkelijk uit de gevangenis is ontsnapt en als arts heeft gewerkt op het grondgebied van Otsugu, Sagara, in de provincie Totomi (Makinohara City, prefectuur Shizuoka), tot hij 80 jaar oud was, onder de bescherming van Otsugu Tanuma.

Elektrische elektriciteit, de basis van Japanse elektriciteit

Erekiteru bleef bestaan, zelfs na de dood van Hiraga Gennai. In 1787 legde Nakayoshi Morishima, een arts, Nederlandse geleerde, toneelschrijver en kyoka-dichter die een leerling was van Hiraga Gennai, elekiteru in detail uit in zijn boek 'Kōge Zatsuwa', en de methode om erekiteru te maken verspreidde zich over de hele wereld. Ta.

Ongeveer dertig jaar na de dood van Gennai, in 1811, publiceerde Sokichi Hashimoto, een Nederlandse arts en geleerde in Osaka, het eerste Japanse boek over elektrische experimenten, 'Aranda Shikei Erekiterukurigen.' Dit is een vertaling van het elektriciteitsgedeelte van een encyclopedie samengesteld door de Nederlander Johan Beuys, en Sokichi voerde verschillende experimenten uit met elektrische apparatuur, enz., en verifieerde de inhoud van de encyclopedie voordat hij deze in een boek samenvoegde.

Een bekend experiment is ‘Hyakunin Obe’, waarbij veel mensen in serie worden geschakeld en tegelijkertijd een elektrische schok krijgen. Andere experimenten zijn onder meer het aansteken van shochu met elektriciteit en het laten dansen van papieren poppen met behulp van statische elektriciteit.

Sokichi wordt beschouwd als de ‘vader van de Japanse elektrische wetenschap’ omdat hij grootschalig onderzoek deed naar elektriciteit, waarbij hij de elektrische cel als proefonderwerp gebruikte. Elektriciteit in Japan begon met de Electric Teru in Gennai en wordt nog steeds gebruikt in het leven van mensen.