Tenmei's grote hongersnood (1/2)De grootste hongersnood van de Edo-periode

Van de hongersnoden die plaatsvonden tijdens de Edo-periode waren de drie bekendste de Grote Kyoho Hongersnood, de Tenmei Grote Hongersnood en de Tenpo Grote Hongersnood. De Grote Tenmei-hongersnood, die bijzonder ernstige schade veroorzaakte in de Tohoku-regio, duurde lange tijd van 1782 tot 1788. De Grote Hongersnood in Tenmei zou meer dan 900.000 hongersnood hebben veroorzaakt en was de meest verwoestende van de drie grote hongersnoden, maar was ook de oorzaak van de ondergang van Tanuma Otsugu en de Kansei-hervormingen onder leiding van Matsudaira Sadanobu. Deze keer zal ik de Grote Hongersnood in Tenmei op een gemakkelijk te begrijpen manier uitleggen, inclusief de politieke achtergrond.

Het tijdperk van de Grote Tenmei-hongersnood

De Grote Tenmei-hongersnood was een grote hongersnood die plaatsvond van 1782 tot 1788. Het duurde twee generaties: de 10e shogun, Ieharu Tokugawa, en de 11e shogun, Ienari Tokugawa.

Tokugawa Ieshige, de vader van Tokugawa Ieharu en de 9e shogun, bracht het zijdienarensysteem nieuw leven in en gaf belangrijke posities aan Tanuma Otsugu. Ieshige was een ziekelijke man, en er wordt gezegd dat hij mogelijk last had van wat we nu hersenverlamming noemen. Hoewel Ieshige niet duidelijk kon spreken, kon hij de woorden onderscheiden van Tadamitsu Ōoka, die dicht bij hem stond en later zijn dienaar werd. Toen Tadamitsu Ooka overleed, ging ook Ieshige met pensioen en droeg hij de titel van shogun over aan Ieharu.

Als Ieshige met pensioen gaat, adviseert hij Ieharu om zijn wil te blijven waarderen. Ieharu accepteerde dit, en Otsuji bleef tijdens Ieharu's tijd de echte macht in de politiek behouden. Ondertussen raakt Ieharu ondergedompeld in zijn hobby's zoals schilderen en Go.

Tanuma Otsuji heeft het imago van een slechterik die zijn eigen portemonnee heeft verrijkt door steekpenningen aan te nemen, maar nu streeft hij ernaar de financiële problemen van het shogunaat, dat afhankelijk was van jaarlijkse belastingen en in de rode cijfers stond, fundamenteel te hervormen en zich op de handel te concentreren. nieuwe bronnen van inkomsten vinden Hij wordt geprezen als een politicus die anti-mercantilistisch beleid lanceerde om nieuwe ideeën tot stand te brengen.

Overigens waren steekpenningen in die tijd een veelgebruikt communicatiemiddel, net als ‘geschenken’, en Otsuji was niet de enige die actief steekpenningen accepteerde. Omdat de kosten voor belangrijke posities in het shogunaat, zoals roju, feitelijk van de bank werden gehaald, werden bovendien steekpenningen gebruikt om de kosten van het vervullen van de rol van roju te dekken. Er wordt gezegd dat Sadanobu Matsudaira, die Ochiji verving als Roju, geen steekpenningen accepteerde, maar het is bekend dat hij Ochiji daadwerkelijk heeft omgekocht.

Laten we terugkeren naar het onderwerp van vrijwillige hervormingen. Otsuji erkende actief de ‘Kabu Nakama’, een handelsvereniging van kooplieden en kooplieden. Door zich bij Kabu Nakama aan te sluiten kunnen kooplieden en kooplieden privileges verkrijgen, zoals exclusieve rechten om aandelen te kopen en verkopen. In ruil daarvoor moesten de Kabu Nakama-leden echter een soort belasting, ‘meikakin’ of ‘unjokin’, betalen aan het shogunaat. Otsuji probeerde actief belastingen te innen, niet alleen van boeren maar ook van handelaren.

Naast de ontwikkeling van nieuwe rijstvelden en de beheersing van overstromingen, cultiveerde Otsuji ook Inbanuma om het watertransport van de Tone-rivier naar Edo veilig te stellen, produceerde hij in eigen land zaken als ginseng en witte suiker om de industriële ontwikkeling te bevorderen, en ontwikkelde hij het Ezo-gebied en voerde hij uit handel met Nagasaki We zullen verschillende hervormingen doorvoeren, zoals actiever worden in de mijnbouw en de ontwikkeling van mijnen.

Deze maatregelen waren succesvol en de financiën van het Edo-shogunaat verbeterden. Bovendien werden kabuki en ukiyo-e tijdens het Onitsugu-tijdperk populair en bloeide Edo's koopmanscultuur. Aan de andere kant was er sprake van omkoping, vooral onder kooplieden en samoerai, en ontstond er commerciële en politieke onrust, waarbij bepaalde kooplieden een voorkeursbehandeling kregen en personeelsbeslissingen via steekpenningen werden genomen. Bovendien raakten boeren, als gevolg van de negatieve effecten van het te veel nadruk leggen op kooplieden, verarmd en begonnen boerenopstanden, en gewone mensen die boos waren op kooplieden die een voorkeursbehandeling kregen, wierpen het systeem omver. Boeren die hun landbouwgronden hadden verlaten, stroomden massaal naar stedelijke gebieden, wat negatieve gevolgen had, zoals het verlaten van de velden. Het was gedurende deze tijd dat de Grote Tenmei-hongersnood plaatsvond, die zich concentreerde op de Tohoku-regio.

