Grote hongersnood in Kyoho (1/2)Grote hongersnood die 2 miljoen mensen trof

Tijdens de Edo-periode kwamen er regelmatig hongersnoden voor als gevolg van slechte oogsten. Onder hen staan de drie grootste hongersnoden bekend als de ‘Grote Kyoho Hongersnood’, ‘De Grote Tenmei Hongersnood’ en ‘De Grote Tenpo Hongersnood.’ De eerste hiervan was de Grote Hongersnood in Kyoho, die zich in 1732 voornamelijk in West-Japan voordeed, toen ongeveer 2 miljoen mensen honger leden. Deze keer zullen we de oorzaken van de Grote Kyoho-hongersnood en de tegenmaatregelen van het Edo-shogunaat op een gemakkelijk te begrijpen manier uitleggen.

Wat was de Grote Hongersnood in Kyoho?

De Grote Kyoho-hongersnood was een grote hongersnood die plaatsvond in het 17e jaar van het Kyoho-tijdperk (1732), tijdens de tweede helft van het Kyoho-tijdperk (1716-1736). De shogun destijds was Tokugawa Yoshimune, de 8e shogun. Tijdens het Yoshimune-tijdperk bleven de financiën van het shogunaat tekortschieten, en Shiraishi Arai'sDe regel van gerechtigheid'', de hoeveelheid geld in omloop daalde, wat leidde tot een staat van deflatie. In een dergelijke situatie zei Yoshimune:Kyoho-hervorming' en zal werken aan verschillende economische en sociale beleidsmaatregelen, waaronder fiscale wederopbouw.

Yoshimune staat bekend als een generaal die zo kieskeurig was over rijst dat hij de ‘Rijstgeneraal’ werd genoemd. Om de financiën van het land weer op te bouwen, plaatste Yoshimune een bord in Edo Nihonbashi (Nihonbashi, Chuo-ku, Tokio), waarin hij kooplieden opriep om nieuwe veldontwikkelingen te ondernemen via een meldingssysteem.

Bovendien werd de methode voor het innen van de jaarlijkse belasting gewijzigd van de ‘inspectiemethode’, die gebaseerd is op het jaarlijkse oogstbedrag, naar de ‘vaste vrijstellingsmethode’, waarbij het jaarlijkse belastingbedrag wordt betaald dat is berekend op basis van het gemiddelde oogstbedrag over een bepaalde periode, waardoor de jaarlijkse belastinginkomsten worden gestabiliseerd. We zullen meten. In het geval van een slechte oogst hebben we echter de vaste vrijstellingswet afgeschaft, die een last oplegt aan boeren, en hebben we de ‘vrijstellingsinspectiemethode’ aangenomen. Bovendien werd in 1728 het jaarlijkse belastingtarief verhoogd van ‘4 publiek, 6 minuten’ naar ‘5 publiek, 5 minuten’, met als doel de jaarlijkse belastinginkomsten te verhogen.

Bovendien liet Yoshimune de daimyo rijst doneren met een snelheid van 100 koku voor elke 10.000 koku rijst onder het ‘jomai-systeem.’ In plaats daarvan hebben we de verblijfsduur in Edo voor sankin kota teruggebracht van een jaar naar een half jaar. Door deze maatregelen nam het rijstaanbod voldoende toe en verbeterden de financiën van het shogunaat.

De rijstprijzen bleven echter dalen als gevolg van deflatie veroorzaakt door een overaanbod veroorzaakt door de toegenomen rijstproductie en een tekort aan geld als gevolg van de verminderde productie van goud en zilver. Aan de andere kant, toen de vraag naar dagelijkse levensbehoeften vooral in de steden toenam, veranderden de prijzen van andere artikelen dan rijst niet veel, wat leidde tot een situatie van ‘lage rijstprijzen en hoge prijzen’, alsof de prijzen relatief waren gestegen. er was.

