Grote hongersnood in Tenmei (2/2)De grootste hongersnood van de Edo-periode

Volgens "Gomikusa", geschreven door Genpaku Sugita, was de schade bijzonder ernstig in de Tsugaru-regio, waar er niets te eten was en de planten werden opgegeten, en uiteindelijk aten ze zelfs het vlees van dode mensen, waardoor ze menselijk vlees veranderden. in honden Er staat geschreven dat het vlees werd verkocht onder het mom van vlees. Hoewel veel mensen uit het gebied vluchtten en ‘immigranten’ werden, was er waar ze ook gingen een tekort aan voedsel, en het lijkt erop dat er elke dag 1.000 tot 2.000 mensen stierven.

Bovendien leed het Tsugaru-domein (Hirosaki-domein) volgens officiële gegevens van elk domein en historisch materiaal, zoals herdenkingstorens die werden gebruikt om slachtoffers van de hongersnood te herdenken, van september 1993 tot juni 1994 onder hongersdoden. Dit aantal bereikte ongeveer 80.000 mensen, waarvan één derde van de bevolking. Wat de Hachinohe-clan betreft: in april 1784 waren 30.000 mensen, ongeveer de helft van de bevolking, gestorven.

Een andere belangrijke reden voor de toename van het aantal sterfgevallen was het uitbreken van epidemieën tijdens de hongersnood. Afgaande op de literatuur uit die tijd lijkt het erop dat buiktyfus, dysenterie, malaria en griep op verschillende plaatsen wijdverspreid waren, en in het Sendai-domein begon het aantal sterfgevallen door honger na oktober 1997 toe te nemen, en het aantal sterfgevallen door honger alleen al varieerde van 140.000 tot 150.000 naar schatting 300.000 mensen stierven als gevolg van de epidemie.

Een van de redenen waarom het aantal sterfgevallen in het Sendai-domein zo sterk is toegenomen, is omdat ze een ‘mai-mai’-campagne voerden, waarbij ze rijst opsloegen die moest worden gered in geval van slechte oogsten of hongersnood en Ik heb het naar Edo vervoerd en verkocht, en de winst werd gebruikt om geld van handelaren te lenen. Dit komt omdat ik het gebruikte om mijn schuld af te betalen. In 1782 was de prijs van rijst in Edo hoog als gevolg van slechte oogsten in de westelijke regio's, en elk domein kocht de rijst op die was opgeslagen door boeren en verkocht deze aan Edo, met de woorden: "Het is een grote winst!" Ta. Het feodale domein nam ook maatregelen zoals het uitvaardigen van een verbod op het brouwen van sake in een poging de rijstprijzen te stabiliseren en de rijstvoorziening veilig te stellen, maar alle inspanningen waren tevergeefs. Er zijn nog meer van dergelijke domeinen, en deze werden later bekritiseerd vanwege hun wanbeheer.

De clans Yonezawa en Shirakawa overleefden de hongersnood in Tenmei

De hongersnood in Tenmei veroorzaakte veel doden, voornamelijk in de Tohoku-regio, maar er was een domein in de Tohoku-regio dat overleefde zonder een enkele hongerdood. Dit zijn het Yonezawa-domein (prefectuur Yamagata) en het Shirakawa-domein (rond de stad Shirakawa, prefectuur Fukushima).

De toenmalige heer van het Yonezawa-domein was Yozan Uesugi, die beroemd was vanwege het gezegde: ‘Als je iets doet, zal alles gebeuren, als je het niet doet, zal alles gebeuren. Takayama, die in 1767 aantrad als de 9e heer van het domein toen de financiën van het domein failliet waren, voerde de Grote Zuinigheidswet in, verhoogde de rijstvoorraden ter voorbereiding op frequente hongersnoden en verbouwde eetbare planten het bevorderen van de industrie. Dit was gebaseerd op de ‘Horeki-hongersnood’ die plaatsvond van 1755 tot het jaar daarop, en het herhaaldelijk optreden van slechte oogsten in de Tohoku-regio. Bovendien werd tijdens de Grote Hongersnood in Tenmei rijst gekocht van buurlanden waar rijst relatief overvloedig aanwezig was, zoals de provincie Echigo (prefectuur Niigata). Er wordt gezegd dat deze maatregelen het mogelijk hebben gemaakt om nul sterfgevallen als gevolg van honger te bereiken.

