Elektrische Teru (1/2)Gennai Hiraga herstelt de statische elektriciteitsgenerator "Erekiteru"

Gennai Hiraga is een multi-getalenteerde maker uit de Edo-periode! ! Hij staat bekend om het repareren en restaureren van de Erekiteru, een apparaat dat wrijving gebruikt om statische elektriciteit op te wekken, maar hij vond ook niet-brandbare stoffen uit, hield tentoonstellingen als kruidendokter, schreef gisaku joruri en creëerde de eerste van Japan. Hij was een man met veel talenten , inclusief het feit dat hij een westerse schilder was. Deze keer zal ik Hiraga Gennai uitleggen, met de nadruk op Erekiteru.

Hiraga Gennai en zijn tijdperk

Gennai Hiraga werd geboren in 1728 in Shidoura, provincie Sanuki (het huidige Shido, Sanuki City, prefectuur Kagawa) als kind van een lagere samoerai die diende als rijstopslagplaats voor het Takamatsu-domein. Hij stond al op jonge leeftijd bekend als een wonderkind en op 11-jarige leeftijd creëerde hij de hangende boekrol 'Omiki Tenjin', waarin het gezicht van de tengu op de hangende boekrol rood werd wanneer hem heilige sake werd aangeboden. Het gezicht van de tengu is zelfs transparant gemaakt en als je aan het touwtje van het apparaat trekt, glijdt er huidskleurig en rood papier naar buiten. Het rode papier zorgde ervoor dat Tenjins gezicht rood werd, alsof hij alcohol had gedronken. Daarom werd Gennai 'Tengu Boy' genoemd.

Omdat zijn vader gepassioneerd was door onderwijs, studeerde Gennai vanaf ongeveer 13-jarige leeftijd kruidengeneeskunde (Chinese farmacologie, met enkele aspecten van de natuurlijke historie) bij een domeinarts, en confucianisme bij een confucianistische geleerde die door het domein kon worden gebruikt. Toen zijn vader stierf toen hij 21 jaar oud was, nam hij het hoofdschap van de familie over en diende als de Mikuran-clan. Vanaf 1752 ging hij met toestemming van het domein naar Nagasaki om te studeren.

Is het mogelijk voor een junior samurai om in Nagasaki in het buitenland te studeren? Yoriyasu Matsudaira, destijds de vijfde heer van het Takamatsu-domein, was echter een beroemde heer die naar verluidt de grondlegger van het Takamatsu-domein was, en een persoon die werkte om de industrie te promoten. Er wordt gezegd dat Gennai in het buitenland kon studeren omdat hij een sterke interesse had in kruidenstudies.

Het was ook het tijdperk van Tokugawa Ieshige, de 9e shogun. Nederlandse studies worden aangemoedigd sinds de tijd van de 8e shogun Yoshimune Tokugawa, en zelfs na de machtswisseling naar Ieshige bleef Tanuma Otsuji, die de leiding nam, de Nederlandse studies promoten vanuit het perspectief van mercantilistisch beleid groot. Bovendien had Otsuji later contact met Gennai en werd hij een soort beschermheer, en lijkt hij Gennai's tweede studie in het buitenland in Nagasaki te hebben gesteund.

Na zijn terugkeer van zijn studie in het buitenland nam Gennai in 1754 ontslag uit zijn positie in het domein en droeg hij de familie Hiraga over aan de geadopteerde schoonzoon van zijn jongere zus. In Edo werd hij leerling bij de kruidkundige Aisui Tamura, en hield hij de eerste drugs- en producttentoonstelling van Japan, 'Toto Yakuhinkai.' Net als de huidige exposities werd de eerste gehouden in Yushima (wijk Bunkyo, Tokio) in 1757. Hoewel Tamura Aisui voorzitter is, was het Gennai die feitelijk de leiding nam. Yakuhinkai werd daarna vele malen gehouden, en tijdens deze bijeenkomsten ontmoette ik Genpaku Sugita en Junan Nakagawa, Nederlandse geleerden die later 'Kaitai Shinsho' zouden publiceren.

Daarna werd Gennai opnieuw aangesteld als officier in het Takamatsu-domein, maar nam uiteindelijk ontslag en ging in het veld werken. Op dat moment legde het domein van Takamatsu hem een voorwaarde op: ``Hij mag niet als officier in een ander domein dienen.'' Op deze manier werd Gennai bevrijd van de beperkingen van het domein en werd hij actief op een breed scala van terreinen.

Wat is "Erekitel"?

``Erekiteru'' is synoniem met Gennai Hiraga. Het gaat hier om een apparaat dat statische elektriciteit opwekt door gebruik te maken van wrijving, een zogenaamde tribo-elektrische machine, oorspronkelijk geïntroduceerd uit Nederland. De oorsprong van het woord is het Nederlandse woord "elektriciteit".

Er zijn gevallen waarin ten onrechte wordt gesteld dat erekiteru door Gennai is "uitgevonden", maar in werkelijkheid was hij de persoon die de uit Nederland overgekomen erekiteru "repareerde en restaureerde".