Oorzaak van de Grote Hongersnood in Tenmei ① Mislukte oogst vanwege slecht weer

Oorspronkelijk leed de Tohoku-regio onder talloze hongersnoden als gevolg van slechte oogsten als gevolg van koud weer. Vooral tijdens de Edo-periode vonden er om de paar decennia grote hongersnoden plaats als gevolg van slechte oogsten.

De belangrijkste oorzaak van schade door koud weer die slechte oogsten in Tohoku veroorzaakt, is de unieke koude noordoostenwind die ‘Yamase’ wordt genoemd. Van het regenseizoen tot midzomer brengen de bergen die over de oceaan waaien lange regenbuien met zich mee, wat resulteert in lage temperaturen en gebrek aan zonlicht, wat leidt tot grote mislukkingen van de padieoogst.

In het geval van de Grote Hongersnood in Tenmei werd het tweede jaar van Tenmei (1782) gekenmerkt door hevige regen en slecht weer. Bovendien was 1783 een zeer koude zomer als gevolg van abnormaal lage temperaturen, en uit gegevens uit de Tohoku-regio uit die tijd blijkt dat de mensen het zo koud hadden dat ze zelfs in augustus winterkleding droegen. Deze koude zomer leidde tot een grote mislukte oogst, wat leidde tot de Grote Hongersnood in Tenmei. Het jaar daarop nam de slechte oogst af, maar in 1786 veroorzaakten overstromingen en koudeschade opnieuw een slechte oogst.

Oorzaak van de Grote Hongersnood in Tenmei ② Massale uitbarsting van de berg Asama

De tweede oorzaak die de hongersnood verergerde was de grote uitbarsting van de berg Asama op 8 juli 1783 (5 augustus 1783), de ‘Tenmei Asama Burn’. Mount Asama is een actieve vulkaan gelegen op de grens van het huidige dorp Tsumagoi, de prefectuur Gunma, de stad Karuizawa en de stad Miyota, het district Kitasaku, de prefectuur Nagano, en heeft een hoogte van 2.568 m. Het is vele malen uitgebarsten, en een uitbarsting tijdens de Nara-periode wordt zelfs beschreven in de Nihonshoki.

De activiteit van de berg Asama nam toe vanaf 9 april 1995, toen deze bleef uitbarsten met gewelddadige explosies en as liet regenen. Hoewel er halverwege een pauze was, werd de uitbarsting geleidelijk intenser en van 7 tot 8 juli vond er een enorme explosie plaats en steeg een enorme rookpluim op, waarvan het geluid tot in Kyoto te horen was.

Explosies hebben herhaaldelijk pyroclastische stromen veroorzaakt, en op 8 juli vond de Kamahara Earthen and Rock Avalanche (*Er zijn verschillende theorieën zoals Kamahara Pyroclastic Flow en Debris Avalanche) plaats, waarbij het dorp Kamahara (Tsumagoi Village, Gunma Prefecture) werd opgeslokt, waarbij ongeveer 450 mensen stierven. Dorpen in de stad Naganohara werden ook begraven, en er wordt gezegd dat alleen al in ongeveer 55 dorpen in de omgeving meer dan 1.500 mensen omkwamen.

Daarna stroomde de modder- en steenlawine van Kamahara de Azuma-rivier in en werd de Tenmei-modderstroom, die helemaal tot aan de Tone-rivier stroomde en overstromingen en andere schade aan de omliggende gebieden veroorzaakte. De modderstroom bereikte uiteindelijk de monding van de Edogawa-rivier.

Naast deze directe gevolgen had de vulkanische as van de grote uitbarsting van de berg Asama een breed scala aan effecten. Vulkanische as werd verspreid over de Kanto-regio en stapelde zich op op landbouwgewassen. In Edo stapelde zich ongeveer 3 cm vulkanische as op, en de as reikte tot aan Rikuchu Kaigan (de Pacifische kust van de prefectuur Iwate), ruim 400 km verwijderd van de berg Asama. Bovendien blokkeerde vulkanische as het zonlicht. Vulkanische as kleurt de lucht zwart en gewassen krijgen geen zonlicht meer. Bovendien leidde de temperatuurdaling, veroorzaakt door vulkanische as, tot verdere koudeschade.

In 1786 vonden overstromingen plaats in het hele stroomgebied van de Tone (Tenmei Flood) als gevolg van de opkomst van de rivierbedding als gevolg van de ophoping van vulkanische as en een grote hoeveelheid sediment uit een lawine van rotsen en stenen. Een modderige stroom stroomde Edo City binnen.

Wat de Tohoku-regio betreft, veroorzaakte de berg Iwaki (ten zuidwesten van de Tsugaru-vlakte, prefectuur Aomori), die een hoogte heeft van 1.625 m, in maart, kort voor de uitbarsting van de berg Asama, een grote uitbarsting, en de vulkanische as daarvan gebied veroorzaakte ook grote schade aan de Tohoku-regio en verergerde de hongersnood.

Meer dan 900.000 mensen stierven tijdens de Grote Hongersnood in Tenmei, en ook epidemieën verspreidden zich.

Er wordt gezegd dat meer dan 900.000 mensen stierven van de honger tijdens de Grote Tenmei-hongersnood. Volgens het bevolkingsonderzoek uit de Edo-periode bedroeg de bevolking in 1780 26,01 miljoen, maar deze was in 1786 gedaald tot maar liefst 25,09 miljoen. Vooral in de Tohoku-regio stierven naar schatting ongeveer 300.000 mensen van de honger in de twee jaar vanaf 1783 tot het jaar daarop.