De tweede heer van het Shirakawa-domein, Sadakuni Matsudaira, en de derde heer, Sadanobu Matsudaira, die hem in oktober 1783 opvolgde, wilden rijst veiligstellen. Naast het vervoeren van rijst uit de provincie Echigo, die deel uitmaakte van het Shirakawa-domein en nog voldoende rijst had, ruilden ze ook rijst uit het Aizu-domein (westelijk deel van de prefectuur Fukushima etc.) en Edo Fumochi-rijst uit het Shirakawa-domein. Ze kochten rijst van clans die het zich beter konden veroorloven dan andere clans, en probeerden zuinig te zijn. Bovendien werkten ze tijdens de langdurige hongersnood aan het bevorderen van de landbouw, zoals de theeteelt, en konden ze de Grote Tenmei-hongersnood overleven.

Opstanden en omverwerpingen vonden plaats tijdens de Grote Hongersnood in Tenmei.

Tijdens de Grote Hongersnood in Tenmei braken op verschillende plaatsen boerenopstanden en rellen uit door gewone mensen die ontevreden waren over de reactie van het shogunaat en het domein. Boerenopstanden zijn evenementen die door boeren in plattelandsgebieden worden georganiseerd om verlaging van de jaarlijkse belasting en de levering van landbouwrijst (rijst die als voedsel wordt gebruikt) te eisen. Uchikowashi verwijst naar de daad van stadsmensen die rijsthandelaren aanvallen en hun huizen vernietigen als reactie op rijsttekorten en stijgende rijstprijzen.

Boerenopstanden en opstanden vonden plaats op landelijke schaal, maar in de Tohoku-regio, die de meeste schade leed, vonden 27 opstanden en opstanden plaats in de twee jaar van Tenmei 3e en 4e.

Daarnaast ervaren stedelijke gebieden zoals Edo en Osaka ook verstoringen als gevolg van rijsttekorten en verslechterende veiligheid als gevolg van een toename van migranten uit plattelandsgebieden. De grootste hiervan was de Uchikobashi die plaatsvond in mei 1787. De aanval, die begon toen acht ambachtslieden rijstschillenhandelaren om rijst vroegen, verspreidde zich over Edo en werd een groot incident waarbij in een periode van drie dagen duizend rijstwinkels en meer dan 8.000 koopmanshuizen werden aangevallen. De stadsmagistraat was niet in staat de aanval te onderdrukken en de stad Edo werd een tijdlang een wetteloze zone, maar er wordt gezegd dat de rust geleidelijk weer normaal werd toen de Hitsuki-dief Kaikata werd uitgezonden om in het gebied te patrouilleren.

De Grote Hongersnood in Tenmei leidde tot de Kansei-hervormingen.

De Grote Hongersnood in Tenmei had ook impact op de politiek. Is hongersnood een goddelijke straf voor het regime? Dit idee en de vertraging van het shogunaat bij het reageren op de hongersnood zorgden ervoor dat gewone mensen ontevreden raakten, en de mensen die de leiding hadden over de regering, Tanuma Oniji, kregen kritiek.

Toen de 10e shogun, Tokugawa Ieharu, in augustus 1786 overleed, werd Otsugu afgedaan als roju. Hoewel vastbesloten was dat het een comeback zou maken, vond er in mei 1997 een grootschalige ineenstorting plaats in Edo. De politiek van de Tanuma-factie kreeg de schuld, en de Tanuma-factie viel uit de gratie.

Sadanobu Matsudaira, de heer van Shirakawa, nam zijn plaats in als hoofd van de roju. Sadanobu, die de aandacht had getrokken vanwege het succes van de hongersnoodmaatregelen van het Shirakawa-domein, werd aangesteld als Roju en begon te werken aan 'Kansei-hervormingen', zoals spaarzaamheid, revitalisering van het platteland en het aanleggen van rijstvoorraden.