De triboelektrische machine werd in 1663 uitgevonden door de Duitse wetenschapper Otto von Guericke. Omdat elektriciteit wordt opgewekt wanneer barnsteen krachtig wordt gewreven, onderzocht Gehrige manieren om mechanisch elektriciteit op te wekken, en creëerde hij een apparaat dat wrijvingselektriciteit creëerde door een as aan een zwavelbol te bevestigen in plaats van barnsteen en deze te draaien. Wrijvingselektromotorische machines werden gebruikt als medisch hulpmiddel om verlammingen enz. te genezen, en als bril, en verspreidden zich naar het Westen.

Het werd in het eerste jaar van het Horeki-tijdperk (1751) of het dertiende jaar van het Horeki-tijdperk (1763) naar Japan gebracht en aan het shogunaat gepresenteerd. In 1765 introduceerde Gennai's collega-kruidkundige Toshiharu Goto het als 'Erekiteri' in 'Oranda Banashi'. Trouwens, 'Red Hair Story' staat bekend als de eerste elektrische literatuur van Japan.

Hiraga Gennai repareert en herstelt Erekiteru

Het is niet duidelijk hoe Hiraga Gennai in het bezit van de elektrische vlieger kwam, maar mogelijk heeft hij hem tijdens zijn tweede studie in het buitenland in Nagasaki in 1770 in een tweedehandswinkel gekocht, of is hij gevonden in het huis van de Nagasaki-tolk Zenzaburo. Nishi. Het lijkt alsof er iets aan mij is doorgegeven. De machine die hij kreeg was kapot, dus Gennai begon hem te repareren en te restaureren.

Het enige dat echter als referentie kan worden gebruikt, is het dubbelzinnige diagram in ``Kokumodan.'' Om deze reden vertrouwde Gennai op een Nederlandse tolk om de Nederlandse literatuur te ontcijferen en te zoeken naar manieren om deze te repareren.

Uiteindelijk werd het in 1776 met succes gerestaureerd en vervaardigd in Fukagawa, Edo! Erekitel heeft de vorm van een doos en wanneer je aan de hendel draait die uit de doos komt, draait de glazen cilindrische roterende fles binnenin, waardoor wrijving met het bladgoud ontstaat en statische elektriciteit wordt opgewekt. De statische elektriciteit wordt opgeslagen in een voorraadfles (Leidse fles) en afgevoerd via een koperdraad die aan de bovenkant steekt. Wanneer u uw vinger dicht bij de koperdraad brengt, hoort u vonken vliegen met een "klik!"

Er wordt gezegd dat er in totaal 15 Erekiteru zijn gemaakt, maar er bestaan er nog maar twee. Beiden werden doorgegeven in de familie Hiraga, maar werden later geschonken, één aan het Postmuseum in Tokyo Skytree Town in Sumida Ward, Tokio, en de andere aan het Hiraga Gennai Memorial Museum in Sanuki City, prefectuur Kagawa (prefectuur Kagawa). Stad).

Hiervan is die van het Postmuseum aangewezen als een belangrijk cultureel bezit van het land, en wordt gekenmerkt door zijn prachtige buitenkant versierd met arabeskpatronen in westerse stijl. In feite hebben de twee bestaande elektrische elektrische stations verschillende interne structuren; één in het Postmuseum gebruikt een riem om de roterende fles te laten draaien, terwijl die in het Hiraga Gennai Memorial Museum tandwielen heeft en geen elektriciteitsopslagfles. Het lijkt erop dat Gennai over verschillende structuren heeft nagedacht en deze heeft verbeterd.

Erekitel verandert in een spektakel

Elektrische Teru is gerepareerd en gerestaureerd. Wat Hiraga Gennai overkwam, was dat hij het vooral voor spektakel gebruikte. Het is een ongekende ervaring om vonken te zien vliegen en je handen geëlektrocuteerd te krijgen, en elektrische elektriciteit veroorzaakt een enorme explosie. Er wordt gezegd dat Otsuji Tanuma ook zijn concubine bezocht. Gennai, die geen enkel domein kon bedienen, had geen stabiel inkomen, maar slaagde er door dit spektakel in om geld te verdienen voor zijn levensonderhoud en onderzoek.

Omdat deze elektriciteit echter primitief was, was het moeilijk om statische elektriciteit op te wekken. U weet waarschijnlijk dat de kans op statische elektriciteit kleiner is als het vochtig is en eerder op droge dagen in de winter, maar op slechte dagen lijkt het alsof u gewoon aan het stuur blijft draaien.

Bovendien is het, als je eenmaal verrast bent, voldoende en hoef je het niet steeds opnieuw te doen, dus je zult Erekiteru na verloop van tijd geleidelijk beu worden. Gennai probeerde het ook toe te passen op elektrische therapie, maar uiteindelijk werd het niet wijdverspreid.

Elekitel-rechtszaak vindt plaats! ?

Elekiteru werd gepopulariseerd door Gennai Hiraga, maar in 1778 was er een rechtszaak wegens vervalsingen. Gennai, die onderzoek bleef doen naar elektrische elektriciteit, leende bij het maken ervan de hulp van Yashichi, een vakman die in hetzelfde woonhuis woonde. Deze man, Yashichi, maakte echter in het geheim imitaties van Erekiteru en verkocht deze tegen hoge prijzen. Dat bedrag is 6 ryo!