Om deze reden was Yoshimune van plan de prijs van rijst te verhogen. In 1725 mochten Edo-kooplieden een rijstmarkt oprichten in Osaka en probeerden hen de rijstprijzen te laten beheersen, maar de kooplieden uit Osaka waren hiertegen. Uiteindelijk, in 1730, had Yoshimune geen andere keuze dan de Dojima-rijstmarkt in Osaka (Kita Ward, Osaka City, Osaka Prefecture) officieel te erkennen en handelaren vrij te laten handelen.

Yoshimune probeerde ook de prijs van rijst aan te passen door middel van methoden als ‘enmai’, waarbij elk domein rijst opsloeg als tegenmaatregel tegen slechte oogsten, en ‘bakumai’, waarbij het shogunaat rijst kocht en deze opsloeg. Dit beleid was succesvol en de daling van de rijstprijzen bereikte een dieptepunt in 1731. Het leek erop dat de rijstprijzen waren gekalmeerd, maar toen vond in 1732 de Grote Kyoho-hongersnood plaats.

Oorzaak van de Grote Hongersnood in Kyoho ① Slecht weer

Een van de oorzaken van de Grote Hongersnood in Kyoho was het slechte weer dat vanaf eind 1731 aanhield. Lange regenbuien bleven vooral in het westen van Japan vallen, en in 1732 viel er veel regen in de lente, en zelfs toen de zomer naderde, steeg de temperatuur niet. Volgens documenten uit die tijd bleef het tijdens het regenseizoen hevig regenen, wat overstromingen veroorzaakte in de regio's Kyushu, Chugoku en Shikoku. Deze koude schade veroorzaakte een slechte rijstgroei, wat een van de redenen was voor de hongersnood.

Oorzaak van de Grote Hongersnood in Kyoho ② Schade door sprinkhanen veroorzaakt door planthoppers

Een belangrijke oorzaak van de Grote Hongersnood in Kyoho was de massale uitbraak van planthoppers, een rijstplaag. De planthopper is een klein insect met een lichaamslengte van ongeveer 5 mm, maar steekt zijn tanden aan een rietje in rijststengels en zuigt vocht en voedingsstoffen eruit, waardoor de plant verwelkt.

Deze planthoppers werden vanuit China en andere landen naar Japan vervoerd door de seizoenswinden uit het zuidwesten die het regenseizoen begeleidden, waardoor grote aantallen van hen werden veroorzaakt en grote schade werd aangericht aan de rijstoogsten. Allereerst arriveerde in juli de bruine planthopper (zomerplanthopper), die de voorkeur geeft aan jonge rijstplanten. De schade verspreidde zich vervolgens van het noorden van Kyushu naar Shikoku, Chugoku en de Kinki-regio.

Eind augustus verving de bruine planthopper (herfstplanthopper) de witpotige planthopper, en de hardnekkige herfstplanthopper verscheen in grote aantallen en veroorzaakte grote schade in West-Japan.

Boeren leunden niet achterover en lieten de planthoppers het overnemen. In de Edo-periode waren de belangrijkste tegenmaatregelen tegen sprinkhanen echter gebeden en bezweringen die afhankelijk waren van de goden en Boeddha. Op verschillende locaties werden 'Mushi Okuri'-festivals gehouden, waar dorpelingen met fakkels in de hand poppen van stro door de rijstvelden paradeerden. Blijkbaar was er een methode om walvisolie op het wateroppervlak van de rijstvelden te gieten en met een stok op de rijstplanten te slaan om de planthoppers eraf te schudden, maar het was niet mogelijk om de planthoppers op tijd weg te vagen. Als gevolg hiervan verdorde de rijstplanten en brak er een grote hongersnood uit vanwege het gebrek aan rijst.

Schadesituatie van de Grote Hongersnood in Kyoho

De Grote Hongersnood in Kyoho veroorzaakte veel schade. Volgens de Mushizuki Dame Rusho, een verzameling officiële documenten met betrekking tot insectenschade en hongersnood, opgesteld tussen 1732 en het jaar daarop, stierven in het hele land 12.172 mensen van de honger tijdens de Grote Kyoho-hongersnood

Bovendien publiceerde Shimaka Oga in 1894 'Japan Disaster Ishi', waarin 213 soorten rampgerelateerde documenten werden geclassificeerd en in tabelvorm opgenomen. Volgens het rapport werden 46 van de feodale domeinen in West-Japan getroffen en bedroeg de totale oogst van de 46 domeinen in Kyoho 17 ongeveer 2,36 miljoen koku, wat de afgelopen vijf jaar gemiddeld op 630.000 koku bleef.

'Japan Ramp Ishi' schat het aantal slachtoffers in het hele land op ongeveer 2,64 miljoen, en het aantal hongerdoden op ongeveer 12.000. Volgens onderzoek is het echter waarschijnlijk dat elk domein het aantal sterfgevallen door honger te weinig rapporteerde, uit angst voor een berisping door het shogunaat, en er wordt gespeculeerd dat het werkelijke dodental veel hoger lag.

Voor het Iyo-Matsuyama-domein (het grootste deel van de huidige prefectuur Ehime stierven 5.705 mensen van de honger), dat het hoogste aantal sterfgevallen door honger kende onder de ‘Insect Damaged Hair Letters’, werden de maatregelen ter verlichting van de hongersnood uitgesteld. en verliep niet goed, werd door het shogunaat berispt vanwege het grote aantal doden. In december 1732 kreeg de heer van het domein, Sadahide Matsudaira, het bevel zijn huis te verlaten.

Tokugawa Yoshimune's tegenmaatregelen tegen hongersnood: hulprijst en donaties

Welke tegenmaatregelen namen het Edo-shogunaat en elk domein tegen de Grote Kyoho-hongersnood? Onmiddellijk na het uitbreken van de Grote Hongersnood begon het shogunaat de feodale domeinen van West-Japan te ondersteunen met een team onder leiding van Matsudaira Norimura, een roju-lid, Tadamori Honda, een jonge man, en Tadaaki Ooka, de stadsmagistraat van Edo. Het shogunaat kocht rijst, importeerde rijst en gaf jaarlijkse belastingrijst vrij om rijst van oostelijke landen naar rampgebieden in West-Japan te vervoeren. Het proces van het transporteren van deze grote hoeveelheid rijst, of de rijst zelf, wordt ‘kaimai’ genoemd. Tijdens de Grote Hongersnood in Kyoho werden in totaal ongeveer 275.515 koku als rijst vervoerd.

Bovendien verstrekte het shogunaat, onder leiding van de rekenmagistraat Sugioka Noren, hulpfondsen, haiku's genaamd, aan verschillende feodale heren die leden onder slechte oogsten. De looptijd van de lening bedraagt 5 jaar. Het werd geleend van de schatkist van het shogunaat in Osaka, op voorwaarde dat de jaarlijkse belastinginkomsten in 2017 minder dan de helft bedroegen van de voorgaande vijf jaar. Het bovengenoemde Iyo Matsuyama-domein had een gemiddelde koku van 120.980 koku, en in 2017 was er "geen" koku, dus werd 12.000 ryo als schuld betaald.

Trouwens, in die tijd bracht elk domein een 'slijtagerapport' uit, wat een schaderapport was, en het shogunaat gebruikte dit rapport om ondersteuning te bieden en het aantal sankin-rotaties te verminderen.

“Kyoho Destruction” vindt plaats met geredde rijst

De stijgende prijs van rijst als gevolg van de hongersnood deed zich feitelijk niet alleen voor in West-Japan, maar ook in Oost-Japan, waar hulprijst naar West-Japan werd gestuurd. In Edo verminderde de introductie van hulprijst de hoeveelheid rijst op de markt, waardoor de prijs van rijst enorm steeg. Ondertussen verspreidde zich het gerucht dat 'Takama Denbei, een rijstgroothandelaar in Nihonbashi, alle rijst opkocht en de prijs opdreef', en er vond een incident plaats waarbij mensen uit Edo de winkel van Denbei aanvielen.